De
keuze van dit kenteken kadert in een historisch en symbolisch kader. Inderdaad,
de wolvenkop is niet enkel het officieel kenteken van de jachtwings van de
Belgische Luchtmacht tijdens de jaren 50, en dus ook van Beauvechain en
Brustem, maar dit embleem symboliseert tevens de bescherming van de jongeren door de
ouderen, alsook de bekwaamheid en de beheersing eerder dan het brutaal geweld
tijdens de jacht.
Deze
kwaliteiten zijn volledig in overeenstemming met de opdracht van de 1ste Wing
die zich situeert in de opleiding van jonge, goed getrainde piloten. Sedert
januari 1999, herbergt de basis enkele wolven die zich heel goed aangepast
hebben aan hun nieuwe omgeving.
Volgende brief werd mij bezorgd door een vriend uit de U.K. na de zoveelste kettingmail die hij had ontvangen. Het begint hem werkelijk te irriteren , daarom onderstaande tekst die tot nadenken stemt :
Dear Friends,
With Easter just behind us,I'd like to extend my heartfelt appreciation
to all of you who have taken the time and trouble to send me
"forwards" over the past 12 months. Thank you for making me feel
safe, secure, blessed and healthy.
*Extra thanks
to whoever sent me the email about rat cr*p in the glue and envelopes - cause I
now have to go get a wet towel every time I need to seal an envelope.
* Also, I scrub
the top of every can I open for the same reason.
* Because of
your genuine concern, I no longer drink Coca Cola because I know it can remove
toilet stains, which is not exactly an appealing characteristic.
* I no longer
check the coin return on payphones because I could be pricked with a needle
infected with AIDS.
*I no longer
use cancer-causing deodorants even though I smell like a water buffalo on a hot
day.
* I no longer
go to shopping centres because someone might drug me with a cologne sample and
rob me.
* I no longer
eat KFC because their "chickens" are actually horrible mutant freaks
with no eyes or feathers.
* I no longer
worry about my soul because at last count, I have 363,214 angels looking out
for me.
* Thanks to
you, I have learned that God only answers my prayers if I forward an e-mail to
seven of my friends and make a wish within five minutes.
* I no longer
have any savings because I gave it to a sick girl on the internet who is about
to die in the hospital (for the 1,387,258th time).
* I no longer
have any money at all in fact - but that will change once I receive the £15,000
that Microsoft and AOL are sending me for participating in their special
on-line email program. Yes, I want to thank you all so much for looking
out for me that I will now return the favour !
* If you don't
send this e-mail to at least 144,000 people in the next 7 seconds, a large
pigeon with a wicked case of diahorrea will land on your head at 5:00PM this afternoon. I know
this will occur because it actually happened to a friend of my next door
neighbor's ex-mother-in-law's second husband's cousin's beautician.
Hope it brought a smile to your face in these hectic
weeks : )
Wishing you all you've ever dreamed of for the rest of
this year .
Het verhaal van mijn tante Francine . (Die van links op de foto).
Onze tante Francine woont in Amerika en is daar bij het leger. Ze
is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Desert Storm.
Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het
enige wat ze bij zich had was een fles whisky, een machinegeweer en een
zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles
whisky leeg, dan was ze dat gewicht al kwijt. Toen ze beneden kwam,
werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar
machinegeweer en schoot er vijftig van neer. Toen waren haar kogels op.
Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af.
De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood !"
Wat is nu de moraal van het verhaal :
" Je blijft best uit de buurt van
tante Francine als ze gezopen heeft. "
Voor diegenen onder jullie die de verhaallijn kennen van de stripfiguur Garfield : dat is zo ongeveer mijn levensfilosofie. Veel en grondig relativeren en het leven bekijken vanop de zijlijn.
Een vrouw zit met een baby bij
de arts te wachten voor het eerste onderzoek van de kleine.
De dokter arriveert en
controleert baby's gewicht. Hij lijkt een beetje ongerust en vraagt of de
baby borstvoeding krijgt of de fles.
"Borstvoeding", zegt de
vrouw, waarop de dokter haar vraagt om haar bloes en beha even uit te trekken. Hij knijpt in haar tepels, en
duwt en kneed en wrijft haar beide borsten een hele poos voor een grondig
onderzoek. Dan zegt hij : "Geen
wonder dat deze baby onder zijn gewicht is. U hebt geen melk !
