Een reporter vroeg aan een bewoner : Is uw huis beschermd ?
Bewoner : Ewel, Menier, iek goan oe dat es vertelle... Ik heb een grote brandverzekering afgesloten met de inboedel erbij. Bovendien heb ik een alarminstallatie en een bewegingsdetector met alle nodige camera’s laten installeren. We hebben onze hond Blackie die de buurt bijeen blaft als er een inbreker zou komen. ’t Is een Dobberman. Geloef et moar, komde te diecht dan zoet ie oew hend afbeite. We hebben overal thermopan en nog eens zware rolluiken. Dat ies al iet !
Antwoord : Toch niet ! Zelfs al hebben de mensen een slotwal, muren van 2 meter dik, ‘pinnekes-draad’, landmijnen,... dan nog is hun huis niet beschermd !
Waarom ? Jezus heeft in verschillende boodschappen (Veronica Lueken, Hille Kok en er zullen zeker nog boodschappen zijn) gezegd dat er boven ALLE uit-en ingangen van het huis een GEZEGEND kruisje met Jezus gekruisigde lichaam erop (ofwel crucifix genoemd) moet hangen.
Dit is een ongelofelijke kleine moeite maar die levens redt.
Een getuigenis :
Eén appartement van de 30 werd gered van een brand. Waarom? – 26/3/1996
Beste OLVrouw van de Rozen – Bayside – New York,
Ik ga jaarlijks naar de viering van de Verjaardag van OLVrouw van de Rozen, Hulp van Moeders, sinds juni 1989. Ik zou een persoonlijke ervaring met jullie willen delen, dat ik meegemaakt heb gedurende vorig weekeind. Vorige zondag, 24/3/1996 omstreeks 3u ‘s nachts was eer een grote brand op 601 O’Farrell, de building waar ik woon, maar ik was niet aanwezig. Ik sliep toen in de woonst van mijn zuster die woont ten zuiden van San Francisco, omdat we de nacht ervoor een vigilie hadden in Cora Tugade.
Wanneer ik gisteren terugkwam in mijn appartement, maandag 25/3/1996 met mijn oudste zus en Pr Sergio Santos O.F.M., een Franciscaanse priester die bij ons was in Bayside gedurende het zilveren jubileum van OLVrouw van de Rozen, Hulp van Moeders, kwam de concierge van het gebouw naar mij en zei: “Jouw appartement is intact gebleven, maar rondom zijn alle appartementen getroffen! Wat een ramp! Wanneer ik jouw appartement zag, was mijn eerste gedachte dat vorige week, toen je vroeg om een crucifix boven je deur te handen, dit de reden moest zijn dat jouw appartement niet getroffen is!” Mijn antwoord was: “Natuurlijk is dit de reden! Zou je ook geen kruisje boven jouw deur hangen?” En hij zei het direct te doen.
Wanneer ik naar mijn verdieping ging, zag ik dit:
2e verdieping – app 210-215 - getroffen 3e verdieping waar ik woon app 310: geen schade, app 311-315 rest getroffen 4e verdieping – app 410-415 - getroffen 5e verdieping – app 510-515 - getroffen 6e verdieping – app 610-615 - getroffen 7e verdieping – app 710-715 - getroffen
Ik woon op de derde verdieping in app 310 en dit appartement was niet getroffen. Het brandende tapijt is gedoofd aan mijn deur! Pr Santos zei dat dit echt een mirakel is. Ik kon niets meer zeggen, ik had kippevel. Ik heb het mijn vrienden in Bayside verteld, de Heilige Moeder Maria herinnert ons in al Haar verschijningen om een kruisje buiten de voor- en achterdeuren te hangen. Dit is mijn getuigenis:
Dit verhaaltje schoot me gisteren even te binnen. Mijn vader is al enige tijd overleden, maar ik ben zeker dat hij nog een glimlacht om dit verhaal. Mijn vader was tot zijn 14 jaar naar school geweest. Laat ons zeggen dat hij buiten zijn catechismus niet veel kende. Hij kon niet schrijven zonder fouten. Toch had hij een herscholing gedaan van arbeider naar metser. Niet zonder moeilijkheden, want dan moest hij rekenen. Ik herinner mij dat ik zijn werk moest 'verbeteren'. Hij kon wel een loodrechte muur zetten en sieromheining metsen. Toch had hij geen geluk de aannemer had geen werk genoeg en hij moest op zijn leeftijd nog aan werk zien te geraken. Ik herinner me dat ik hem nog vroeg of alles wel in orde ging komen. Ons huis was nog niet afbetaald en mijn moeder kon dit niet alleen trekken. Het was in 1980 en het was bar slecht om aan werk te geraken. Eén keer vond mijn moeder een klein berichtje van een klein bedrijfje waar ze vernis en lijm maakten. Mijn vader erheen en hij werd op proef aanvaard.
