Voor ik hier morgen vertrek wil ik iedereen die mijn blog gevolgd heeft hartelijk bedanken. Het was een hele steun voor mij om weten dat zoveel mensen mij hebben gevolgd en mij mentaal mee hebben begeleid. Zonder deze morale steun had ik het misschien niet gekund. Het heeft mij ook doen inzien dat het thuisfront voor mij heel belangrijk is. Ik weet niet wat ik zonder jullie allemaal had gedaan. Nogmaals hartelijk bedankt: jullie mentale steun betekende voor mij heel veel en heeft mij zeker geholpen op moeilijke momenten.
Je gaat het niet geloven. Nu heb ik 800 km gewandeld zonder verloren te lopen en daarstraks ging ik naar het centrum en liep ik hopeloos verloren. Ik ben eerst mijn certificaat gaan halen en dan naar de pelgrims mis in de kathedraal geweest. Toen ik buiten de kathedraal kwam wist ik mijn weg niet meer. Er zijn verschillende uitgangen en ik wist niet meer door welke deur ik binnengegaan was. Aan verschillende mensen de weg gevraagd en ze wezen mij altijd tegenstrijdige richtingen aan. Daar kwam nog eens bij dat het nog maar eens goed regent wat het nog leuker maakte. Op de duur ben ik een andere pelgrim die ik nog kende tegengekomen en die heeft mij verder geholpen. Heb er even aan gedacht om een taxi te moeten nemen maar dat is nogal gek om 20 minuutjes te stappen. Santiago is een wit war van kleine straatjes en ik had goed opgelet, behalve bij aankomst aan de kathedraal had ik beter moeten opletten. Straks ga ik nog samen met Catalin onze laatste avond vieren met een etentje.
Aangekomen in Santiago na weer een regendag. Vanmorgen vertrokken met natte schoenen, natte kousen en natte broek. Je kan hier niks meer droog krijgen. Weer een hele voormiddag in de regen gelopen. Op de middag een omweg gemaakt langs het vliegveld en mijn terugvlucht vastgelegd. Ik vertrek woensdagavond om 21.20 naar barceBarc en kom daar aan om 23.00 uur. De volgende morgen heb ik om 06.15 een vlucht naar bruBrus en kom daar om 08.30 uur aan. Zal wel lang duren maar er zijn erger dingen dan ergens warm en droog en met de mogelijkheid om te eten te moeten wachten. Heb op de camino wel erger meegemaakt. Toen ik rond 16.00 uur wou stoppen zag ik Santiago in de verte liggen en ben dan maar verdergestapt. Heb nu een kamer in een klooster. Een kamer helemaal alleen voor mij, met een bed en een lavabo. Toilet en douche zijn aan de lverkant van de gang. Gewoon een ongekende luxe: kunnen uitslapen morgenvroeg en een hele nacht slapen zonder lawaai. Morgen eneovermorgenvroeg Santiago verkennen en mijn papieren gaan halen. Ik heb hier voor 2 nachten geboekt. Is makkelijk, dan kan ik zonder rugzak rondlopen morgen.
