Vanmorgen moest ik om half tien uit mijn kamer. Gaan ontbijten in de eetzaal en daar gewacht op Catalin!. Zij was gisteren naar een air b n b verhuisd en was een t shirt vergeten op mijn kamer. Toen ze vanmorgen in de albergue kwam had ze veel spijt dat ze veranderd was van slaapplaats. De mensen in de air b n b waren blijkbaar niet vriendelijk en ze mocht de keuken niet gebruiken. Heb mijn rugzak in de locker in de albergue gelaten en we zijn samen naar het centrum van Santiago getrokken. Dit was heel leuk omdat het goed weer was en er veel volk was op het plein voor de kathedraal. Zo heb ik verschillende mensen terug gezien die ik op de Camino regelmatig tegenkwam. Echt leuk om hen terug te zien. Rond 4 uur zijn sedan terug naar mijn albergue gegaan om mijn gerief op te pikken en naar het busstation gegaan. Catalin gaat nog 100 km verder wandelen naar Finishers, het zogenaamde 0 punt aan de oceaan. Dit was echter niet mijn doel. Het voelt wel heel vreemd aan. Ik wil graag naar huis maar ergens wil ik niet dat dit gedaan is. Maar het was een prachtige ervaring waarvan ik zeker geen spijt heb. Ben nu op de luchthaven en moet nog 3,5 uur wachten voor mijn vlucht vertrekt. Als ik op de bus zat en de pelgrims zag wandelen gaf dit echt een raar gevoel. Morgen rond dit uur zit ik thuis relaxed in de zetel. Ik weet niet wat eerst te vertellen. Het zal moeilijk te begrijpen zijn als je dit niet hebt meegemaakt maar de foto's zullen veel verklaren. Als ik thuis ben zal ik de foto's van mijn camera op de blog zetten zodat jullie een idee hebben hoe de Camino er uitzag.
Voor ik hier morgen vertrek wil ik iedereen die mijn blog gevolgd heeft hartelijk bedanken. Het was een hele steun voor mij om weten dat zoveel mensen mij hebben gevolgd en mij mentaal mee hebben begeleid. Zonder deze morale steun had ik het misschien niet gekund. Het heeft mij ook doen inzien dat het thuisfront voor mij heel belangrijk is. Ik weet niet wat ik zonder jullie allemaal had gedaan. Nogmaals hartelijk bedankt: jullie mentale steun betekende voor mij heel veel en heeft mij zeker geholpen op moeilijke momenten.
Je gaat het niet geloven. Nu heb ik 800 km gewandeld zonder verloren te lopen en daarstraks ging ik naar het centrum en liep ik hopeloos verloren. Ik ben eerst mijn certificaat gaan halen en dan naar de pelgrims mis in de kathedraal geweest. Toen ik buiten de kathedraal kwam wist ik mijn weg niet meer. Er zijn verschillende uitgangen en ik wist niet meer door welke deur ik binnengegaan was. Aan verschillende mensen de weg gevraagd en ze wezen mij altijd tegenstrijdige richtingen aan. Daar kwam nog eens bij dat het nog maar eens goed regent wat het nog leuker maakte. Op de duur ben ik een andere pelgrim die ik nog kende tegengekomen en die heeft mij verder geholpen. Heb er even aan gedacht om een taxi te moeten nemen maar dat is nogal gek om 20 minuutjes te stappen. Santiago is een wit war van kleine straatjes en ik had goed opgelet, behalve bij aankomst aan de kathedraal had ik beter moeten opletten. Straks ga ik nog samen met Catalin onze laatste avond vieren met een etentje.
Aangekomen in Santiago na weer een regendag. Vanmorgen vertrokken met natte schoenen, natte kousen en natte broek. Je kan hier niks meer droog krijgen. Weer een hele voormiddag in de regen gelopen. Op de middag een omweg gemaakt langs het vliegveld en mijn terugvlucht vastgelegd. Ik vertrek woensdagavond om 21.20 naar barceBarc en kom daar aan om 23.00 uur. De volgende morgen heb ik om 06.15 een vlucht naar bruBrus en kom daar om 08.30 uur aan. Zal wel lang duren maar er zijn erger dingen dan ergens warm en droog en met de mogelijkheid om te eten te moeten wachten. Heb op de camino wel erger meegemaakt. Toen ik rond 16.00 uur wou stoppen zag ik Santiago in de verte liggen en ben dan maar verdergestapt. Heb nu een kamer in een klooster. Een kamer helemaal alleen voor mij, met een bed en een lavabo. Toilet en douche zijn aan de lverkant van de gang. Gewoon een ongekende luxe: kunnen uitslapen morgenvroeg en een hele nacht slapen zonder lawaai. Morgen eneovermorgenvroeg Santiago verkennen en mijn papieren gaan halen. Ik heb hier voor 2 nachten geboekt. Is makkelijk, dan kan ik zonder rugzak rondlopen morgen.
