Hallo iedereen, wij komen pas terug van ons wekelijks bezoek aan Kenneth maar nu viel het echt veel tegen. Kenneth lag te huilen en te kreunen van de pijn, dat huilen gebeurd zonder klank maar heel zijn gezichte vertrekt en zijn anders zo heldere ogen staan dof.
Deze morgen hebben ze de gips van zijn beentjes gedaan, dit om hem spalken te kunnen aanmeten en door de spanning die toch nog op de beschadigde spieren zit trekt hij zijn beentjes weer op, en dat veroorzaakt de pijn, die ondanks alle medicatie toch de bovenhand krijgt. Van die gips hebben ze dan noodspalkjes gemaakt en die zijn er vanmiddag weer aangegaan, ik heb daarbij toegekeken, en er zijn twee mensen nodig om zijn beentjes terug te plooien zodat die spalkjes weer pasten.
Een en ander beviel mij niet zo en dus aangedrongen op meer uitleg, en die heb ik dan ook gekregen, maar dit alles neemt niet weg dat er Kenneth nog een wekenlange lijdensweg volgt, er moet worden gezocht hoe hij het beste ligt en hoe snel hij weer in zijn zitstoeltje kan. Tot daar is het afwachten en meer dan waarschijnlijk ook pijn lijden, hoezeer het ook ons pijn doet het ventje daar te horen kreunen en zelf niets te kunnen doen;
Groetjes Frank
Reacties op bericht (3)
16-04-2008
kippevel
Hoi Opa en oma
Telkens als ik lees wat er allemaal moet gebeuren met dat ventje, en wat hij allemaal moet verdragen, zoveel piojn, zoveel verdriet, tsssss..... soms stel ik me dan wel eens de vraag, was het niet beter geweest als hij ook met mama was mee gegaan, maar dat zijn lelijke gedachten hé.
Frank het moet vreselijk zijn voor hem om dit mee te maken en niets te kunnen zeggen en voor jullie om dit te aanschouwen en niets te kunnen doen.
Ik denk dat er vaak door jullie hoofd gaat, als we maar eens 1 dag hem konden zijn, zijn pijn en gedachten dragen, en dat hij nog eens 1 dag een zorgeloos kindje kon zijn, dat denk ik zelfs.
Ik werk dagelijks met kinderen, misschien daarom
Ik blijf jullie volgen
Héél véél sterkte en een dikke knuf vanuit Mol
die Knuffel hebben jullie al dik verdiend
Luna
16-04-2008 om 00:15
geschreven door luna
14-04-2008
Hoe is het nou?
Hallo Frank
Hoe gaat het nou met Kenneth?
Hebben ze de pijn al kunnen onderdrukken?
Wat gaan ze nou verder doen?
Ik hoop dat het snel toch wat beter zal gaan.
Ook ik woon helaas te ver weg om wat voor jullie te kunnen doen.
Maar weet dat jullie wel vaak in mijn gedachten zijn.
Heel veel sterkte.
Lieve groet van Lidy
14-04-2008 om 23:15
geschreven door Lidy
11-04-2008
Kenneth
Hoi Frank jeetje wat moet dat kleine ventje toch veel lijden ,wat erg voor hem en ook nog zoveel pijn ,heb erg met hem te doen ,wat een lijdens weg moet dat zijn ,en je kunt niks doen he?? dat is nog het ergste .ik leef echt met jullie mee .wou dat ik iets voor je kon doen ,maar ja woon zo ver van je af he?? ,heel veel sterkte er mee ,hoop dat het toch eindelijk eens goed zal gaan ,Groetjes Hekske