Om mijn dag in 1 woord samen te vatten: nat. Vanmorgen os om 9 uur vertrokken omdat we de luxe hadden om een hele albergue maar voor ons 2 te hebben en een beetje uitgeslapen zonder dat iedereen zo vroeg wakker was. In een beetje regen vertrokken maar na de middag is het beginnen te gieten. De weg was hier en daar weer veranderd in een beek zodat mijn schoenen voor de eerste keer door en door nat zijn. Zelfs in de sneeuw waren ze niet zo nat. Heb er nu gazettzenpapier ingestoken maar vrees dat ik voor de eerste keer morgenvroeg zal moeten vertrekken met natte schoenen. Alles is gewoon kletsnat alhoewel ik een goeie poncho heb. Sommige mensen wandelen gewoon met een plastieke vuilzakken over zich en zijn nog natter dan mij. Gelukkig kan je bij aankomst altijd een goeie warme douche nemen. normaal moet ik om te doen te eten terug naar buiten, want 2 minuten verder is een restaurant. Maar ik ben nu met geen stokken meer buiten te krijgen. Ik heb nog brood en smeerkaas en dat zal dan maar mijn avondeten worden. Liever dat dan terug buiten te gaan. Nog 28 km van Santiago (had gisteren verkeerd geschreven - het was toen maar52 in plaats van 62). Ik denk morgen een 22 km te doen en dan de anderen 6 overmorgen zodat ik in de voormiddag in Santiago aankom. Sorry voor de taalfouten maar soms ben ik te moe om alles nog eens te overleden en mijn tablet zet er soms woorden die ik niet typ (maar weet niet hoe ik dit moet afzetten)
Aangekomen in Melide. Dacht vandaag maar een korte afstand te doen omdat het maar 78 km meer was, maar toen ik in het dorpje kwam waar ik dacht te slapen was de albergue gesloten terwijl er in mijn boekje stond dat hij open moest zijn. Dan maar verder gestapt. Nu moet ik maar 62 k meer doen. Teveel voor 2 en te weinig voor 3 dagen. Ik slapen nu in een albergue met maar 2 personen: ik en het Duitse meisje Catalin dat ik vandaag toch weer ben tegengekomen. Zal wat rustiger zijn dan gisteren met de luidruchtige groep amerikanen. Hopelijk vannacht eens goed slapen zonder snurkers. Zijn daarjuist in een winkel gestopt en gaan Steffens koken voor ons 2. Is wel goedkoper dan altijd op restaurant te gaan, alhoewel je hier voor 9 euro goed kan eten (een pelgrimsmenu bestaande uit 3 gangen), maar gewoonlijk is dat voor mij te veel eten. Het is raar maar na een hele dag stappen heb ik gewoonlijk niet veel honger.
weer geen internet - dus maar via 4g. De hele dag met catalin van duitsland gewandeld maar toen we aan de albergue kwamen was er maar 1 bed vrij. Zij is dan nog 4 km verdergestapt en ik ben gebleven. Er is hier een groep met heel luidruchtige amerikanen. Hopelijk kan ik staks wat slapen.
Eindelijk nog eens een dag waarover niet te veel te vertellen is. Vanmorgen heb ik toch maar langs de baan verder gestapt voor 11 km. De eerste afslag naar de Camino lag weer vol omgevallen bomen zodat ik toch maar heb beslist om langs de baan verder te stappen. Gelukkig maar, een goeie beslissing. Ik hoorde later dat het weer over en onder bomen doorkruipen was en verschillende keren je rugzak moeten afdoen omdat je er anders niet door kon. Hier is toch een serieuze storm geweest om over een zo grote afstand allemaal bomen te laten omvallen. Vanaf de namiddag dan toch maar weer de Camino genomen. Een mooie wandeling door de natuur met mooie bosweggetjes. Af en toe wel serieus stijgen maar dat hoort er bij. Er zijn nu maar weinig albergues meer open. Gelukkig had ik die voor vanavond onderweg gereserveerd. Ik dierf echt niet verder gaan zonder reservatie. Ik was pas om 16.30 uur op mijn bestemming en de albergue heeft maar 6 bedden. Een te groot risico zonder reservatie. Gestapt van half acht vanmorgen tot half vijf vanavond met maar 2 korte pauzes. Het was een lange dag. Juist voor ik aan de albergue kwam begon het ook nog te regenen maar gelukkig moest ik mijn regencape nog juist niet bovenhalen. Wegens gaan eten en dan maar weer in bed zeker. Zal terug thuis terug moeten gewoon worden om laat te gaan slapen en later op te staan. Hier ligt ik dikwijls om 20.00 uur in mijn bed maar ben ik er ook om 06.30 al uit. Ik tracht naar een goed had. Je kan wel elke avond een douche nemen maar ik zou wel eens terug graag een goed ontspannend bad nemen. En gewoon eens terug opstaan zonder te weten dat je zoveel km moet doen die dag. Tot hiertoe gaat het wel kwestie van vermoeidheid. Ben alleen bang dat ik thuis mijn terugslag ga krijgen. Na een weekje goed rusten zal ik wel terug de oude zijn zeker?
