Eindelijk nog eens een dag waarover niet te veel te vertellen is. Vanmorgen heb ik toch maar langs de baan verder gestapt voor 11 km. De eerste afslag naar de Camino lag weer vol omgevallen bomen zodat ik toch maar heb beslist om langs de baan verder te stappen. Gelukkig maar, een goeie beslissing. Ik hoorde later dat het weer over en onder bomen doorkruipen was en verschillende keren je rugzak moeten afdoen omdat je er anders niet door kon. Hier is toch een serieuze storm geweest om over een zo grote afstand allemaal bomen te laten omvallen. Vanaf de namiddag dan toch maar weer de Camino genomen. Een mooie wandeling door de natuur met mooie bosweggetjes. Af en toe wel serieus stijgen maar dat hoort er bij. Er zijn nu maar weinig albergues meer open. Gelukkig had ik die voor vanavond onderweg gereserveerd. Ik dierf echt niet verder gaan zonder reservatie. Ik was pas om 16.30 uur op mijn bestemming en de albergue heeft maar 6 bedden. Een te groot risico zonder reservatie. Gestapt van half acht vanmorgen tot half vijf vanavond met maar 2 korte pauzes. Het was een lange dag. Juist voor ik aan de albergue kwam begon het ook nog te regenen maar gelukkig moest ik mijn regencape nog juist niet bovenhalen. Wegens gaan eten en dan maar weer in bed zeker. Zal terug thuis terug moeten gewoon worden om laat te gaan slapen en later op te staan. Hier ligt ik dikwijls om 20.00 uur in mijn bed maar ben ik er ook om 06.30 al uit. Ik tracht naar een goed had. Je kan wel elke avond een douche nemen maar ik zou wel eens terug graag een goed ontspannend bad nemen. En gewoon eens terug opstaan zonder te weten dat je zoveel km moet doen die dag. Tot hiertoe gaat het wel kwestie van vermoeidheid. Ben alleen bang dat ik thuis mijn terugslag ga krijgen. Na een weekje goed rusten zal ik wel terug de oude zijn zeker?
Vanmorgen maar om 8 uitvergroten en nog 4 uur door de sneeuw gewandeld (wel langs de baan voor de veiligheid). Op de middag zat ik ineens terug in de lente en kon ik zelfd mijn fleece uittrekken. De namiddag was verschrikkelijk. Ik had terug de Caminoweg genomen en ben zeker over en onder 200 omgevallen bibom moeten stappen en kruipen. Dit ging dus maar heel traag vooruit, maar we zijn er uiteindelijk toch geraakt. Gelukkig dat het weer goed was dit maakte het toch wat gemakkelijker. Kan me niet voorstellen dat ik dit zou moeten doen met mijn regencape aan. Morgen passeer ik Sarria en vandaar is het maar 100 km meer.
Wat een dag. Om 7 uur vertrokken en na enkele minuten begon het te regenen. Zo een hele tijd doorgestapt altijd naar omhoog. Op een bepaald moment lagen er op het weggetje allemaal omgevallen bomen door de zware sneeuwval. Er echt moeten over kruipen op sommige plaatsen. Soms was het setje meer een beek dan een setje door de smeltende sneeuw. Hoe hoger ik kwam hoe leer sneeuw er begon te liggen. Op sommige plaatsen zakte ik er tot mijn knieën in. In het hoogste dorpje kon je niet meer over of door. Alles was daar ingesneeuwd. De tv was er zelfs aan het filmen (ja ik sta er op) omdat dit zo abnormaal is. Normaal ging ik daar slapen maar morgen zal de sneeuw daar niet beter zijn dus ik besloot om maar verder te stappen. Toen ik de Camino wou volgen riep er iemand dat dit door de sneeuw te gevaarlijk was en best de weg kon volgen. Dit heb ik dan maar gedaan, het was iets verder maar veiliger. Op een bepaald ogenblik kon je enkel de weg vinden door de sporen in de sneeuw te volgen. Nu slaap ik in een ander ingesneeuwd dorpje. Morgen moet ik verder dalen en hoop dat de sneeuw minder gaat worden - als het vannacht niet bijsneeuwt tenminste verschillende mensen hebben van in het hoogste dorpje een taxi gebeld omdat ze niet meer verder durfden stappen. Probleem was alleen dat de taxi niet tot in het dorp geraakte Ens ze toch tot aan de grote baan verder moesten wandelen. Op een bepaald moment was ik wel bang dat er een sneeuwlawine zou komen. Zo met d bergen vol sneeuw moet er niet veel gebeuren en ik heb dikwijls aan de zoon van Fons Pelgrims moeten denken. Maar kom, positief blijven denken. Nog 7 dagen na vandaag stappen en ik ben in Santiago. Nu begint het echt af te korten en de moeilijkste stukken zijn normaal achter de rug. Hopelijk krijg ik geen nieuwe lichamelijke problemen. Voor het ogenblik is alles terug ok.
