De weersvooruitzichten waren allesbehalve schitterend en de busreis begon onder een egaal grauwe hemel die regelmatig een flinke klets water loosde.  Maar tegen dat we onze koffiekoeken goed en wel op hadden, begon het wolkendek voor ons al openingen te vertonen.  Toen we onze gids in het Heuvelland oppikten was het zelfs al helemaal droog. In de oesterzwamkwekerij kregen we een uitgebreide uitleg door de eigenaar. We zijn niet alleen wijzer geworden over de paddenstoelen, maar ook over de maïsteelt, de bodemstructuur, de kweek van biokuikens, over de droogte in de Westhoek, …. Ondertussen was het middag geworden en werden we door onze chauffeur naar het restaurant gebracht waar we een heerlijke driegangenmaaltijd opgediend kregen. Na de middag reden we verder over “de Schreve”, het grensgebied België-Frankrijk, waar de bakermat van de Geuzen te vinden is. Onze gids was als een sprekende encyclopedie: ze spuide zonder onderbreken alle mogelijke wetenswaardigheden over alles waar we langs kwamen. Vooraleer terug naar huis te rijden stopten we bij de paters van Westvleteren. Wie er aan twijfelde kon zich er van  vergewissen of de titel van beste trappist wel degelijk verdiend was. Bij de terugreis werden we onderweg al opgewacht door regenbuien, maar dat kon ons niet meer deren!