Vanmorgen maar om 8 uitvergroten en nog 4 uur door de sneeuw gewandeld (wel langs de baan voor de veiligheid). Op de middag zat ik ineens terug in de lente en kon ik zelfd mijn fleece uittrekken. De namiddag was verschrikkelijk. Ik had terug de Caminoweg genomen en ben zeker over en onder 200 omgevallen bibom moeten stappen en kruipen. Dit ging dus maar heel traag vooruit, maar we zijn er uiteindelijk toch geraakt. Gelukkig dat het weer goed was dit maakte het toch wat gemakkelijker. Kan me niet voorstellen dat ik dit zou moeten doen met mijn regencape aan. Morgen passeer ik Sarria en vandaar is het maar 100 km meer.
Wat een dag. Om 7 uur vertrokken en na enkele minuten begon het te regenen. Zo een hele tijd doorgestapt altijd naar omhoog. Op een bepaald moment lagen er op het weggetje allemaal omgevallen bomen door de zware sneeuwval. Er echt moeten over kruipen op sommige plaatsen. Soms was het setje meer een beek dan een setje door de smeltende sneeuw. Hoe hoger ik kwam hoe leer sneeuw er begon te liggen. Op sommige plaatsen zakte ik er tot mijn knieën in. In het hoogste dorpje kon je niet meer over of door. Alles was daar ingesneeuwd. De tv was er zelfs aan het filmen (ja ik sta er op) omdat dit zo abnormaal is. Normaal ging ik daar slapen maar morgen zal de sneeuw daar niet beter zijn dus ik besloot om maar verder te stappen. Toen ik de Camino wou volgen riep er iemand dat dit door de sneeuw te gevaarlijk was en best de weg kon volgen. Dit heb ik dan maar gedaan, het was iets verder maar veiliger. Op een bepaald ogenblik kon je enkel de weg vinden door de sporen in de sneeuw te volgen. Nu slaap ik in een ander ingesneeuwd dorpje. Morgen moet ik verder dalen en hoop dat de sneeuw minder gaat worden - als het vannacht niet bijsneeuwt tenminste verschillende mensen hebben van in het hoogste dorpje een taxi gebeld omdat ze niet meer verder durfden stappen. Probleem was alleen dat de taxi niet tot in het dorp geraakte Ens ze toch tot aan de grote baan verder moesten wandelen. Op een bepaald moment was ik wel bang dat er een sneeuwlawine zou komen. Zo met d bergen vol sneeuw moet er niet veel gebeuren en ik heb dikwijls aan de zoon van Fons Pelgrims moeten denken. Maar kom, positief blijven denken. Nog 7 dagen na vandaag stappen en ik ben in Santiago. Nu begint het echt af te korten en de moeilijkste stukken zijn normaal achter de rug. Hopelijk krijg ik geen nieuwe lichamelijke problemen. Voor het ogenblik is alles terug ok.
Vanmorgen weer heel vroeg vertrokken: 7 uur. Iedereen op de kamer was weer zo vroeg wakker. In de eerste stad is er vlak voor mijn ogen een ongeluk gebeurd. Een auto moest een steil straatje oprijden en stopte half weg. Toen zij terug weg wou rijden gaf zij heel veel gas maar stond blijkbaar in achteruit en botste op de aankomende auto. Zij is dan met volle gas de heuvel opgereden en ik weet niet of zij nog terug gekomen is. Ik ben niet blijven wachten, er was volk genoeg. De tweede auto had wel enorm veel schade. Deze voormiddag goed weer maar in de namiddag veel regen, probleem is dat het niet constant regent: regenjas aan en uit. Daarnet naar de winkel geweest om een lasagne te kopen. Die kan ik in de microgolfoven in de keuken warm maken. Heb geen zin om op restaurant te gaan. Morgen weer de bergen over. Er zou 20 CM sneeuw liggen. We zullen morgen wel zien of dit wel waar is. Je ziet wel sneeuw liggen maar ik kan niet geloven dat het zoveel is. Ik ben hier precies in Zwitserland in plaats van in Spanje. Koeien op de wei , sneeuw op de bergen de meesten vinden het ook heel koud op dit ogenblik maar voor mij valt dit wel mee. Als ik'stap heb ik wel warm maar ben toch maar van korte broek op Langedijk broek overgeschakeld. Ook met korte mouwen lopen doe ik niet meer, het zijn lange mouwen geworden.