Vanmorgen weer heel vroeg vertrokken: 7 uur. Iedereen op de kamer was weer zo vroeg wakker. In de eerste stad is er vlak voor mijn ogen een ongeluk gebeurd. Een auto moest een steil straatje oprijden en stopte half weg. Toen zij terug weg wou rijden gaf zij heel veel gas maar stond blijkbaar in achteruit en botste op de aankomende auto. Zij is dan met volle gas de heuvel opgereden en ik weet niet of zij nog terug gekomen is. Ik ben niet blijven wachten, er was volk genoeg. De tweede auto had wel enorm veel schade. Deze voormiddag goed weer maar in de namiddag veel regen, probleem is dat het niet constant regent: regenjas aan en uit. Daarnet naar de winkel geweest om een lasagne te kopen. Die kan ik in de microgolfoven in de keuken warm maken. Heb geen zin om op restaurant te gaan. Morgen weer de bergen over. Er zou 20 CM sneeuw liggen. We zullen morgen wel zien of dit wel waar is. Je ziet wel sneeuw liggen maar ik kan niet geloven dat het zoveel is. Ik ben hier precies in Zwitserland in plaats van in Spanje. Koeien op de wei , sneeuw op de bergen de meesten vinden het ook heel koud op dit ogenblik maar voor mij valt dit wel mee. Als ik'stap heb ik wel warm maar ben toch maar van korte broek op Langedijk broek overgeschakeld. Ook met korte mouwen lopen doe ik niet meer, het zijn lange mouwen geworden.
Vandaag maar 23,4 km gedaan. Het uur is vannacht veranderd en er was veel sneeuw in de bergen. Vanmorgen gestart met veel regen en daarna met sneeuw. Gelukkig dat ik gisteren over de bergen gekomen was zodat ik aan de meeste sneeuw ontsnapt ben. Vandaag ging het heel goed met mijn voeten. Eindelijk nog eens. Normaal moest ik 7 km meer doen maar ik ga dit morgen bijdoen, dan is het normaal maar 18 km. Had iets heel raars voor bij het kiezen van mijn albergue. Ik kwam aan in dit stadje en vroeg de prijs van een albergue.10 euro en dit is meer dan gewoonlijk. Iemand zei me dat er verderop een municipal was voor 5 euro. Ik het stadje uit om die albergue te zoeken. Rond de kerk waren in een halve cirkel allemaal kotjes gebouwd met elk 2 bedden. Deze bedden maakten ongelooflijk veel lawaai als ge er op ging zitten. Voor de douche en het toilet moest ge buiten in een ander kotje gaan. Je kon de deur van je kotje ook enkel langs buiten vast doen, dus als er iemand mij opsloot kon ik er niet meer uit. Ik zat op mijn bed en dacht hier kan ik niet blijven - ik had er absoluut geen goed gevoel bij. Ik ben terug naar de receptie gegaan en heb mijn geld terug gevraagd en terug naar de eerste albergue gestapt. Ben ik daar blij mee: een kamer voor 4 personen met een eigen toilet en douche. Deze luxe is echt wel 10 euro waard. En hier kan je nog eten ook, bij de andere moest ik sowieso terug naar het dorp om iets van eten te vinden. Gisterenavond was er ook geen eten in de albergue. Je kon wel pizza laten brengen en heb dan 1 pizza gedeeld met een Canadese vrouw die geweigerd was in een andere albergue omdat zij haar rugzak niet zelf draagt maar hem elke dag verder laat brengen met een soort taxi. Hopelijk is het morgen terug hetzelfde weer als deze namiddag: fris maar zonnig. Dat maakt het wandelen veel mooier. Zeker de bergen met sneeuw op zijn zeer mooi. Overmorgen moet ik terug de bergen over. Men zegt mij juist dat het dan rond de 13 graden zal zijn. Dat valt dan wel mee. Maar morgen eerst nog eens rond de 24 km. Ha ja: daarstraks een bord gepasseerd waarop stond: Santiago 200 km. We gaan er nog geraken!
