|
Hij is voor haar een lentebries,
een ochtend vol geluk,
een regenbui
heel koel en fris
een vogel op zijn vlucht
Zij is voor hem
een ranke roos,
een zoete rode wijn,
een aangenaam oord
heel warm en knus
waar het goed is thuis te zijn
Samen zijn zij telkens weer
dat hele hechte paar
dat 't zonlicht draagt,
de regen torst
en elke dag opnieuw
wil leven met elkaar
Hij is voor haar
niet de bejaarde man
die al d'anderen in hem zien,
met kwaaltjes hier
en pijntjes daar,
en slechtziend bovendien
Zij is voor hem niet oud en grijs,
maar even mooi als toen,
al kwam er tussen 't goud
al heel wat grijs,
dat vervaagt hij met een zoen
Als zij zich 's avonds
naast hem vlijt,
en zacht z'n handen streelt
dan voel je enkel 't groot geluk
dat zij altijd samen hebben gedeeld
©
|