Vandaag maar 23,4 km gedaan. Het uur is vannacht veranderd en er was veel sneeuw in de bergen. Vanmorgen gestart met veel regen en daarna met sneeuw. Gelukkig dat ik gisteren over de bergen gekomen was zodat ik aan de meeste sneeuw ontsnapt ben. Vandaag ging het heel goed met mijn voeten. Eindelijk nog eens. Normaal moest ik 7 km meer doen maar ik ga dit morgen bijdoen, dan is het normaal maar 18 km. Had iets heel raars voor bij het kiezen van mijn albergue. Ik kwam aan in dit stadje en vroeg de prijs van een albergue.10 euro en dit is meer dan gewoonlijk. Iemand zei me dat er verderop een municipal was voor 5 euro. Ik het stadje uit om die albergue te zoeken. Rond de kerk waren in een halve cirkel allemaal kotjes gebouwd met elk 2 bedden. Deze bedden maakten ongelooflijk veel lawaai als ge er op ging zitten. Voor de douche en het toilet moest ge buiten in een ander kotje gaan. Je kon de deur van je kotje ook enkel langs buiten vast doen, dus als er iemand mij opsloot kon ik er niet meer uit. Ik zat op mijn bed en dacht hier kan ik niet blijven - ik had er absoluut geen goed gevoel bij. Ik ben terug naar de receptie gegaan en heb mijn geld terug gevraagd en terug naar de eerste albergue gestapt. Ben ik daar blij mee: een kamer voor 4 personen met een eigen toilet en douche. Deze luxe is echt wel 10 euro waard. En hier kan je nog eten ook, bij de andere moest ik sowieso terug naar het dorp om iets van eten te vinden. Gisterenavond was er ook geen eten in de albergue. Je kon wel pizza laten brengen en heb dan 1 pizza gedeeld met een Canadese vrouw die geweigerd was in een andere albergue omdat zij haar rugzak niet zelf draagt maar hem elke dag verder laat brengen met een soort taxi. Hopelijk is het morgen terug hetzelfde weer als deze namiddag: fris maar zonnig. Dat maakt het wandelen veel mooier. Zeker de bergen met sneeuw op zijn zeer mooi. Overmorgen moet ik terug de bergen over. Men zegt mij juist dat het dan rond de 13 graden zal zijn. Dat valt dan wel mee. Maar morgen eerst nog eens rond de 24 km. Ha ja: daarstraks een bord gepasseerd waarop stond: Santiago 200 km. We gaan er nog geraken!
Vanochtend weer om 7.30 uur vertrokken. Eerst 500 meter stijgen tot aan het Cruz de Ferro. Hier kon ik eindelijk mijn steen die ik van thuis meegebracht heb achterlaten. Blijkbaar als je daar een steen achterlaat laat je ook al je zorgen achter. Het is de steen die elk jaar bij mijn kerststalletje ligt. Was eigenlijk wel een emotioneel moment. Daarna nog enkele meters stijgen en dan helemaal naar beneden. Van 1515 meter hoog naar 590 meter. Dit was absoluut geen lachertje omdat de weg weer geheel bestaat uit rotsen en losliggende keien. Zeker niet gemakkelijk om te stappen te meer omdat er sneeuw en regen viel. Maar 50 vlokjes maar de meisjes van Australië vinden dit al fantastisch. Vanmorgen was er ook een ijskoude bijtende wind. In de eerste bar heb ik een blouse met lange mouwen bij aangetrokken en een paar sokken als handschoenen gebruikt. Als het nodig is trekt men zijn plan wel. Vanavond was ik helemaal alleen aan het wandelen en stond er ineens een grote hond op mijn pad. Gelukkig had hij meer schrik dan ik en liep vlug weg. Rond half zes aangekomen. Hopelijk is het morgen iets (maar niet te veel) warmer.