Om mijn dag in 1 woord samen te vatten: nat. Vanmorgen os om 9 uur vertrokken omdat we de luxe hadden om een hele albergue maar voor ons 2 te hebben en een beetje uitgeslapen zonder dat iedereen zo vroeg wakker was. In een beetje regen vertrokken maar na de middag is het beginnen te gieten. De weg was hier en daar weer veranderd in een beek zodat mijn schoenen voor de eerste keer door en door nat zijn. Zelfs in de sneeuw waren ze niet zo nat. Heb er nu gazettzenpapier ingestoken maar vrees dat ik voor de eerste keer morgenvroeg zal moeten vertrekken met natte schoenen. Alles is gewoon kletsnat alhoewel ik een goeie poncho heb. Sommige mensen wandelen gewoon met een plastieke vuilzakken over zich en zijn nog natter dan mij. Gelukkig kan je bij aankomst altijd een goeie warme douche nemen. normaal moet ik om te doen te eten terug naar buiten, want 2 minuten verder is een restaurant. Maar ik ben nu met geen stokken meer buiten te krijgen. Ik heb nog brood en smeerkaas en dat zal dan maar mijn avondeten worden. Liever dat dan terug buiten te gaan. Nog 28 km van Santiago (had gisteren verkeerd geschreven - het was toen maar52 in plaats van 62). Ik denk morgen een 22 km te doen en dan de anderen 6 overmorgen zodat ik in de voormiddag in Santiago aankom. Sorry voor de taalfouten maar soms ben ik te moe om alles nog eens te overleden en mijn tablet zet er soms woorden die ik niet typ (maar weet niet hoe ik dit moet afzetten)
Aangekomen in Melide. Dacht vandaag maar een korte afstand te doen omdat het maar 78 km meer was, maar toen ik in het dorpje kwam waar ik dacht te slapen was de albergue gesloten terwijl er in mijn boekje stond dat hij open moest zijn. Dan maar verder gestapt. Nu moet ik maar 62 k meer doen. Teveel voor 2 en te weinig voor 3 dagen. Ik slapen nu in een albergue met maar 2 personen: ik en het Duitse meisje Catalin dat ik vandaag toch weer ben tegengekomen. Zal wat rustiger zijn dan gisteren met de luidruchtige groep amerikanen. Hopelijk vannacht eens goed slapen zonder snurkers. Zijn daarjuist in een winkel gestopt en gaan Steffens koken voor ons 2. Is wel goedkoper dan altijd op restaurant te gaan, alhoewel je hier voor 9 euro goed kan eten (een pelgrimsmenu bestaande uit 3 gangen), maar gewoonlijk is dat voor mij te veel eten. Het is raar maar na een hele dag stappen heb ik gewoonlijk niet veel honger.
weer geen internet - dus maar via 4g. De hele dag met catalin van duitsland gewandeld maar toen we aan de albergue kwamen was er maar 1 bed vrij. Zij is dan nog 4 km verdergestapt en ik ben gebleven. Er is hier een groep met heel luidruchtige amerikanen. Hopelijk kan ik staks wat slapen.
Eindelijk nog eens een dag waarover niet te veel te vertellen is. Vanmorgen heb ik toch maar langs de baan verder gestapt voor 11 km. De eerste afslag naar de Camino lag weer vol omgevallen bomen zodat ik toch maar heb beslist om langs de baan verder te stappen. Gelukkig maar, een goeie beslissing. Ik hoorde later dat het weer over en onder bomen doorkruipen was en verschillende keren je rugzak moeten afdoen omdat je er anders niet door kon. Hier is toch een serieuze storm geweest om over een zo grote afstand allemaal bomen te laten omvallen. Vanaf de namiddag dan toch maar weer de Camino genomen. Een mooie wandeling door de natuur met mooie bosweggetjes. Af en toe wel serieus stijgen maar dat hoort er bij. Er zijn nu maar weinig albergues meer open. Gelukkig had ik die voor vanavond onderweg gereserveerd. Ik dierf echt niet verder gaan zonder reservatie. Ik was pas om 16.30 uur op mijn bestemming en de albergue heeft maar 6 bedden. Een te groot risico zonder reservatie. Gestapt van half acht vanmorgen tot half vijf vanavond met maar 2 korte pauzes. Het was een lange dag. Juist voor ik aan de albergue kwam begon het ook nog te regenen maar gelukkig moest ik mijn regencape nog juist niet bovenhalen. Wegens gaan eten en dan maar weer in bed zeker. Zal terug thuis terug moeten gewoon worden om laat te gaan slapen en later op te staan. Hier ligt ik dikwijls om 20.00 uur in mijn bed maar ben ik er ook om 06.30 al uit. Ik tracht naar een goed had. Je kan wel elke avond een douche nemen maar ik zou wel eens terug graag een goed ontspannend bad nemen. En gewoon eens terug opstaan zonder te weten dat je zoveel km moet doen die dag. Tot hiertoe gaat het wel kwestie van vermoeidheid. Ben alleen bang dat ik thuis mijn terugslag ga krijgen. Na een weekje goed rusten zal ik wel terug de oude zijn zeker?
