Hoewel het aantal bezonnen, gematigde Mohammedanen dat van de radicalen enorm overstijgt, is dat geen bewijs voor de vredelievendheid van het Mohammedanisme. Men mag niet over het hoofd zien dat de vreedzamen niet vredelievend zijn vanuit het dictaat van de koran misschien zijn ze alleen flegmatiek of niet echt religieus, misschien zijn ze inderdaad zo geëmancipeerd dat ze hun eigen wegen gaan en weinig waardering opbrengen voor Allah. Dat roept vragen op: Negeren ze de opdracht van de strijdlustige Jihad, de militante agitatie voor Allah, bewust of sluimert de vereiste agressie alleen maar? Breekt het Mohammedanisme in Europa pas echt door in zijn volle omvang en consequentie als er genoeg gelovigen voorhanden zijn als het gaat om verkiezingen en politieke meerderheden?
Meer lezen op:
ej.bron.com