Vandaag maar 20 km gedaan - terug door een mooi stuk natuur. Zolang ik stap gaat het beter maar nadat ik stop zijn de eerste stappen nog altijd pijnlijk. Dus maar blijven verder stappen zeker. Ben om half vier hier aangekomen en om half vijf was er voor iedereen thee en een stuk appelcake zelfgemaakt door de vrijwilligster die de albergue open houd. Ik wou eerst nog 6 km meer doen maar de kans dat de albergue daar vol was was groot, dus ben maar voor alle zekerheid gestopt. Lig nu met ijs rond mijn enkel en been naar omhoog wat te rusten. Morgen beginnen de bergen terug. Eerst ongeveer 5 km naar omhoog en daarna 15 km bergaf. Iedereen zegt dat het morgen ook gaat sneeuwen. Ik kan dit moeilijk geloven, zal waarschijnlijk wel wat regen met lichte sneeuw zijn zeker.met de rugzak gaat het terug beter. Maar elke dag is er wel weer een ander probleem. Nog 11 dagen te stappen als ik mijn schema kan aanhouden. Het is leuk om te zien dat er zoveel mensen mijn blog volgen, dat geeft mij heel veel steun om te weten dat het thuisfront mij niet vergeet.
Vandaag weer 24 km gestapt. Moet eerlijk toegeven dat ik na 10 minuten wou terugkeren naar de albergue omdat ik nog altijd last van mijn enkel had. Maar wat doe je de hele dag in een uitgestorven Spaans stadje.? Ik besloot dus om maar verder te stappen en eventueel maar 10 km te doen. Na een tijd beterde het wel met mijn voet. Het is niet gedaan maar wel beter. Gisteravond samen geeeten met brazilianen en een Amerikaans koppel. Zij sliepen enkele dagen ervoor in een hotel en de vrouw is daar gebeten door een spin en heeft een allergische reactie gekregen zij ziet er niet uit. Slaap dan maar in een hotel! Onderweg heel grote honden tegengekomen. Ik dacht eerst dat het leeuwen waren. Gelukkig zijn zij voorbijgaande mensen gewoon en blijven heel rustig. De voormiddag was weer tamelijk saai maar vanaf de namiddag werd het landschap terug mooier en kon ik terug door de natuur wandelen. Enkele mooie dorpjes tegengekomen maar allemaal zo verlaten. In het dorpje van gisteren woonden 4 kinderen waarvan 2 van de eigenaar van de albergue. Al de jeugd trekt hier weg naar de grote steden. Deze dorpjes zijn gedoemd om spookdorpen te worden. Eigenlijk heel zielig. Ben nu mijn middageten verder aan het opeten (een stuk droog Frans brood met Spaanse hesp) - verschrikkelijk droog. Maar ik kan het beter opeten dan weg te smijten. De laatste keer dat ik een sandwich vraag .- dan krijg je dit droog brood. Ga Steffens proberen de stad te verkennen. Blijkbaar staat er een hele specialer kathedraal van Gaudi.
Je mag raden waarom ik deze albergue gekozen heb! Om 07.30 in Leon vertrokken. De eerst 10 km gingen perfect. Daarna kreeg ik enorm last van mijn rechter hiel. Ik heb daar weer een nieuwe blein en heb mijn voet daar blijkbaar naar gezet en kreeg zo spierpijn in mijn enkel. De rest van de kilometers heb ik eigenlijk meer gestrompeld dan gewandeld. Rond 15.30 aangekomen. Gedoucht en deel nu een wasmachine met een australisch meisje. Je kan beter de prijs delen dan een wasmachine half leeg te laten draaien. De meeste kleren zijn niet echt vuil maar zijn wel zweterig. Zal blij zijn dat mijn sokken eens goed uitgewassen zijn. Met de hand wassen is toch niet hetzelfde. Vandaag een bord zien staan met Santiago 298 km. Dat wil zeggen dat ik er al 500 gedaan heb. Als ik het moeilijk heb heb ik wel problemen met al de mensen die bussen nemen,als zij in Santiago aankomen krijgen zij hetzelfde attest als diegenen die alles te voet doen. Maar soit, ieder moet dit voor zich zelf weten. Vandaag was het weer super warm. Hopelijk is het de volgende dagen iets minder warm. S morgens is het super koud en nu begint het rond 10.00 uur op te warmen. In het begin was dit al om 09.00 uur. Je ziet dat de herfst ook hieraan het komen is: de bladeren van de bomen worden ook al geel. Het was weer een hele dag stappen naast een grote weg. Gelukkig is er op de meeste plaatsen een wandelweg naast zodat je wel afgeschermd bent van het verkeer. Aangenaam is echter iets anders.