Ik weet het" , zegt ze,
"ik ben zijn oma, maar ik ben toch heel blij dat ik gekomen ben ... "
Elke gelijkenis met personen en gebeurtenissen in dit verhaal zijn puur toevallig en buiten de wil om van de auteur.
Daar gaan we dan :
Er was eens een perfecte man en
een perfecte vrouw.
Na een perfecte verloving hadden
ze een perfect huwelijk. Hun leven samen
was, vanzelfsprekend, perfect.
Op een besneeuwde kerstavond,reed dit perfecte koppel in hun perfecte wagen (een
Alfa 156 GTA ... , of in te vullen naar believen) langs een lange eenzame weg, toen ze plotseling iemand aan de
kant van de weg zagen staan, duidelijk de wanhoop nabij.
Juist omdat ze zo een perfect
koppel waren, stopten ze om te helpen.
Daar stond namelijk de kerstman
met een hele berg speelgoed. Omdat ze
niet wilden dat er zoveel kleine kindjes ontgoocheld zouden worden op
kerstavond, nam het perfecte koppel de
kerstman en al zijn speelgoed mee in hun wagen. Al gauw waren ze op weg om overal het speelgoed
te gaan brengen bij al die lieve kindjes. Jammer genoeg werden de rijomstandigheden
alsmaar slechter en slechter en het perfecte koppel en de kerstman werden
betrokken bij een ongeval.
Slechts één van de inzittenden overleefde
het ongeluk.
Wie dan wel???
Lees verder beneden...
De perfecte vrouw natuurlijk.
Zij is namelijk de enige die echt
bestaat. Iedereen weet immers dat de kerstman
niet bestaat en dat de perfecte man nog moet uitgevonden worden.
De vrouwen stoppen nu met dit
verhaal te lezen.
Mannen kijken verder.
Dus, als de perfecte man niet
bestaat en de kerstman ook niet , dan moet de vrouw wel aan het stuur gezeten
hebben.
Dit verklaart dan weer het
ongeluk.
Als jij nu een vrouw bent die
besloten heeft om dit toch verder te lezen dan bewijst dit alweer die andere
stelling :
De aarde was verdorven en
overbevolkt. De Heer daalde neer en gaf
aan Noë de opdracht om een Ark te bouwen en twee exemplaren van elk levend
wezen samen met enkele goede mensen te redden van de ondergang.
"Hier is het plan", zei
God. "en haast je, want over zes maanden zal het 40 dagen en 40 nachten
beginnen te regenen. Frank De Boosere
zal dat niet weten te verklaren en weer maar wat uit zijn duim zuigen".
Zes maanden later was het zover en begon
het te regenen.
De Heer keek neer op de aarde en zag
Noë wenen in zijn overstroomde tuin, maar hij zag geen Ark.
"Noë", donderde Hij,
"waar is mijn Ark ?"
"Vergeef me, Heer",
smeekte Noë."De dingen zijn wel
wat veranderd tegen vroeger.Ik had een
speciale bouwvergunning nodig en ik heb moeten discussiëren met de inspecteurs
in verband met een brandverzekering.
Mijn buren beweren dat ik de
bouwlijn overschreden heb met mijn Ark en dat ik de maximum bouwhoogte niet
gerespecteerd heb.
Ook legden ze een klacht neer wegens
geluidsoverlast op de werf. We zijn naar Stedebouw moeten gaan voor een
beslissing. Dan kwamen het ministerie van
Verkeer en de dienst van Bruggen en Wegen. Zij wilden een waarborg gestort hebben voor de
mogelijke, toekomstige kosten van de aanpassing van de infrastructuur als de
Ark moest verplaatst worden in de richting van de zee.
Ik beweerde dat de zee dan tot hier
zou komen, maar daar geloofden ze geen snars van.
Hout aanschaffen was een ander
probleem. De groenen trekken van leer tegen het kappen van inlands hout, en dit
om de gevlekte bosuil te beschermen.
Ik probeerde de naturisten te
overtuigen dat ik het hout juist nodig had om die uil te redden.Geen gehoor !
Ik verzamelde de dieren. Maar toen
werd ik aangeklaagd door Gaia.Michel
Van Den Bossche beweerde dat ik wilde dieren gevangen hield tegen hun zin.Ook argumenteerden ze dat de accommodatie te
beperkt was en dat het wreed en onmenselijk was om zoveel dieren te houden in
zo'n kleine ruimte.
Het Ministerie van Leefmilieu
besliste dat ik geen Ark mocht bouwen zonder dat ik een milieueffectenrapport
opmaakte over uw voorspelde watervloed.
