mijn gedachten als storm op zee komen en gaan nemen veel vragen en weinig antwoorden mee
als hoge golven die beuken op het zand veel herinneringen en gevoelens dwalen door het verstand
luisteren naar woorden lezen hele zinnen zoveel aanwezig niet wetende waar te beginnen
terwijl ik in mijn eentje de golven trotseer zoek ik naar die hand die me redden kan van het overweldigende oude zeer
geen handen binnen bereik om vast te kunnen pakken geen sterke armen die voorkomen dat de golven me verder weg laten zakken
geef me dan de wind die door me heen waait het overtollige mee neemt weer wat rust in mijn hoofd zaait jepico
|