Op een mooie zomerdag zat ik op een bankje aan de Lijnbaan in Rotterdam. Naast mij zat een volbloed Rotterdammer zichtbaar genietend van zijn zojuist verworven hamburger, french fries en zijn Coca Cola large.
Wat kan het leven toch prachtig zijn dacht ik, terwijl ik vol bewondering al die mensen aan mij voorbij zag trekken. Blanke mannen met donkere vrouwen, donkere mannen met blanke vrouwen, gekleed in pantalons, jurken, rokjes, T-shirts, topjes in alle kleuren van de regenboog. Dit is mijn Rotterdam dacht ik, de mooiste stad van de wereld, we zijn allemaal Rotterdammers.
Meer lezen op:
burgerjournalisten.com