Ik deed zo vaak een wens, als is een ster zag vallen.
Zoveel gevraagd, zo weinig ooit gekregen
Maar toch, we blijven wensen met z'n allen,
en onze wensen kruisen steeds hun wegen.

De één wenst geld, de ander mooie kleren,
de één een huis, de ander goeie vrienden.
Maar al die wensen van de dames en de heren,
komen zelden uit, ook niet als ze het verdienden.

Ik deed zo vaak een wens, als ik een ster zag dalen.
Zoveel verlangens, nog zoveel dat ik mis.
Ik had weer hoop, mijn hart begon te stralen,
maar een illusie, is al dat er nog is. 

Want als zijn licht is opgebrand,
is het gedaan met onze dromen.
Totdat aan de hemelrand
een nieuwe weer zal komen.

Toch blijf ik wensen, hoe gek dat soms ook klinkt,
terwijl ik denk, dat doen ook anderen.
Dat alles door een ster die zachtjes blinkt,
ik denk ook niet dat dit ooit zal veranderen.

Hoeveel je ook verwacht van het leven,
hoeveel dromen er nog zijn,
een ster zal je het nimmer geven,
hoe groot ook, of hoe klein.

Toch geen mens kan zonder hoop,
dus blijven we maar wensen,
geluk is niet te koop,
niet voor dieren, niet voor mensen.

Wie er naar streeft, zijn dromen waar te maken,
Die ontsnapt vaak aan zijn eigen hel.
En als je dan een ster zijn val ziet maken, 
zie je de hemel ook nog wel!
jepico