Bedankt iedereen voor het duimen! Het examen ging dus over de kennis van twee duiven: de Voorburgse schildkropper en de Saksische kropper;
Weet je bij het ouder worden, ontdek je dat het assimileren van leerstof danig verandert in vergelijking met als je jong bent. Enerzijds het assimileren wordt moeillijker, het is alsof er eerst een plaatsje moet gezocht worden in de hersenen vooraleer die nieuwe leerstof erin gaat, en daardoor wordt de snelheid van het assimileren dus ook heel langzaam. je veel méér tijd nodig om de tekst met komma en punten letterlijk van buiten te kunnen. Want anders kun je geen 22 verschillende kleurslagen zo maar neerpennen. Anders kan je ook niet de strikvragen eruit halen, zoals: welk predikaat zou je geven voor een Saxische kropper met geel zilver witband met geel en oranje ogen. (Wie het weet mag het me doormailen?)
En als ik dan even terug denk in de tijd toen ik mijn examens deed voor mijn diploma van ingenieur, dan is er een groot 'emotioneel' verschil. Vroeger studeerde ik voor mijn toekomst voor mijn werk En nu was dit studeren met een drijfveer die veel groter is dan vroeger. Toen we gisteren aan het napraten waren met de andere keurmeesters, dan voel je toch dat iedereen ondanks dat het maar een hobby is, toch absoluut wilt slagen in zijn of haar rassen. En voor mij persoonlijk wil ik dat dan halen en niet zo máár 'met de hakken over de sloot' Want hoe dan ook een vrouw in deze mannenwereld moet zich bewijzen..
En gisterenavond kreeg ik dan al het verwachte telefoontje met de uitslagen: Mijn punten voor de Voorburgse schildkropper: 14/15 en voor de Saksische kropper: 13/15 Dus het was niet met de hakken over de sloot, ik kon het gewoon... Ik ben blij, ik ben blij...ik zal dat vandaag nog zingen. En vandaag wordt er dus extra aandacht besteedt aan al mijn beestjes, die me toch een klein beetje hebben moeten missen de voorgaande dagen.
07-05-2006 om 08:02
geschreven door Gonda
|