Hij won dertien maanden gelden de Britse verkiezingen, maar daarbij nam hij nog een gok: een referendum, een mogelijke Brexit.
Strijd
Cameron koos voor onderhandelingen met de Europese Unie om met een aanvaardbaar pakket terug te gaan naar de Britse kiezers. Daarna vroeg hij aan de Britten om Brexit af te wijzen. Op één ding had hij niet gerekend: Boris Johnson. De ervaren Johnson koos ervoor om zich niet pas na vier jaar kandidaat te stellen voor het leiderschap van de Conservatieve Partij. Johnson koos voor nu: de Brexit moest ook de exit van premier Cameron worden. Dat is eigenlijk een Shakespeareaanse strijd.
Meer lezen op:
elsevier.nl