Ik heet u van harte welkom op mijn weblog en ik hoop het voor u de moeite waard te maken om mij vaak te bezoeken.
Gedurende ongeveer 25 jaar heb ik alles bij elkaar zo'n 200 pastels en een paar aquarellen gemaakt die ik u hier wil laten zien.
Het laatste jaar heb ik echter het tekenen m.b.v. de computer ontdekt en daar ben ik laaiend enthousiast over. Uiteraard wil ik ook dié hier tonen. Als muziekleraar heb ik ook nogal wat muziek voor blokfluit en ook voor Gemengd Koor gearrangeerd en gecomponeerd en ook díe komt aan bod. De bladmuziek staat in de bijlagen en die mag u zonder meer printen en uitvoeren. Ik denk dat ik dat alles maar in een willekeurige volgorde ga doen. Dat vind ik zelf het fijnste en dat lijkt mij voor u ook het leukste.
Veel plezier.
Ik ben Guus Kuijs
Ik ben een man en woon in Overasselt (Nederland) en mijn beroep is Muziekleraar aan de Streekmuziekschool Wijchen (nu met pensioen).
Ik ben geboren op 12/03/1942 en ben nu dus 82 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen, fotograferen, musiceren, tennissen enz..
Hier ben ik de kerk van Champagnat aan het tekenen. (zie 19-12-2009)
Mijn link met het Marishuis is, dat ik daar vrijwilliger ben, d.w.z. dat ik ongeveer 1x per maand aanwezig ben en bezoekers verwelkom en wegwijs maak in het museum. Jac Maris is kleinzoon van de beroemde Haagseschoolschilder Jacob Maris en alhoewel Jac ook goed kon schilderen en tekenen, verkoos hij toch om zich verder als beeldhouwer te bekwamen. Hij heeft ongeveer 70 jaar in dit huis gewoond en gewerkt en bij zijn dood heeft hij het nagelaten aan de gemeente (hij had geen kinderen) met de bepaling dat het een Ateliermuseum moest worden.
Aan wélke tekening ik hier, in onze eigen tuin, bezig ben, weet ik niet meer, maar ik snak weer naar de zomer als ik dit zie.
Zomervacantie 1989 in Zuidwolde Het herenhuis in Dedemsvaart is hier het onderwerp van mijn tekening. (zie 4 maart 2010)
Vacantie 1995 in Gandia bij onze voormalige achterburen Ans en Arie. Waarschijnlijk ben ik hier bezig met de tekening van de boerderij met toren, (zie 9 maart)
We hadden op deze dag al heel wat bezichtigd en het werd tijd om eens rustig te gaan zitten en wat te tekenen. Het werd dit brugje bij Rigny-Ussé. (zie 17-03-10)
Eindelijk kun je nu eens op de foto zien wáár en wát ik aan het tekenen ben. De boerderij met zonnebloemen bij Huismes. (Zie 17-03-10)
Zomervacantie 1998. Op deze foto zit ik lekker in de schaduw (want het was bloedheet) Avrolles op het Ingrespapier vast te leggen. Zie artikel 27-03-2010.
We zijn gisteren (21 maart 2010) naar een expositie geweest in het kerkje van Velp bij Grave. Daar was schitterend werk te zien van Helga van de Poel. Van haar kregen we een visitekaartje met haar website: www.helgavdpoel.exto.nl en de overkoepelende site van exto die ik hierboven als link heb opgegeven. Ik heb nog maar even gekeken, maar werkelijk een aanwinst!
01-11-2013
De Balkonclub
De Balkonclub
In oktober 1953 werd in Helmond het Theo Driessen-Instituut geopend en al vrij snel nam onze tekenleraar Harrie Crijns de gelegenheid te baat om er een tekenclub op te richten. Die mocht gebruik maken van het vrij ruime balkon achter in de grote zaal. Vandaar de naam. In november wordt het 60 j. bestaan uitgebreid gevierd, o.a. met een expositie van vier van zijn eerste leerlingen, te weten: Frits Boudewijns, Toon Fimerius, Guus Kuijs en Frans Verbakel. Dit filmpje is bedoeld als een kennismaking met de exposanten én met Harrie Crijns, ook al zal deze laatste helaas niet met de tentoonstelling meedoen. Ook worden in het filmpje wat vergelijkingen gemaakt met kindertekeningen die nog uit de begintijd zijn overgebleven. Zie eerdere artikelen op dit blog van 15-12-2009: Bomen (kindertekeningen), 16-12-2009: Kerk (kindertekeningen) en van 6-1-2010: Chronologie. De expositie wordt geopend tijdens de reünie op Vrijdagavond 8 november. Verdere openingstijden: 9 en 10 november, 16 en 17 november en 23 november, telkens van14.00 tot 17.00 uur. Adres: Theo Driessen-Instituut, Willem Prinzenstraat 43, Helmond
Zo nu en dan ga ik nog wel eens terug naar oude tekeningen om te bekijken of er nog nieuwe mogelijkheden in zitten en soms is dat inderdaad het geval. Bij de eerste twee tekeningen heb ik door vermeerderen en nog wat toevoegingen een wedstrijdelement gecreëerd.