Ondertussen ben ik nog steeds bezig met
een klacht van het Centrum voor Gelijke Kansen en racismebestrijding vanwege uw
dwarse pater Leman.
Volgens hem moet ik een bepaald
aantal allochtonen inhuren om de Ark te bouwen.Anderzijds willen de vakbonden dat ik enkel vakbondsleden met
Arkbouwervaring te werk stel.
Om de zaken nog erger te maken heeft
Douane en Accijnzen al mijn bezittingen en beleggingen in beslag genomen. Zij beweren dat ik het land illegaal wil
verlaten met medeneming van bedreigde diersoorten.
Toen men op de ministeries van
volksgezondheid en landbouw hoorde van al die dieren, begonnen ze te kankeren
over het 'mestaktieplan' en vroegen of ik nog nooit gehoord had over het MAP en
wat ik er zou aan doen.
En dan zwijg ik nog maar over de
problemen met het ellebogenwerk van al die politici die, door hun dienstbetoon,
allemaal iemand hadden die absoluut mee
moest.
Dus Heer, vergeef mij, het zal me
minstens tien jaar kosten om die Ark te bouwen."
Plotseling stopte
de regen, de hemel klaarde op en de zon begon te schijnen.
Noë keek verwonderd
op en zei
"Maar
Heer, wil dit nu zeggen dat U de wereld NIET zal vernietigen ?"
"Dat is zo", zei de Heer, " uw regering is daar zelf al intensief mee
bezig.
Bloemlezing uit brieven, gericht aan de Vlaamse huisvestingsmaatschappij.
Lachen geblazen....aan de Vlaamse Dienst voor Huisvesting Het
betere schrijfwerk.
Hier volgt een bloemlezing van verschrijvingen, gehaald uit
brieven, verstuurd naar de dienst huisvesting van een Vlaamse stad. (Echt
gebeurd !!??)
*Hiermede wilde ik U vragen of U onze
afwatering eens in handen wil nemen.
*Wij verzoeken meer gas, daar ik op 5 maart
een zoon heb bijgeboren, wat met door de drukte geheel door het hoofd is
geschoten.
*Mijn moeder werd door de tand des tijds
gedwongen bij mij te komen wonen.
*Mijn gezin telt vier ledematen.
*Daar mijn vrouw een zoon ter aarde heeft
geschonken, zitten we van alles zonder.
*Mijn vrouw moet hete zitbaden gebruiken, als
de kachel brandt moet ze het daarop doen.
*Bij een ontploffing heeft mijn zus haar man
en haar hele inboedel verloren.
*Door omstandigheden moet ik mij meerdere
keren per week wassen, daar ik alles in het donker moet doen verzoek ik U of ge
me een eindje tegemoet wil komen.
*Wij moeten dringend een andermans woning,
wegens ziekte van mijn vrouw heb ik tijdelijk een ander gehad.
*Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar
iemand die gas laat ontsnappen.
*Mijnheer, toen ik een kachel had deed ik
vaak een hoop op de kachel, maar nu moet ik alles op het gasfornuis doen.
*Wij zitten zo krap dat de buren naast ons
griep hebben en ons door de muren aansteken, als ge eens poolshoogte komt nemen
kunt ge ook de koorts krijgen.
*Aan de ene kant is mijn vrouw in verwachting
en aan de andere kant regent het binnen.
*De W.C. is bouwvallig en zodoende kunnen we
daar niet langer huizen.Als het hard
waait, zijn we met levensgevaar verbonden.
*Ik heb reumatiek en een kind van vijf jaar.
U moet er iets aan doen.
*Ik heb vier dochters open en bloot op zolder
liggen, komt U eens kijken?
*Even leg ik mij bij U neder om U enkele
letters toe te dienen.
*Ik zit uit nood in een onverklaarbare
woning.
*Ik moet elke dag bevallen en daarom wordt
mijn woning te klein.
*Ruim zes jaar ben ik getrouwd met een kind
van zes jaar.
*De W.C. is lek aangezien we met dertien
wonen.
*Wilt U naar mijn bovenkamer laten kijken,
want die zit vol narebeesten.
*Ik heb zo'n last van mieren in mijn
fundamenten.
*Het vocht dringt door de muren van mijn
schoonmoeder die helemaal al beschimmeld en verrot is.
*Mijn man ligt met brongieters en mijn
borsten piepen ook al.
*Ik lig al twee weken in bed met igias, ik
hoop dat ik het goed schrijf, anders denkt ge nog dat het een Poolse violist
is.