Vanochtend weer om 7.30 uur vertrokken. Eerst 500 meter stijgen tot aan het Cruz de Ferro. Hier kon ik eindelijk mijn steen die ik van thuis meegebracht heb achterlaten. Blijkbaar als je daar een steen achterlaat laat je ook al je zorgen achter. Het is de steen die elk jaar bij mijn kerststalletje ligt. Was eigenlijk wel een emotioneel moment. Daarna nog enkele meters stijgen en dan helemaal naar beneden. Van 1515 meter hoog naar 590 meter. Dit was absoluut geen lachertje omdat de weg weer geheel bestaat uit rotsen en losliggende keien. Zeker niet gemakkelijk om te stappen te meer omdat er sneeuw en regen viel. Maar 50 vlokjes maar de meisjes van Australië vinden dit al fantastisch. Vanmorgen was er ook een ijskoude bijtende wind. In de eerste bar heb ik een blouse met lange mouwen bij aangetrokken en een paar sokken als handschoenen gebruikt. Als het nodig is trekt men zijn plan wel. Vanavond was ik helemaal alleen aan het wandelen en stond er ineens een grote hond op mijn pad. Gelukkig had hij meer schrik dan ik en liep vlug weg. Rond half zes aangekomen. Hopelijk is het morgen iets (maar niet te veel) warmer.
Vandaag maar 20 km gedaan - terug door een mooi stuk natuur. Zolang ik stap gaat het beter maar nadat ik stop zijn de eerste stappen nog altijd pijnlijk. Dus maar blijven verder stappen zeker. Ben om half vier hier aangekomen en om half vijf was er voor iedereen thee en een stuk appelcake zelfgemaakt door de vrijwilligster die de albergue open houd. Ik wou eerst nog 6 km meer doen maar de kans dat de albergue daar vol was was groot, dus ben maar voor alle zekerheid gestopt. Lig nu met ijs rond mijn enkel en been naar omhoog wat te rusten. Morgen beginnen de bergen terug. Eerst ongeveer 5 km naar omhoog en daarna 15 km bergaf. Iedereen zegt dat het morgen ook gaat sneeuwen. Ik kan dit moeilijk geloven, zal waarschijnlijk wel wat regen met lichte sneeuw zijn zeker.met de rugzak gaat het terug beter. Maar elke dag is er wel weer een ander probleem. Nog 11 dagen te stappen als ik mijn schema kan aanhouden. Het is leuk om te zien dat er zoveel mensen mijn blog volgen, dat geeft mij heel veel steun om te weten dat het thuisfront mij niet vergeet.
Vandaag weer 24 km gestapt. Moet eerlijk toegeven dat ik na 10 minuten wou terugkeren naar de albergue omdat ik nog altijd last van mijn enkel had. Maar wat doe je de hele dag in een uitgestorven Spaans stadje.? Ik besloot dus om maar verder te stappen en eventueel maar 10 km te doen. Na een tijd beterde het wel met mijn voet. Het is niet gedaan maar wel beter. Gisteravond samen geeeten met brazilianen en een Amerikaans koppel. Zij sliepen enkele dagen ervoor in een hotel en de vrouw is daar gebeten door een spin en heeft een allergische reactie gekregen zij ziet er niet uit. Slaap dan maar in een hotel! Onderweg heel grote honden tegengekomen. Ik dacht eerst dat het leeuwen waren. Gelukkig zijn zij voorbijgaande mensen gewoon en blijven heel rustig. De voormiddag was weer tamelijk saai maar vanaf de namiddag werd het landschap terug mooier en kon ik terug door de natuur wandelen. Enkele mooie dorpjes tegengekomen maar allemaal zo verlaten. In het dorpje van gisteren woonden 4 kinderen waarvan 2 van de eigenaar van de albergue. Al de jeugd trekt hier weg naar de grote steden. Deze dorpjes zijn gedoemd om spookdorpen te worden. Eigenlijk heel zielig. Ben nu mijn middageten verder aan het opeten (een stuk droog Frans brood met Spaanse hesp) - verschrikkelijk droog. Maar ik kan het beter opeten dan weg te smijten. De laatste keer dat ik een sandwich vraag .- dan krijg je dit droog brood. Ga Steffens proberen de stad te verkennen. Blijkbaar staat er een hele specialer kathedraal van Gaudi.