En bij de tulpen wordt het dan een tulpenveld in een zonovergoten licht.
Ook deze tekening is weer ontstaan vanuit hetzelfde grondpatroon als kerkgewelf en kop en profiel, maar nu ben ik weer een geheel andere kant opgegaan. De linkse tekening deed me een beetje denken aan een spook, maar ook een werper behoorde tot de mogelijkheden, en daar ben ik op verder gegaan.
Aan de tekening is niet veel meer veranderd. Alleen met kleur en belichting ben ik nog wat in de weer geweest.
Werkwijze: met de pen willekeurige vormen gemaakt en deze met verschillende patronen ingevuld.
Vervolgens met vervormen aan de slag gegaan en daarna was het eigenlijk gewoon applicatiewerk, maar dan op de computer, tot dat ik een zekere symmetrie bereikt had.
Verschillende belichtingen moeten de tekening tenslotte afmaken.
Ik heb hier als achtergrond twee vroegere kleurige tekeningen gebruikt en daar met de pen voor vrije vormen een nieuwe tekening op gemaakt. Voor mij leken het kanonnen die in een rij stonden opgesteld.
En daar heb ik dus verder naar toe gewerkt.
Zo'n afweergeschut moet natuurlijk ook een keertje raak schieten, dus....
In het kader van het 60-jarig bestaan van het Theo Driesseninstituut in Helmond worden er in november 2013 enige feesten georganiseerd, waaronder ook een expositie van Harrie Crijns (destijds onze tekenleraar) en enkele van zijn toenmalige leerlingen. Door de goede zorgen van Harrie en later van onze klasgenoot Frits Boudewijns zijn veel van die tekeningen bewaard gebleven. Enkele jaren terug heb ik er op dit blog ook al eens wat van laten zien, maar nu heb ik er een wat uitgebreider presentatie van gemaakt.
Ook hier ben ik uitgegaan van het eerste ontwerp van "Kleurrijke Figuren" maar nu heb ik de vormen ingevuld met een bloemenpatroon. Pas toen ik met het ontwerp ging roteren, zag ik er een (zij het dik ingepakte ) skiër in.
Vervolgens heb ik een bergachtige achtergrond gecreëerd en wat attributen, zoals ski's en stokken toegevoegd.
Tenslotte heb ik het bloemenmotief wat vervormd tot een soort camouflagepak en de sneeuw nog wat bewerkt.
Voor deze tekening heb ik hetzelfde ontwerp gebruikt als voor "Kleurrijke Figuren" maar nu kwam ik via poolcoördinaten uit bij iets wat op een vlinder leek.
Vervolgens moest er natuurlijk nog wel een vlinder van gemaakt worden en die heb ik, zoals u rechts en onder kunt zien, op verschillende manieren bewerkt.
In eerste instantie heb ik met de pen vrije vormen gemaakt. Vervolgens heb ik die met een patroon van kaarsjes opgevuld.
"Geef diepte" veroorzaakte een explosie en met poolcoördinaten verkreeg ik onderstaande versie.
Daar zag ik al een aantal kleurrijke figuren in, die ik vervolgens wat duidelijker heb gemaakt door er gezichten in te tekenen. Bij de rechtse versie heb ik er de kleuren juist uitgehaald om te zien of de tekening overeind bleef.
In de uiteindelijke versie heb ik d.m.v. spotjes het geheel nog wat levendiger gemaakt.
Bij deze tekeningen heb ik weer een blokfluittrio gemaakt voor 2 alten en 1 tenor. Het eerste deel is een treurmars geworden en de muziek bij het tweede deel is ook al niet vrolijk . http://youtu.be/Fju95L_3cww
Ik ben begonnen met horizontale transparante vlakken over elkaar heen te zetten en dat resulteerde al snel in een wat onheilspellend landschap, waardoor ik op het idee kwam van een verlaten slagveld.
In tweede instantie heb ik hetzelfde uitgangpunt gebruikt voor een wat surrealistisch desolaat woestijnlandschap.
Nog steeds voortbordurend op de eerste versie van "Voor de grot" (en dus op het eerste ontwerp van "Vrouwtje") heb ik die eerste versie nu gedraaid en in die gebogen figuur links, zag ik een zorgzame moeder.
De linkse opzet is dezelfde als die van "Voor de grot". In de gebogen diagonalen waar ik de grot in zag, kun je ook een waterval zien en daar heb ik verder naar toe gewerkt.
De kleur moest ik een beetje aanpassen en ik moest voor een nevelige sfeer zorgen.
Voor deze tekening heb ik dezelfde eerste opzet gebruikt als voor "vrouwtje" uit het vorige artikel, maar nu ben ik met vervorming en verloop een heel andere kant uitgegaan. Aan de rechtse versie kun je al zien dat er een grot van te maken is.
En uit een grot kun je natuurlijk een beer of een monster tevoorschijn laten komen, maar ik heb gekozen voor man, vrouw en kind.
