Chris Spatz is bij Grijze Geuzen Waasland al een vertrouwde figuur. Van haar vele reizen heeft ze al meerdere keren komen verhalen in ’t Fakkeltje. Chris werd steeds getroffen door schijnbaar onmogelijke toevallen die ze op haar talrijke uitstappen meemaakte.  Wat is toeval? Wat is serendipiteit? Wat is de kans dat je zo iets meemaakt?  Na een vieruurtje met koffie kregen we o.a. nog een filmpje te zien waarop Wannes Van de Velde op zijn sappige manier vertelde over een van zijn wedervaren met het toeval…  Tenslotte organiseerde Chris nog een kleine tombola (geluk of toeval?)

Een frisse, maar zonnige dag en heel veel deelnemers voor deze uitstap.  We arriveerden al heel vroeg aan restaurant Place du Marché zodat tijdens het genieten van een  aperitiefje nog wat bijgepraat kon worden. Mosselen à volonté, groot, lekker, goed gevuld… het gras is altijd groener aan de overkant en dat is met  de kwaliteit van de mosselen misschien ook wel zo…  Nadat ook de grootste smulpapen hun honger ruimschoots hadden kunnen stillen, reden we met de bus verder naar Sluis waar we tijdens de vrije tijd de gelegenheid kregen om het stadje te verkennen, te shoppen of in het zonnetje te genieten op een van de vele terrasjes.

In het Mededelingenblad 127 vindt u alle geplande activiteiten voor de maanden oktober, november en december 2023, evenals januari 2024.

Bijlagen:
MEDEDELINGENBLAD 127 november-december 2023- januari 2024.pdf (987.2 KB)   

De tweede wereldoorlog trof Antwerpen zwaar. Door de naziterreur, de Jodenvervolging en het militair geweld vielen minstens 25.000 doden. De jarenlange dictatuur verdeelde de stad en haar inwoners. De expo ‘Stad in Oorlog” maakt dat deel van de geschiedenis voelbaar.  We dwaalden langs symbolische plaatsen uit de stad van toen, zoals een school, een cinema en de kathedraal. We troffen er getuigenissen aan van verscheurende keuzes die Antwerpenaren moesten maken. We hoorden boeiende verhalen van verdeeldheid, machteloosheid, verraad en geweld, maar ook van moed, verzet en hulp. Een tentoonstelling, meer dan de moeite waard, die de bezoeker attent maakt op het gevaar van een langzame uitholling van de democratie en daarop volgende indoctrinatie van een bevolking…

Wie tijdens deze vakantieperiode een uitstap plande, moest geluk hebben want dit jaar  beleven nog eens een klassieke kwakkelzomer zoals vroeger.  Door het slechte weer op donderdag 27 juli werd de uitstap met het toeristentreintje door de polders van Kruibeke verplaatst naar 31 augustus en dat bleek een juiste zet: niet te warm, niet te koud en vooral: niet nat.  Het werd weer een gezellige rit door de polders, met regelmatig even een halte voor wat extra uitleg door een heel onderlegde gids/chauffeur. Tijdens een pauze onderweg kreeg iedereen de gelegenheid om te proeven van een lokaal kruidendrankje en plaatselijke specialiteiten te degusteren.