Je mag raden waarom ik deze albergue gekozen heb! Om 07.30 in Leon vertrokken. De eerst 10 km gingen perfect. Daarna kreeg ik enorm last van mijn rechter hiel. Ik heb daar weer een nieuwe blein en heb mijn voet daar blijkbaar naar gezet en kreeg zo spierpijn in mijn enkel. De rest van de kilometers heb ik eigenlijk meer gestrompeld dan gewandeld. Rond 15.30 aangekomen. Gedoucht en deel nu een wasmachine met een australisch meisje. Je kan beter de prijs delen dan een wasmachine half leeg te laten draaien. De meeste kleren zijn niet echt vuil maar zijn wel zweterig. Zal blij zijn dat mijn sokken eens goed uitgewassen zijn. Met de hand wassen is toch niet hetzelfde. Vandaag een bord zien staan met Santiago 298 km. Dat wil zeggen dat ik er al 500 gedaan heb. Als ik het moeilijk heb heb ik wel problemen met al de mensen die bussen nemen,als zij in Santiago aankomen krijgen zij hetzelfde attest als diegenen die alles te voet doen. Maar soit, ieder moet dit voor zich zelf weten. Vandaag was het weer super warm. Hopelijk is het de volgende dagen iets minder warm. S morgens is het super koud en nu begint het rond 10.00 uur op te warmen. In het begin was dit al om 09.00 uur. Je ziet dat de herfst ook hieraan het komen is: de bladeren van de bomen worden ook al geel. Het was weer een hele dag stappen naast een grote weg. Gelukkig is er op de meeste plaatsen een wandelweg naast zodat je wel afgeschermd bent van het verkeer. Aangenaam is echter iets anders.
Vanmorgen om 7.30 vertrokken. Er was zoveel lawaai in de slaapzaal zodat ik evengoed kon opstaan en vertrekken. Moest maar 20 km doen tot Leon en was daar al om 12.30 uur. Ik verschoot er zelf van. Bed opgemaakt (ja dat moet ge zelf doen), douche genomen, een boterhammetje geeten en dan de stad gaan verkennen. Eerst viel het wat tegen, niet echt veel speciaals te zien. Burgos was veel mooier. Tot ik de kathedraal bezocht. Die is gewoon prachtig. De glasramen zijn spectaculair en om ter mooist. Zeggen dat de kathedraal enkele eeuwen geleden op instorten stond omdat het gewelf verkeerd gebouwd was. Na 25 jaar restauratie hebben architecten het dak afgebroken en terug opgebouwd. De glasramen waren in kisten opgeslagen. Een hele interessante geschiedenis. Straks is er nog een mis en een zegening van de pelgrims. Ik ga nog heilig terugkomen. Hopelijk is het landschap vanaf morgen terug wat mooier, ik zie weer bergen in het landschap opdoemen. Zal dan weer terug wat moeilijker worden, maar we zien wel. Zoals we hier tegen elkaar zeggen: stap per stap en dag per dag. Voor diegenen die het willen weten: ik ben mijzelf nog niet tegengekomen maar gisteren vertelden mijn medestappers dat ik hun veel moed inspreken en ze graag met mij samen wandelen. Dit zou volgens hun mijn opdracht zijn in de Camino: anderen inspireren en helpen. Zij denken als ik dit kan dat zij het ook moeten kunnen (zeker als zij mijn voeten zien - ik ben hier de kampioen van de bleinen. Nog nooit in mijn leven zoveel bleinen gehad. Gelukkig doen ze geen zeer bij het stappen. Voor de rest heb ik geen echte problemen (een lekkende wel, wat wel vervelend is bij het stappen. Ik mis mijn katoenen zakdoeken enorm - heb een hekel aan papieren zakdoeken.