Dat was op zich al een kunst. Toch werd mijn vader na een week buiten gegooid. Dit zagen mijn ouders niet meer zitten. Dan maar de grote middelen : als we doorgaans naar een kapelletje in de buurt gingen, was het nu op 'bedevaart' naar Halle. We waren er nog nooit geweest en gingen de kathedraal binnen. Ik was gecharmeerd door de zwarte madonna. Ik wist toen niet dat je naast de gewone witte, ook een donkere had.
Net zoals witte chocolade en fondant. En de kanonballen die aan de ingang in een nis lagen maakten nog meer indruk op mij. Stel je voor ze schieten een kanonbal op de kerktoren en de kanonbal keert terug. Gaaf. We waren echt hopend op een oplossing. Ik denk dat we toen heel erg langzaam de kerk rond zijn geweest. Nu in de week dat erop volgde belde de baas van het bedrijfje naar ons : pa mocht terug beginnen. Hij moest van alle klussen doen : containers kuisen, de villa van de baas schilderen, muskusratten ('waterkonijnen') doden die het eten van de eenden opaten, meehelpen om te laden en lossen, de zoon van de baas goede raad geven met zijn vrouw (die er maar niet in slaagde door de rijlessen te geraken),... Kortom een mirakel of gewoon een straffe toer. Het spreekt vanzelf dat ik ondertussen al veel naar Halle ben geweest. Het geeft me nog altijd een goed gevoel.
Aan de vooravond van de totale duisternis is er maar één ding te zeggen : is de mens dan zo blind geworden dat het Zijn Maker dan niet meer herkend ? Enkele tientallen jaren werd de eucharistieviering bijwonen als vanzelfsprekend beschouwd. Nu is dat wat een ‘viering’ noemt een feest zonder feestgangers. Toch is de Gastheer nog altijd dezelfde gebleven en is er nog altijd een verwelkoming gewenst. Jezus is trouwens nog iedere keer lijfelijk aanwezig door de geconsacreerde hostie. Dit geestelijk voedsel is nu meer dan ooit nodig om ons mensen tegen onszelf te beschermen. Is het niet heerlijk te weten dat Jezus naast ons en in ons is om ons te helpen vechten tegen onszelf. Deze keer moeten we niet de oorzaak bij iemand anders zoeken.
Wij zijn zelf de verkeerde weg ingeslagen. Is het angst om te ontdekken dat onze schuldenlast verpletterend is of de aantrekkingskracht van onze moderne wereld ? Het maakt voor God niets uit. Hij heeft geen boodschap aan moeilijke, verdwaalde, eigenzinnige, egoïstische en vooral koppige kinderen. Hij wil ons enkel omringen met een overweldigende liefde om ons los te weken van deze schijnheilige wereld en ons terugbrengen naar de ECHTE wereld. Welke echte wereld ? Wel, deze waar we bij de bron van liefde zitten nl. God zelf. Deze wereld is niet zichtbaar, maar wel 100% voelbaar. Eens je inziet en probeert terug te draaien naar de rechte Weg van Jezus, voel je de aantrekkingskracht van deze echte wereld.
Velen hebben trouwens door de voeling met deze wereld ongekende vermogens tentoon gespreid, die voor de kleine gelovigen tot voorbeeld strekken.
Iedereen heeft de mogelijkheid om zich op te richten naar God, volgens zijn kunnen. En geloof maar dat er meer in je zit dan je denkt. Zorg dat je schuldenlast je niet ondermijnt. Start met je daden na te checken naast de liefdeswet van God en zorg dat de slechte daden gefilterd worden van de goede. Toon gemeend berouw over deze slechte daden en ga ze biechten in het sacrament van de biecht. Kwestie om ze door God te laten uitgommen. Hij is de enige die deze mogelijkheid bezit. Een trekker gaat toch ook geen zware keien in zijn rugzak laten zitten als hij nog tientallen kilometers voor de boeg heeft : gooi die keien er op tijd uit !
Hoeveel moeten we toch onze grote gedachten over onszelf kortwieken ! Deze gedachten leiden ons recht de afgrond in. Ze zijn zo sterk dat ze de gedachten aan anderen overstijgen. Hoe kunnen we anderen helpen, als we onze zelfzucht centraal in ons leven geplant hebben ?
Er is een kleine rookkolom in de verte die we steeds moeten volgen. Het komt erop aan deze rookkolom te willen zien en ze bovendien te volgen. Net zoals de Israëlieten de rookkolom in de woestijn voor 40 jaar gevolgd hebben, moeten wij deze rookkolom de volgende jaren volgen. Het is niet altijd eenvoudig, maar we hebben 2 handen gekregen die het liefst in elkaar verstrengeld zijn. We moeten dan ons blik op God richten en bidden om kracht, inzicht en veel liefde. Zodat we God in ons hart sluiten samen met de medemensen.