*Wij kunnen de was niet drogen, mijn vrouw
zit al veertien dagen met haar ondergoed omhoog en niemand die komt kijken.
*Het vijfde kind is op komst en staat voor de
deur.
*Mijn buurman stinkt naar gas, ik denk dat
hij een gat heeft.
*Ik wil mijn gat dichten, ik heb er last van.
*Ik ben verstoten van de W.C. Denkt U eens
in, Burgemeester, U en Uw hele gezin, schijtend op een emmer, met een
eerbiedige verontschuldiging richt ik mij hiervoor tot Uw edelachtbaarheid.
*Weleerwaarde Burgemeester (...) hiermede kom
ik U een aanzoek doen om Uw welwillende goedheid. Mijn woning wordt te klein
want ik krijg ieder jaar een kind bij. Daar moet U iets aan doen, want ik ben
niet bij machte.
*Mijn vochtontwikkeling in mijn huiskamer is
niet meer uit te houden.
*Ik heb een lekhaasje op zolder die naar
beneden is gekomen. De hond blaft de hele avond en met de kat is het hetzelfde
geval.
Dit is uiteraard een grap, doch zo worden dagelijks mensen bedrogen. Het gaat als volgt :
De bazin van een
bordeel in het Brusselse opent de deur en voor haar staat een elegante man van
middelbare leeftijd :
"En, hoe kan
ik u van dienst zijn?", vraagt zij.
"Ik wil
Nathalie zien," antwoordt hij.
"Maar
mijnheer, weet u wel dat Nathalie een van onze duurste meisjes is ? Misschien
wil je eerst de andere meisje zien.", vraagt de bazin.
"Neen, dank
u, ik wil echt wel Nathalie.", antwoordt de klant.
Nathalie wordt
onmiddellijk geroepen en zij legt de man uit dat de prijs 1.000 Euro per beurt
bedraagt, en over die prijs wordt helemaal niet gediscussieerd.
Zonder aarzelen
geeft de man 5 briefjes van 200 Euro en ze gaan samen naar de kamer.Een uurtje later gaat de man rustig weg. 's Anderendaags komt de man terug en vraagt
opnieuw naar Nathalie. Nathalie antwoordt dat het heel zelden gebeurt, dat
iemand haar twee nachten na elkaar vraagt, goed wetende dat zij nooit een
korting geeft.
Opnieuw legt de
man 5 briefjes van 200 Euro neer en samen met de jonge dame gaat hij naar de
kamer en een uurtje later gaat hij weerrustig weg.
Ongelooflijk,
maar de derde dag staat de man daar terug.Opnieuw betaalt hij 1.000 Euro en opnieuw gaan ze naar de kamer.Na een uurtje komen ze buiten en Nathalie
vraagt aan haar trouwe klant:
"Nog niemand
heeft drie dagen op rij van mijn diensten gebruik gemaakt.Ik hoor dat je niet van hier bent, van waar
ben je eigenlijk ?"
"Ik woon in
Bilzen.", antwoordt de man.
"Echt waar ?
Ik heb daar nog familie wonen !", zegt Nathalie verrast.
"Dat weet
ik.", antwoordt de klant, "Uw vader is onlangs overleden. En ik ben
de verzekeringsmakelaar van de familie.Uw
twee zussen hebben me de opdracht gegeven om uw deel van de levensverzekering,
zijnde 3.000 Euro, uit te betalen."
Moraal van het
verhaal : Sommige dingen in het leven zijn niet te vermijden :
Sterven, belastingen betalen en zich laten naaien
door een verzekeraar.
Waar grafici al niet mee bezig zijn om hun inspiratie aan te wakkeren. Zelfs met cybervuiligheid (spyware, adware, trojans en virussen allerhande) worden prachtige beelden gemaakt. Op de volgende site wordt uitgelegd hoe via het invoeren van viruscodes in een daartoe geprogrammeerde computer mooie beelden worden gegenereerd : de virussen als het ware zichtbaar gemaakt :
Ook met het bewerken van digitale foto's bekomen ze zowaar nieuwe creaties. Een voorbeeld hiervan vind je op de site van het "Madman's project" :
www.madman'sProject.be/2005/TomEngelen/
Het bewijst dus nog maar eens dat niets is wat het lijkt. Een mens dient zich heden steeds argwanend op te stellen, daar het nooit met zekerheid kan gezegd worden wat echt is of fake . Nog een fijne avond.