Vandaag ging het terug veel beter. 27 km gedaan. Ik was rond 14.00 uur in reliegos waar ik dacht te slapen maar het was nog te vroeg dus heb ik er nog 6 km bijgedaan. Gisteren heeft een Fransman uitgelegd dat ik mijn rugzak verkeerd vastmaakte en heeft mij uitgelegd hoe ik het moest doen. Verschil is fenomenaal. De vorige dagen had ik altijd rugpijn en vandaag geen problemen meer. Zal wel blij zijn als ik van de meza (de Spaanse hoogvlakte) vanaf ben. Er is niets te zien en verschrikkelijk vervelend. Deze vlakte gaat van Burgos tot Leon. Ik hoop morgen rond 14.00 a 15.00 uur in Leon aan te komen zodat ik nog wat tijd heb om de stad te bezichtigen. Hier aangekomen heb ik een biertje gedronken met Nederlanders, Amerikanen en Italianen. Straks gaan we samen etn. Iedereen nodigt hier iedereen uit om samen iets te eten of te drinken ( elk op zijn eigen kosten natuurlijk. Vandaag kost mijn Albergue weer maar 5 euro. Gisteren was het 10 euro en dan denk ik amai zo duur. Je leven valt hier dus goed mee van prijs. Gewoonlijk kost het avondeten rond de 10 euro maximum. Mijn bleinen krijgen geen kans om te genezen. Daarvoor zou ik zeker een week moeten stoppen. Vandaag dag 20 en een stuk van dag 21 gedaan. Normaal zijn het 34 dagen in totaal.
Een lange vervelende en stijfheid dag vandaag. Om 7.45 vertrokken en om 16.15 aangekomen. 26 km. De rugzak is iets beter maar nog niet helemaal in orde .straks eens goed nakijken. Blijkbaar deed ik ook mijn onderste riem te laag over mijn buik in plaats van echt rond mijn middel vandaag een bed met een gordijntje .aan : wat een luxe. Vandaag de hele dag alleen gewandeld - Bori is ongeveer 6 km voor mij en Catalin 2 dagen na mij. Steffens een goeie douche, mijn was en eten. Gisteren ben ik gewoon om 18.00 uur in mijn bed gekropen, ik had last van mijn rug. Ben al over de helft. Vandaag dag 18 van de 34 gedaan. We kunnen al aftellen.
Aangekomen in ledigos. Gisteren weer geen internet gehad. Gisteren geslapen in een klooster van de Clarissen. S Avonds naar de vespers geweest waar de nonnen uren aan een stuk aan het bidden waren en daarna mooi zongen. Zij zaten wel achter slot en grendel en mochten geen contact met gewone mensen hebben. De keuken in dit klooster was echt vuil maar we hadden een slaapkamer met maar 3 bedden. Daar ook eten gekocht want vanmorgen was het 17 km door de spaanse vlakten zonder 1 dorp of winkel. Emmerson van Brazilië slip onze kamer. Hij komt binnen: mijn bleinen doen verschrikkelijk pijn, ik heb een dokter nodig en heb een afspraak om 6 uur. Ik zeg tegen hem: steek ze gewoon open. Hij zegt, ik jij bent mijn dokter en kan mij helpen. Hij deed zijn sokken uit en we vonden absoluut geen bleinen, enkel een klein verhard plekje. Ik geef hem een naald en hij is zo blij als een kind is er toch een druppeltje vocht uit komt en het toch een blein (tje) blijkt te zijn. Ik ben zijn voeten dan maar verder verbonden. Bewijs dat mannen inderdaad kleinzerig zijn. Hij viel bijna flauw als hij mijn bleinen zag.
Vandaag een hele slechte dag gehad voor de eerste maal. Die 17 km zonder iets waren verschrikkelijk saai en ik had mijn rugzak niet goed ingeladen zodat ik op het einde echt een zere rug kreeg. Daarom maar op tijd gestopt en niet meer gedaan dan volgens mijn schema nodig was. Voor de eerste keer ook geen cama Baja kunnen krijgen (een laag bed) dus zal straks boven in het stapelbed moeten zien te geraken. Bori de Braziliaanse is vandaag verder getrokken zodat ik vanaf vandaag alleen verder zal moeten. Zij wou bij mij blijven maar moet elke dag proberen meer km te doen omdat ze haar vlucht moet halen. Veel mensen doen stukken met de bus omdat zij het anders niet halen. Gelukkig heb ik geen deadline en sta ik een dag voor op mijn schema.
Hopelijk is mijn rugzak morgen beter geladen en gaat het wat beter. Er komen nog enkele moeilijke dagen met serieuze hellingen. Daar ben ik wel bang van, maar ik heb al meer dan de helft gedaan. Daarstraks was er een bord met Santiago 373km. Het begint af te korten.