Er was een duidelijke interesse van de Grijze Geuzen over het verloop van de werken aan de Oosterweelverbinding. Met de bus werden we van de opstapplaatsen naar de werf op Linkeroever gebracht. Hier bleek dat stevige wandelschoenen toch niet voldoende waren om aan de veiligheidseisen tegemoet te komen, bijgevolg: schoenen uit en bottines of botten met stalen neuzen aan. Na een drankje kregen we een uitvoerige uitleg over de plannen, de reeds verwezenlijkte werken en alle mogelijke aanpassingen die nog in het verschiet liggen. Het was trouwens een aangenaam weerzien met de dame die ons in 2020 in Zwijndrecht al over de werken had ingelicht.  Na de theorie vertrokken we met de bus, gehuld in een veiligheidshesje en met een veiligheidshelm op de kruin, op werfbezoek. Via de E17 richting Gent reden we tot aan de keerlus in Kruibeke, terug richting Antwerpen maar met afrit “Haven 200-2000” met als doel het dubbel rond punt (“de kluifrotonde”). Van daaruit terug richting P+R Linkeroever en dan met de bus echt de werf op waar iedereen de kans kreeg om het geleende schoeisel terdege uit te testen tijdens een wandeling door het zand en voor de liefhebbers, een klimpartijtje.  Na aankomst terug aan het werfpaviljoen kreeg iedereen terug zijn vertrouwde stappers aan de voeten en met 40 minuten vertraging op het schema (door de talrijke vragen van onze G.G.) werden we tenslotte terug afgezet aan onze opstapplaats. Mijn indruk: hoedje af voor Lantis voor de organisatie en de inspanningen die geleverd worden om aan de verlangens van alle belangengroepen tegemoet te komen…

We troffen het met het weer: na een wekenlange periode met - op zijn minst “kwakkelweer”- en eigenlijk meer een vroege herfst, kregen we een dag met een weliswaar wisselend bewolkte hemel maar toch  genietbare temperatuur.  Met een opkomst van een eind in de vijftig leden was het weeral een succes.  Als aperitief werd een glaasje Cava aangeboden. Op het menu van de BBQ: spekfakkel, hamburger, een spiesje en een kippenbout, dit alles aangevuld  met een rijk assortiment groentjes. Als dessert was er gezorgd voor een desserten buffetje.

In het mededelingenblad 126 treft u alle geplande activiteiten voor de maanden juli, augustus, september en oktober 2023.

Bijlagen:
MEDEDELINGENBLAD 126 juli-augustus-september-oktober 2023.pdf (1019.3 KB)   

Schitterend weer en niet overdreven warm zoals de vorige dagen, de uitstap naar Zeeland begon al vast met goede vooruitzichten. Tijdens een koffiestop met een lekkere koek in “Ons Dorpshuis” in Kruiningen maakten we kennis met onze gids voor de rest van de dag.  Het eerste bezoek van de dag: het oude stadje Goes, ooit de woonplaats van gravin Jacoba van Beieren (1428). Onze gids legde ons de geschiedenis uit van de twee kerken met dezelfde naam (Maria Magdalena). We konden schaduw zoeken onder een oeroude kastanjelaar (1880) terwijl we allerlei wetenswaardigheden over de geschiedenis van het stadje aan de weet kwamen. Na een lekker middagmaal (terug in Kruiningen) reden we naar Middelburg, hoofdstad van de provincie en gelegen op het vroegere eiland Walcheren. Hier werden we opgewacht door een schipper die ons op een ludieke manier een rondvaart bezorgde met ondertussen alle info over het ontstaan van de stad, het historisch verleden en de mooie gebouwen langsheen het water. Gelukkig heeft de rondvaart niemand hoofdkwetsuren opgeleverd…

Nadien wandelden we onder begeleiding van onze gids de stad in, waar we aan de markt het oude stadhuis konden bewonderen, een van de mooiste gebouwen van Nederland, waar de Mechelse architect Keldermans voor tekende. Van de vrije tijd nadien werd dankbaar gebruik gemaakt om op een van de vele terrasjes van een drankje en het prachtige weer te genieten.

Met net geen 40 personen waren we, dus werden we verdeeld in twee groepen. De gids van onze groep was Lou (niet die van de Hollywood Bananas maar Lou van de stadswandelingen). Twee gidsen met een hart voor Antwerpen die honderduit verhaalden over de geschiedenis van het Antwerpse stadhuis door de eeuwen heen. We werden gewezen op alle punten van de  grondige restauratie van het gebouw gedurende de voorbije jaren, zowel buiten als binnen. Het “Schoon verdiep” heeft zeker zijn naam niet gestolen (alhoewel de naam oorspronkelijk enkel de letterlijke vertaling van belle-étage weer gaf). Op het gelijkvloers is een tentoonstelling van de plannen en foto’s van vroeger en van de renovatiewerken.  Als afsluiter werd iedereen nog getrakteerd op een drankje.