Ik vond het alleen wat te somber, dus heb ik wat licht in de duisternis gebracht.
De eerste opzet: spelen met vormen. Bij de rechtse versie hebben vervormen en verloop met spreiding een grote rol gespeeld. Aan de halve bol in het midden zag ik dat het een gezicht moest worden.
De linkse versie laat nog in het midden of het een mannetje of een vrouwtje moet worden, maar bij de rechtse was het voor mij duidelijk.
Eeen vrouwtje natuurlijk met een wollen muts en dito das.
Nóg een voorbeeld van hoe je met één ontwerp meerdere kanten uitkunt. De opzet is gemaakt met grote penselen en zelfgemaakte patronen. De 2e versie is ontstaan door o.a. vervorming en daar zag ik al wat potentiële hoofden in.
Door de vele slingerende lijnen werd ik op het idee gebracht van fladderende gewaden bij die hoofden en zo ontstonden de Geesten of Spoken.
Met het gebruik van wat filters en spotlicht kreeg ik de beoogde naargeestige sfeer.
Eveneens uitgaande van de 2e versie, maar nu met zelfgemaakte patronen van een muur, werd ik de kant uitgestuurd van een ruïne. De slingerende lijnen geven nu een storm weer.
Door in het midden en rechts wat happen uit de muur te nemen. kreeg het geheel wat meer perspectief.
Door vervorming op het eerste ontwerp los te laten, kreeg ik onderstaande variaties.
Dus eigenlijk heb ik met patronen van een berglandschap weer een geheel nieuw berglandschap gemaakt.
Ik ben begonnen met een groot penseel een opzet te maken. Daarna heb ik de ruimtes ingevuld met zelfgemaakte patronen van foto's van gebouwen. Vervolgens heb ik met de lasso weer nieuwe complementaire vormen aangebracht en heb ik het geheel met filters bewerkt.
Bewerkingen met "verloop" en belichting zorgen vervolgens voor dit eindresultaat.
Wat natuurlijk niet inhoudt dat er niet meer mogelijkheden zijn. Uitgaande van de 2e versie, kwam ik door de dakpannen links, op het idee om er een ladder tegenaan te plaatsen, met daarop een bouwvakker.
Door de rechterhelft te verwijderen en het mannetje wat actiever te maken, werd het voor mij een inbreker.
En daarvan dan weer 2 versies. In de eerste kan hij net aan de aandacht ontsnappen, maar in de tweede versie staat hij volop in de schijnwerpers.
Speciaal met het doel om herfstfilmpjes te maken en daar dan weer muziek bij te componeren, ben ik op en mooie herfstdag naar ons vennengebied gefietst. Helaas waren de filmpjes mislukt (althans niet goed genoeg), maar gelukkig had ik wel ook een flink aantal foto's gemaakt, zodat ik toch vooruit kon.
Deze foto van Gemengd Koor St. Cecilia uit Overasselt is gemaakt in de St Jan van Den Bosch, nadat we daar de H.Mis hadden opgeluisterd in het kader van de Meimaandvieringen.
Deze foto is van een repetitie in het Verenigingsgebouw, ook al een hele tijd geleden.
Dit is een foto van een repetitie in ons eigen lokaal. Het ensemble heeft een flink aantal jaren bestaan. (hóelang weet ik echt niet meer) Luister eens naar de "Zomersuite" die ik voor deze groep gemaakt heb. (artikel 23-01-2010)
In 1997 ben ik met enkele leerlingen en oud-leerlingen gestart met het Fluturasensemble. De Naam is ontleend aan het eerste stuk dat we instudeerden, nl. " Fluturas" van Cesar Bresgen. We vonden zowel de klank als de betekenis (vlinders) leuk, dus zodoende... Na enkele wisselingen bestond het ensemble uit Fieke Bijmans, Guus Kuijs, Nienke Visser en Mariken van Wijk en in die samenstelling ziet u ons ook op de foto's. We treden hier op in het Theo Driessen-Instituut in Helmond, waar we samen met het Seniorenkoor uit die plaats een concert verzorgden.
De opmerkzame kijker heeft gezien dat we allemaal van instrument hebben geruild. In blokfluitland is het namenlijk vrij normaal dat iedereen meerdere blokfluiten bespeeld, zodat je kunt afwisselen en het voor iedereen leuker wordt.
Inmiddels zijn we nu al weer enige jaren een trio, omdat Nienke, helaas voor ons, naar Eidhoven verhuisde. Het trio "Kozami" uit het bericht van 18 juni 2010, hebben we 15 juni op mijn kamertje ingespeeld. Wij willen overigens graag meer optreden, dus als er verenigingen zijn ( koren of andere muziekensembles) die graag een concert geven en zoeken naar een partner voor de broodnodige afwisseling, dan houden wij ons aanbevolen.
Ik ben Guus Kuijs
Verlaten Slagveld/Onheilspellend Landschap, 
Blokfluittrio "Een mooie Herfstdag" S-A-T.
