Ochtonen
Het mag gewoonweg niet. Nog steeds mag ik allochtonen niet als volwaardige medeburgers beschouwen en op die manier met hen omgaan. Doe ik het toch omdat ik dat zo gewend ben dan word ik ervan beschuldigd een racist te zijn, een islamofoob, een xenofoob en nog zo van die termen die al irrationeel genoeg zijn maar sinds enkele jaren ook nog eens ongehoord aan inflatie onderhevig.
Stel je voor dat je een meisje bent, geboren uit Marokkaanse ouders die op je zesde levensjaar naar Nederland zijn geëmigreerd omdat het gezin daar een beter bestaan kon opbouwen. Wanneer je op je twaalfde naar de middelbare school gaat moet je van je ouders ineens een hoofddoek op. Hoe je ook protesteert, dat ding moet op. Je haar mag voor vreemden niet meer zichtbaar zijn. De sociale druk is enorm; je broertjes, je vader, de imam, neefjes en zelfs je moeder zeggen dat die doek goed voor je is maar jij voelt je doodongelukkig en zelfs Allah, in wie je best gelooft, helpt je niet.
meer lezen op:
hoei boei