Vanmorgen om 7.30 vertrokken. Er was zoveel lawaai in de slaapzaal zodat ik evengoed kon opstaan en vertrekken. Moest maar 20 km doen tot Leon en was daar al om 12.30 uur. Ik verschoot er zelf van. Bed opgemaakt (ja dat moet ge zelf doen), douche genomen, een boterhammetje geeten en dan de stad gaan verkennen. Eerst viel het wat tegen, niet echt veel speciaals te zien. Burgos was veel mooier. Tot ik de kathedraal bezocht. Die is gewoon prachtig. De glasramen zijn spectaculair en om ter mooist. Zeggen dat de kathedraal enkele eeuwen geleden op instorten stond omdat het gewelf verkeerd gebouwd was. Na 25 jaar restauratie hebben architecten het dak afgebroken en terug opgebouwd. De glasramen waren in kisten opgeslagen. Een hele interessante geschiedenis. Straks is er nog een mis en een zegening van de pelgrims. Ik ga nog heilig terugkomen. Hopelijk is het landschap vanaf morgen terug wat mooier, ik zie weer bergen in het landschap opdoemen. Zal dan weer terug wat moeilijker worden, maar we zien wel. Zoals we hier tegen elkaar zeggen: stap per stap en dag per dag. Voor diegenen die het willen weten: ik ben mijzelf nog niet tegengekomen maar gisteren vertelden mijn medestappers dat ik hun veel moed inspreken en ze graag met mij samen wandelen. Dit zou volgens hun mijn opdracht zijn in de Camino: anderen inspireren en helpen. Zij denken als ik dit kan dat zij het ook moeten kunnen (zeker als zij mijn voeten zien - ik ben hier de kampioen van de bleinen. Nog nooit in mijn leven zoveel bleinen gehad. Gelukkig doen ze geen zeer bij het stappen. Voor de rest heb ik geen echte problemen (een lekkende wel, wat wel vervelend is bij het stappen. Ik mis mijn katoenen zakdoeken enorm - heb een hekel aan papieren zakdoeken.
Vandaag ging het terug veel beter. 27 km gedaan. Ik was rond 14.00 uur in reliegos waar ik dacht te slapen maar het was nog te vroeg dus heb ik er nog 6 km bijgedaan. Gisteren heeft een Fransman uitgelegd dat ik mijn rugzak verkeerd vastmaakte en heeft mij uitgelegd hoe ik het moest doen. Verschil is fenomenaal. De vorige dagen had ik altijd rugpijn en vandaag geen problemen meer. Zal wel blij zijn als ik van de meza (de Spaanse hoogvlakte) vanaf ben. Er is niets te zien en verschrikkelijk vervelend. Deze vlakte gaat van Burgos tot Leon. Ik hoop morgen rond 14.00 a 15.00 uur in Leon aan te komen zodat ik nog wat tijd heb om de stad te bezichtigen. Hier aangekomen heb ik een biertje gedronken met Nederlanders, Amerikanen en Italianen. Straks gaan we samen etn. Iedereen nodigt hier iedereen uit om samen iets te eten of te drinken ( elk op zijn eigen kosten natuurlijk. Vandaag kost mijn Albergue weer maar 5 euro. Gisteren was het 10 euro en dan denk ik amai zo duur. Je leven valt hier dus goed mee van prijs. Gewoonlijk kost het avondeten rond de 10 euro maximum. Mijn bleinen krijgen geen kans om te genezen. Daarvoor zou ik zeker een week moeten stoppen. Vandaag dag 20 en een stuk van dag 21 gedaan. Normaal zijn het 34 dagen in totaal.
Een lange vervelende en stijfheid dag vandaag. Om 7.45 vertrokken en om 16.15 aangekomen. 26 km. De rugzak is iets beter maar nog niet helemaal in orde .straks eens goed nakijken. Blijkbaar deed ik ook mijn onderste riem te laag over mijn buik in plaats van echt rond mijn middel vandaag een bed met een gordijntje .aan : wat een luxe. Vandaag de hele dag alleen gewandeld - Bori is ongeveer 6 km voor mij en Catalin 2 dagen na mij. Steffens een goeie douche, mijn was en eten. Gisteren ben ik gewoon om 18.00 uur in mijn bed gekropen, ik had last van mijn rug. Ben al over de helft. Vandaag dag 18 van de 34 gedaan. We kunnen al aftellen.
