Ik was je kleine meisje In een roze jurkje met een strikje Ik keek tegen je op als mijn voorbeeld Groot,sterk en lief,je bent mijn held.
Kleine handjes en grote handen Kleine voetjes en grote voeten En op mijn hart gedrukt Jij bent mijn vader,ik heb geluk.
Je leert mij van alles Vallen en opstaan,zijn jouw woorden. Onzekerheid daar wil je niets over horen Steun begrip en vertrouwen dat hebt ge in lmij opgebouwd.
Ik ben nu volwassen Ik ben nu getrouwd Ik ben nu zelf een moeder Alles wat ge aan mij hebt geleerd Zal ik aan je kleinkinderen met liefde overdragen.
Je bent en blijft mijn held Ieder jaar op vaderdag Je verdient een mooie dag Een extra aandacht,bvoor mijun grote voorbeeld.
Het valt me zwaar,mijn kinderen los te laten die ik gedragen heb,vanaf hun pril begin onder en in mijn hart.
Ik heb ze leren praten ze leren kijken Gods volmaakte schepping in.
Ik mocht met mijn gebeden hen omringen Hen koesteren in mijn liefde,veilig warm en groot.
Ik mocht ze wijzen op de mooie dingen Als ze verdrietig waren nam ik ze op schoot Ik wist dat ook voor hen de tijd zou komen Dat ze op eigen benen zouden staan.
Vergeten zouden zijn hun kinderdromen Ze zouden los van mij een andere kant opgaan.
Och ja ik heb het allemaal geweten Ik had me dacht ik er goed op voorbereid Maar waarom wil een moeder liefst vergeten:
