Heel gewoon, binnenrijden via de parkwachter, betalen, en dan eerst langs het Cultural Center om wat te leren over het Anangu-volk. Ze hebben er een SORRY-boek. Je kunt helemaal omheen Uluru met de auto. 2 wandelingen staan aangeduid, je kunt er ook de base-wandeling doen (10 km), maw afzien van de hitte.
De eerste wandeling (Mititjulu-walk) is héél mooi, je gaat voorbij holen met rotstekeningen tot je bij een water tegen de rotsen uitkomt. Een zalige plaats, met zo'n grote houten bank, heel glad hout. De rainbow-honeybee- eater, zat daar rondjes te vliegen, tot zijn vrouwtje? kwam opdagen, en dan met zijn tweeën, weg..... Ook zwaluwen maakten telkens een duik in het frisse water. Op de tweede wandeling (Mala-Walk) (Mala is een harige Walibi) ga je voorbij heilige plaatsen, die je niet mag betreden, noch fotograferen .... straffe boete... die eindigt ook aan een water. Die wandeling start aan het begin van de klim, was dicht wegens te veel wind, er wordt wel gevraagd ze niet te doen, uit respect voor de Aboriginals.
Dan nog even naar de Olga's of Kata Tjuta. Een prachtige lookout met zicht over de hele reeks....Ooit ook een grote monoliet geweest, hoger dan Uluru, nu een reeks van afgesleten ronde monolieten, die ook telkens afhankelijk van tijdstip en lichtinval van kleur wisselen....
We doen de korte wandeling naar de prachtige Walpa Gorge, in volle zon. Maar het beetje groen dat er is , heeft een niet te beschrijven kleur.... het blinkt.... blauw/groen/zilver/turquoise.... ook op een plaatje laten de kleuren zich niet vastleggen.....
Terug in het resort de douche in, want om 6u. komt AATKING ons halen. AATKING is hier een monsteronderneming, héél Australië door zie je de mooie bussen.... ze kennen hier wat van business!!!! Met 3 bussen vol naar het Sound of Silence-dinner.... samen met een Zwitsers koppel die 2,5 maanden rondtrekken met een campingwagen, een Australisch ouder koppel die een ranch hebben in New South Wales, die hun vee samendrijven met een moto of een helicopter.... een Europees koppel (een Schotse en een Ier) die nu in Melbourne wonen en 2 Amerikanen uit Indianapolis.... die van die krokodilleman hielden.... en een soort van bedevaart hielden...... hoe mensen toch kunnen verschillen!!!!! Samen bij slechts een kaars, naar de didgerido luisteren, en naar de sterren kijken.... wat humoristisch.... hij liet ons zelfs de poolster zien.... Mooie avond....
Als alternatief voor de grote wandeling, een wandeling rond het Resort en The Katleen Spring-wandeling met veel borden met uitleg over de mythes vd Aboriginals.... een bijennest en een uiltje ontdekt......
Dan op weg naar Uluru (Ayers Rock). Onderweg stop voor uitzicht op Mount Connor, voorbode en broer van Uluru. En eindelijk, daar is ze dan.... maar helemaal niet zo rood als in de boekjes, want het is bewolkt. Hopelijk doet de zon het morgen wel.
Ook hier alleen een Resort. Alles moet in het Resort gebeuren, dat als bescherming voor het gebied. Maar hier toch wat meer keuze. Het Outback Pioneer Hotel, maakt deel uit van YHA, maar dat wordt nergens vernoemd.... toch nog niet echt goedkoop, maar het kan hier moeilijk anders.... kamers zijn basic, maar wel OK.... Je hebt hier een restaurant, waar je een barbecuepakket kunt kopen en dan zelf grillen.... dat is the Australian way, je hebt een chique restaurant, je hebt een pioneer-restaurant, met hambugers, pizza's..... en je kunt ook zelf kopen.... maar hoe raak je hier aan je eten? de Outback-hamburger was niet alleen reuze, maar ook reuzelekker....
De toeristen bleven hier de hele avond toestromen, bus na bus..... Even gepraat met Duitse busreizigers, 3 weken, goede gids, maar druk..... hadden deze morgen om 5.30u die lange wandeling gemaakt, was het de moeite? weinig antwoord daarop alleen lastig..., ze waren hier al naar de zonsondergang gaan kijken (zonder zon) en morgenvroeg moesten ze om 4.30u naar de zonsopgang gaan kijken... Dan zijn wij beter af .... we kiezen... en proberen ook te genieten van de slaapplaatsen.....
Zelfde fenomeen met al die touren, er is hier ook een tourbureau.... ze maken je zo gek dat je begint te denken dat je het zonder die touren niet gezien zult hebben.... en allemaal niet goedkoop. Je moet trouwens nog 25 dollar betale n om het park binnen te mogen.... We zullen morgen wel zien....
Trouwens, je eigen weg gaan is vaak wel veel verrassender en verrijkender.....
Eerst een wandeling naar de Glen Helen Gorge.... mooi en p zoek naar Rockwallibi's, zijn beschermd, en komen in niet veel streken meer voor.... het bleef bij zoeken... Rockwallibi's zijn vroege vogels....
Ons ontbijt was héél sober.... continentaal..... wat in Australië wil zeggen, fruitsap, koffie, toast met confituur en honing, granen, yoghurt, fruit (hier abrikozen uit blik zonder smaak).
Slecht nieuws, we kunnen de unsealed weg naar Kings Canyon niet gebruiken.... wegens de voorbije regenval .... flood.... 500km om, maar wel op goede weg.... en dan te weten dat de benzine hier veel duurder is.....
vrij groen landschap..... door de regen is alles gaan groeien...... de korte wandeling gedaan in de canyon, The King Creeks Wandeling.... je stapt zowaar in de canyon....Een klein slangetje zien wegkruipen....De lange wandelijng bovenop schrikt ons wat af.... in de vroege ochtenduren, goed fit zijn, geen hoogtevrees hebben, hoed op , zeker veel water bijhebben.... 3,5 uur in een loop.... waarschijnlijk is terugkeren heel moeilijk wegens te smal... ik had ook in de hoogte wat metalen bruggetjes gezien..... dus beter niet.... het moet ook nog een beetje leuk blijven....
Dan naar het Resort, ook hier weinig keuze om te overnachten.... en heel duur....maar wel een heel uitgebreid ontbijtbuffet.
Vlug naar Hertz, onze 4WD halen.... valiezen erin en weg van Annie.....
Ontbijten in de Mall; Freddy een gevulde wrap, ikzelf pancakes, met bosbessen en vanilleijs.....mmm.... en een flat white koffie.....het kind moet een naam hebben.....
Naar het Visitor Center... het "Sound of Silence dinner" voor Ayers Rock boeken, een "dure" must, het dineren in de woestijn onder de sterrenhemel heeft al een award gekregen van de Australische dienst voor toerisme, de juffrouw houdt ons nog even in spanning, maar ja hoor, er is nog plaats.... en dan op weg naar Glen Helen. Onderweg veel te bezichtigen... gelukkig nu met hoed, want de zon prikt.... en de hemel is felblauw, geen wolkje te zien.....Simpsons Gap, Standley Chasm, Ellery Gorge enz., de foto's vertellen veel meer.....
Juist aangekomen voor zonsondergang..... wat is ze mooi, als ze achter de bergen verdwijnt......
Glen Helen is een klein Resort.... met camping (alles daar aanwezig) en huisjes in rijen..... Je kan er lekker eten.8