Eindelijk terug een beetje internet. Sta wel enkele dagen achter. Ik was op tijd in Burgos en heb daar de stad kunnen bezoeken. Een prachtige kathedraal maar de stad is verschrikkelijk toeristisch. Gisteren weer 30 km gedaan en vandaag ook. Zo heb ik op 2 dagen de afstand van 3 dagen gedaan en sta ik een dag voor op mijn schema. Vanaf morgen doe ik het wel terug wat rustiger aan. Vanmiddag aangekomen aan een klein kerkje waar 2 mannen soep met brood uitdeelden. Je mocht geven wat je wou. Gisteren de hele dag met Bori van Bulgarije gewandeld en ook vandaag met haar gestart. Onderweg wou zij naar ruïnes gaan zien en ben ik alleen verder gestapt. Ik wandel toch liever alleen overdag, de hele tijd moeten praten is wel vermoeiend en op den duur weet ge toch niet meer wat zeggen. S Avonds eten we gewoonlijk wel samen. Mijn bleinen zijn ondertussen wel beter maar heb soms wel spierpijn aan mijn rechter onderbeen. Zal ook wel overgaan zeker? Daarom dat ik het ook wat rustiger aan wil doen. Nu heb ik wel een beetje reserve om een moeilijke dag in 2 dagen te kunnen doen, want er komen zeker nog moeilijke stukken. Vandaag een helling eerst 12% naar boven en daarna 18% naar beneden. Kunnen ze die weten nu niet plat maken?
Vandaag veel regen (van 10.00 tot 14.00 uur). Voordeel was dat de wegen veel beter waren. Ik had ook verband voor mijn bleinen gekocht zodat ik minder pijn had bij het stappen. Maar 23 km gedaan. Dit was mijn einddoel en wou eigenlijk nog verder gaan maar heb maar geen risico genomen. Vanmiddag 11 euro betaald voor wat soep, brood en een drankje. Normal betaal ik daar maar 3 a 4 euro voor. De mensen zijn nog steeds zeer vriendelijk. De Bulgaarse doet stukken met de bus of lift om dezelfde mensen te kunnen blijven zien. Zo wil ik het niet doen, ofwel helemaal te voet ofwel stop ik. Er is ook een Mexicaanse die te voet gaat en haar man met de bus. Hij was zo stijf na de Pyreneeën dat hij niet meer kan stappen. Hij hoopt het einde van de Camino terug mee te kunnen stappen. Vandaag ook een fillipijn ontmoet die in de Pyreneeën in een schuilhut is moeten blijven slapen. Om dood te vriezen. Morgen terug een etappe van 24 km maar met meer heuvels. Plat wil hier zeggen: naar boven en terug naar beneden. Ook de dorpjes liggen steeds op een heuvel.
vandaag maar 20 km gedaan. Veel:weekendwandelaars: Spanjaarden die stukken wandelen - zelfs met kinderen vam 11 jaar. Hier mooie kathedraal met levende kippen in: Rest van een oude legende
Aangekomen in nejarra. Vandaag 30 km gewandeld, was best ver want het was heel warm. Het eerste stuk door een mooi natuurgebied en in de namiddag tussen de wijnvelden. Daar stond op het einde een vies camionette met een rare mens die er lag te slapen en drank verkocht. Thuis zou ik er ver rondgaan maar hier ben je zo blij dat er drank is dat je toch maar stopt en drank koopt. Vandaag superwarm en zondag geven ze blijkbaar veel regen. Ik kom nog regelmatig dezelfde mensen tegen onderweg. Vandaag een bord gezien met Santiago nog 592 km te doen. Het mindert
Aangekomen in Logrono. Vanmorgen een hele mooie zonsopgang terwijl ik aan het stappen was. Deze namiddag telefoonpalen gezien met een stuk of 5 draden vol met vogels: het was precies een notenbalk. Het laatste stuk voor Logrono was absoluut niet mooi: een heel stuk vlak bij de autostrade. Na 7 dagen door de natuur te stappen zie je maar pas hoe de mensen alles naar de knoppen doen. In dit parochiecentrum blijkt alles gratis te zijn: slapen, avondeten en ontbijt. Vanavond om half acht is er wel een mis met een zegening van de pelgrims. Daarna wordt iedereen in de eetzaal verwacht.en dan is er nog een avondgebed. Ik ga toch nog heilig worden. Mijn bleinen beginnen wel serieus te worden: nu een heel grote vanonder op mijn voet en een heel grote op mijn hiel. Die van de vorige dagen zijn ondertussen beter.