Aangekomen in ledigos. Gisteren weer geen internet gehad. Gisteren geslapen in een klooster van de Clarissen. S Avonds naar de vespers geweest waar de nonnen uren aan een stuk aan het bidden waren en daarna mooi zongen. Zij zaten wel achter slot en grendel en mochten geen contact met gewone mensen hebben. De keuken in dit klooster was echt vuil maar we hadden een slaapkamer met maar 3 bedden. Daar ook eten gekocht want vanmorgen was het 17 km door de spaanse vlakten zonder 1 dorp of winkel. Emmerson van Brazilië slip onze kamer. Hij komt binnen: mijn bleinen doen verschrikkelijk pijn, ik heb een dokter nodig en heb een afspraak om 6 uur. Ik zeg tegen hem: steek ze gewoon open. Hij zegt, ik jij bent mijn dokter en kan mij helpen. Hij deed zijn sokken uit en we vonden absoluut geen bleinen, enkel een klein verhard plekje. Ik geef hem een naald en hij is zo blij als een kind is er toch een druppeltje vocht uit komt en het toch een blein (tje) blijkt te zijn. Ik ben zijn voeten dan maar verder verbonden. Bewijs dat mannen inderdaad kleinzerig zijn. Hij viel bijna flauw als hij mijn bleinen zag.
Vandaag een hele slechte dag gehad voor de eerste maal. Die 17 km zonder iets waren verschrikkelijk saai en ik had mijn rugzak niet goed ingeladen zodat ik op het einde echt een zere rug kreeg. Daarom maar op tijd gestopt en niet meer gedaan dan volgens mijn schema nodig was. Voor de eerste keer ook geen cama Baja kunnen krijgen (een laag bed) dus zal straks boven in het stapelbed moeten zien te geraken. Bori de Braziliaanse is vandaag verder getrokken zodat ik vanaf vandaag alleen verder zal moeten. Zij wou bij mij blijven maar moet elke dag proberen meer km te doen omdat ze haar vlucht moet halen. Veel mensen doen stukken met de bus omdat zij het anders niet halen. Gelukkig heb ik geen deadline en sta ik een dag voor op mijn schema.
Hopelijk is mijn rugzak morgen beter geladen en gaat het wat beter. Er komen nog enkele moeilijke dagen met serieuze hellingen. Daar ben ik wel bang van, maar ik heb al meer dan de helft gedaan. Daarstraks was er een bord met Santiago 373km. Het begint af te korten.
Eindelijk terug een beetje internet. Sta wel enkele dagen achter. Ik was op tijd in Burgos en heb daar de stad kunnen bezoeken. Een prachtige kathedraal maar de stad is verschrikkelijk toeristisch. Gisteren weer 30 km gedaan en vandaag ook. Zo heb ik op 2 dagen de afstand van 3 dagen gedaan en sta ik een dag voor op mijn schema. Vanaf morgen doe ik het wel terug wat rustiger aan. Vanmiddag aangekomen aan een klein kerkje waar 2 mannen soep met brood uitdeelden. Je mocht geven wat je wou. Gisteren de hele dag met Bori van Bulgarije gewandeld en ook vandaag met haar gestart. Onderweg wou zij naar ruïnes gaan zien en ben ik alleen verder gestapt. Ik wandel toch liever alleen overdag, de hele tijd moeten praten is wel vermoeiend en op den duur weet ge toch niet meer wat zeggen. S Avonds eten we gewoonlijk wel samen. Mijn bleinen zijn ondertussen wel beter maar heb soms wel spierpijn aan mijn rechter onderbeen. Zal ook wel overgaan zeker? Daarom dat ik het ook wat rustiger aan wil doen. Nu heb ik wel een beetje reserve om een moeilijke dag in 2 dagen te kunnen doen, want er komen zeker nog moeilijke stukken. Vandaag een helling eerst 12% naar boven en daarna 18% naar beneden. Kunnen ze die weten nu niet plat maken?
