Zolang de wolken drijven op de wind, bewaar ik de herinnering hoe mijn leven was als kind. Water kwam dan niet zo maar uit de kraan, we moesten dit met de emmer halen gaan. Daarna kwam de pomp om dit karwei te klaren, al moest men hier ook zijn krachten niet sparen. Maandag,wasdag moeder stak de handen uit de mouwen, ze moest dan met emmers water lopen sjouwen. Melk kwam van Mie en Sus onze koeien, Op de radio luisteren we naar Peterke en pêpe. schipper naast Mathilde kwam op tevee. Pa gebruikte in de tuin een plantkoord en schoffel, hij hield niet zo van trommelgeroffel. De groentjes die vader in ons hofje teelde, gebruikte ma, ze waren heel gezond is wat ik toen leerde. Wanneer pa werkte op het veld,gingen wij hem eten dragen, de mieren waren toen al erge plagen. Volgens de kenners die onze toekomst plannen, leggen we ze weldra tussen onze boterham. Ik bewaar die ervaring diep in mijn hart, Mijn leven nam een goede start.
In deze wereld hebben wij mensen, allemaal zo onze eigen wensen. De een wil liefde ,de andere trouw. De ene is gelukkig,de andere in rouw. Maar een ding dat wil iedereen, en dat is vrede om zich heen. Een beetje liefde aan anderen geven, schijnt heel moeilijk te zijn in dit leven. Maar als ieder nu eens eerlijk bleef, en dingen niet meer overdreef. Dan zou de wereld zo anders zijn, met minder verdriet, zorgen en pijn. Men vergemakkelijkt ieders leven, door anderen aandacht te geven. Want al lijkt dat voor sommige overbodig. LIEFDE, VRIENDSCHAP en AANDACHT heeft iedereen nodig........
Zolang de wolken drijven op de wind,
In deze wereld hebben wij mensen,