Na een lekkere koffiekoek met thee of koffie waren we curieus wat we zodadelijk te zien zouden krijgen.  Wie bij het lezen van “Smokkelroute” had gedacht aan kleine, verborgen weggetjes tussen de bomen en de velden, kwam van een bedrogen reis thuis: de tijd van het boter smokkelen ligt natuurlijk al tientallen jaren achter ons, de wegen zijn geasfalteerd en er is de voorbije jaren duchtig bijgebouwd. Met de bus slalomden we langs grensdorpjes terwijl de gids ons attent maakte op o.a. een huis met twee huisnummers (een Nederlands en een Belgisch), de manieren om de landsgrens aan te geven, de vele drank-, eet- en dansgelegenheden van vroeger en nu, een ongelukkige overgang van de weg tussen de twee landen, de dure huizen in sommige dorpen en veel meer.

Na een lekkere maaltijd ’s middags reden we naar Merksplas. In het gevangenismuseum werden we ingedeeld in twee groepen en kregen we beurtelings een rondwandeling met uitleg door de gids en een beschrijving van het leven in de gevangenis door een oud-gevangenisbewaarder (nee, wat zeg ik,  een oud penitentiair beambte…).

Gustave Caillebotte was een Frans kunstschilder en mecenas. Tijdens zijn korte, maar druk bezette leven heeft hij veel betekend voor de impressionisten. Reden genoeg voor Chris Spatz om in en rond Parijs eens na te speuren waar en hoe de kunstenaar leefde.  Tijdens de pauze was er uiteraard weer koffie of thee en een gebakje.

In het mededelingenblad 125 vindt u alle geplande activiteiten voor de maanden april, mei en juni 2023. 

Ook opgenomen: de aankondiging van onze zomerbarbecue en info over het bezoek aan de Oosterweelwerf L.O.

Voor de geïnteresseerden: er is nog plaats vrij voor onze daguitstap "Smokkelroute en gevangenis Merksplas" op donderdag 20 april...

Bijlagen:
MEDEDELINGENBLAD 125 april-mei-juni-juli-augustus 2023.pdf (1009 KB)   

Nadat we de smaak te pakken kregen van te wandelen met dialectgids Patrick Van Ouytsel (onze wandeling rond Het Steen op 20 oktober 2022) maakten we nu een wandeling met als thema: ’t Rogge verdoemmeke”.  In zijn sappig Antwerps dialect weet Patrick zijn toeschouwers te boeien met historische  gebeurtenissen en spannende verhalen. De wandeling begon aan Brabo en voerde langs de Suikerrui naar de Grote en Kleine Pieter Potstraat. Hier kregen we de uitleg over de ingeweken Nederlander Pieter Pot, die dank zij zijn rijkdom een gebedshuis liet bouwen en aan de armen van de stad in ruil voor een gebed, een tarwebrood schonk. We bezochten de Vlaaikensgang, stapten via de Oude Koornmarkt  naar de Kathedraal, waar we de uitleg kregen van een scene in het beeldhouwwerk boven het ingangsportaal van de kerk. Met het zicht op Het Steen luisterden we naar de spannende belevenissen van Jan Claes.  De wandeling eindigde in café “De Bengel” met een drankje en het eten van “Rogge verdoemmeke”.

Er was bijzonder veel interesse voor een bezoek aan het Koninklijk Museum van Schone Kunsten Antwerpen, vandaar dat we ingedeeld werden in drie groepen, telkens met gids. De bedoeling van de rondleiding was om een "proevertje" te krijgen van het aanbod van het museum. Wie dan de smaak te pakken krijgt, kan later op eigen houtje (of terug met begeleiding van een gids) verder rondstruinen naar goeddunken.