Ga nooit heen zonder groeten. Ga nooit heen zonder een zoen. Wie het nootlot zal ontmoeten. Kan het morgen niet meer doen. Ga nooit heen zonder te praten. want dat doet een hart zo'n pijn. Wat ge s'morgens hebt verlaten kan er s'avonds niet meer zijn
Gezegend zij die begrijpen dat ik hardhorig word. en daarom trachten luider en langzamer te praten. Gezegend de vriendelijke bezoekers,die toch enige belangstelling hebben voor mijn jeugdherinneringen. Gezegend zij die een glimlach schenken en de tijd nemen even met mij te praten. Gezegend zij die nog oog hebben voor mijn bevende handen en mijn aarzelende stap. Gezegend zij die mij begeleiden op straat en de tijd die zij aan mij gaven niet betreuren. Gezegend zij die mij laten voelen dat ik bemind word en die mij met eerbied bejegenen. Gezegend zij die er zijn,om mijn levensavond te verzachten en op te vrolijken.
Iedere vrijdag aan de dis aten we bewust alleen vis. Het gebed voor en na het eten, alleen senioren hebben het geweten. Voor de biecht 't verzoeningssacrament, zijn er heel weinig nog present. En bij het maken van een kruisteken, word je van alle kanten scheef bekeken. En ' t O.L.Vrouwke van onze wijk, staat nu te kijk in bokrijk. Kerk en wereld staan op hunne kop, en de tv doet er nog een schepje bovenop.