Een blog kan voor iemand een uitlaatklep vormen voor dingen die hij nergens anders kwijt kan. Of zou het kunnen dat hij anderen van iets op de hoogte wil brengen en ze laten mee genieten van iets wat hem nauw aan het hart ligt ? Allemaal mogelijkheden. Doch ik heb zonet enkele blogs bezocht die meer dan één minuut nodig hadden vooraleer alle foto's, animaties, kleuren tot muziek toe ingeladen waren. Wanneer je dan naar de zin van dit alles gaat zoeken blijf je net op je honger zitten. Je komt gewoon niet te weten wat de bedoeling is of wat de blogger ons probeert te vertellen. Dan vraag ik mij af waartoe dit dient. Ook is het mijn persoonlijke mening dat veel blogs in de verkeerde categorie zijn terechtgekomen en dus niet helemaal in overeenstemming zijn met de vooropgestelde indeling. Nu ja, misschien ga ik het wel te ver zoeken. Het zal dan wel aan mij liggen zeker. Als men er maar plezier aan beleeft.
Heb vandaag ongewild een staaltje van gebrek aan initiatief gezien op de openbare weg. Ik kwam plotseling achter een politievoertuig te rijden. Aan boord twee inspecteurs naarstig rondkijkend naar ik weet niet wat. Ik heb mij dan ook , naast de aandacht voor het verkeer, eens verdiept in de omgeving waar we doorreden. Het droevige resultaat hiervan was dat ik op enkele kilometers afstand ongeveer vijftien zware overtredingen opmerkte en dat de inspecteurs, tenzij ze stekeblind waren, hiervan niets hadden gezien of er althans niet op reageerden. Waarschijnlijk was hun opdracht alsvolgt : "Neem het voertuig en voer een patrouille uit in die bepaalde zone van de gemeente. Kom terug met zo weinig mogelijk werk, want dat zou de lijst met uit te betalen vergoedingen kunnen overbelasten." Het enige pluspunt bij die hele hervorming is het financiele aspect voor het personeel. Maar meer blauw op straat wil echter ook zeggen dat er moet worden opgetreden waar dat nodig is : repressief of preventief al waar nodig. Het moet gezegd dat ten tijde van de rijkswacht de aanwezigheid en het optreden in het straatbeeld veel intensiever was. De politiek heeft hier weer eens van zich laten horen via een emotionele reactie op een droevige gebeurtenis. In plaats van de verantwoordelijken te berispen of te straffen heeft ze een heel systeem overhoop gehaald en terug opgebouwd met ongeveer hetzelfde resultaat als voordien. Een lokale politie, bestuurd door een politieraad, en een federale afdeling met zijn commandostructuur; met als gemeenschappelijk bindteken een Directeur-generaal te Brussel. De nog steeds bestaande communicatiestoornissen en de enorme papiermolen bestaan nog steeds, ze worden alleen een beetje geminimaliseerd en toegeschreven aan groeipijnen. Nog een bemerking : indien men een politie-agent blijft opleiden op negen maanden tijd, zal het nog lang duren eer we kunnen rekenen op een performant en competent korps met de nodige vaardigheden allerhande. het aantal vacatures die niet ingevuld raken spreken voor zich. Ik hoop voor de toekomst dat dit zich zal beteren en dat bijgevolg het onveiligheidsgevoel van de burger plaats maakt voor een gevoel van veiligheid in al de maatschappelijke geledingen. Dit gezegd zijnde, ...
Ben vanavond weer eens beginnen grasduinen in de verschillende, laatst bijgewerkte blogs. Wat mij daarbij vooral opvalt is hoe droevig het gesteld is met ons taalgebruik. In deze tijden van SMS- en chattaal wordt er lustig gezondigd tegen de meest elementaire spraakkundige regels. Wij, die ons soms zo willen profileren met onze taal. Ik ben er mij terdege van bewust dat velen onder ons daar niet wakker van liggen, doch ik vind dat een zuiver taalgebruik deel uitmaakt van onze cultuur en ons dagdagelijkse leven. Zij, die zo graag zouden willen dat "anderen" zich vlot aanpassen aan onze maatschappelijke normen en waarden dienen daar eens flink over na te denken. Het is dus beter te beginnen met terug zelf een beetje discipline en normbesef aan te kweken. Hij die zonder zonde is, werpe de eerste steen natuurlijk en
"Nobody is perfect".
We kunnen alleen maar ons best doen en dat is soms al heel wat. Ik vond dat dit eventjes moest gezegd worden.
