Inhoud blog
  • mopje
  • Zullen we snel eens een bakkie doen
  • Vertrouwen
  • Blijf in jezelf geloven
  • Waar mensen mensen zijn
  • De rugzak
  • Loslaten
  • Pluk de dag met een lach
  • Pluk de dag met een lach
  • Wanneer.....
  • een vriend
  • kunst
  • de stoel
  • op een kier
  • een moeder
  • liefde is..
  • gedicht
  • verdriet
  • gedicht
  • gedicht
  • gezegde
  • clown
  • gedicht
  • gedicht
  • piano spelen
  • waarom
  • mopje
  • huismus
  • heel veel sterkte
  • mooi
  • voor jou
  • gedicht
  • een goede nacht
  • a clue
  • fun
  • Einstein quotes
  • indiaan
  • gedicht
  • i kiss you
  • afwas
  • fantasy
  • happy new year
  • goedemorgen
  • verleidelijk
  • geluk
  • beste wensen
  • plaatjes
  • Wiens hart is echt zo rein ?
  • niets is sterker dan de stilte
  • engeltje met bloem
  • viagra
  • happy new year
  • chat-box
  • er is nog zat om voor te leven
  • De koningin van de nacht
  • vervlogen droom
  • en toch
  • wiens hart is zo rein
  • Een nieuwe dag
  • Pa
  • ALLEEN
  • er komt een tijd
  • Terugkeer
  • mus
  • vrede verwerkelijken
  • slaapster
  • wilt je geloven dat dit een airbag is
  • YosemitePark
  • good morning
  • vriendschap
  • good morning
  • nadenkertje
  • vrede
  • kerstsfeer
  • windows
  • kerstklokken
  • duurde dokter
  • prettige feestdagen
  • kerstgedicht
  • wintersfeer
  • mopje
  • prettige feestdagen
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    We zijn de 18de week van 2024
    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Over mijzelf
    Ik ben Jean-Pierre Cornelis, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jepico.
    Ik ben een man en woon in Zelzate (Belgiƫ) en mijn beroep is minder-valide( vroeger bedrijfsleider).
    Ik ben geboren op 08/01/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: pc's, muziek, romantiek, liefde enz..
    ik geboren te Assenede op 08/01/1951 en dus een echte steenbok. Ik tracht op mijn blog een zo groot mogelijke diversiteit van alle onderwerpen te brengen.
    ben zoals ik ben
    carpe diem
    ut ameris ama om bemind te worden moet je liefde kunnen geven
    28-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Terugkeer

    TERUGKEER
    Het geluid van de wind die giert langs de ramen,
    het lijken zinnen, ja zelfs namen.
    Ze roepen wat ik wil vergeten,
    wat ik niet meer kan verdragen.
    Oude wonden worden opengereten,
    koud en guur zijn deze dagen.

    De regen klettert tegen de ruiten,
    ik hoor je naam weerklinken.
    Binnen is het net zo koud als buiten,
    en het maanlicht doet mijn tranen blinken.

    Zo ver weg van mij ben jij gegaan,
    je kon er niet meer tegen.
    Maar wat heb ik dan gedaan,
    waarom scheiden hier de wegen?

    Zeg me waarom je niet meer wilt komen,
    welke fouten ik heb gemaakt.
    We hadden zoveel dromen,
    waarom toch heb jij dit gestaakt?

    Had me toch een kans gegeven,
    om te bewijzen dat we gelukkig kunnen zijn.
    Niets is toch volmaakt in dit leven,
    nu rest mij alleen de pijn.

    Het gemis jou aan mij zijde,
    samen lopen in het veld,
    of bloemen plukken in de weide,
    gelukkig zijn, ook zonder geld. 

    Echt samen alles delen,
    dat is wat we altijd hebben gedaan.
    Kan het jou dan niets meer schelen,
    dat jij mij nu pijn hebt gedaan?

    Nog steeds hoop ik dat als de bel gaat,
    op een moment als ik het niet verwacht,
    dat jij weer voor mij staat,
    en de pijn die ik heb verzacht.

    Maar de bel blijft stil, jij komt niet meer.
    Alleen het geluid van de wind en regen,
    weerklinken door het huis keer op keer,
    scheiden hier voorgoed nu onze wegen?

    De wind valt stil, de zon komt op,
    toch tikt er nog steeds iets tegen het raam.
    Het is een merel, ik zie zijn kop,
    het tikt met zijn snavel jouw naam.

    Dan gaat de bel en trillend doe ik open,
    en zie jou gezicht in het glanzend ochtend gloren.
    Ik durf nergens meer op te hopen,
    ik zie je maar ben alle hoop verloren.

    Dan kijk je me aan vol tranen in je ogen,
    en zegt, ik mis je veel te veel.
    Ik bleef je trouw, heb je niet bedrogen,
    en een brok schiet in mijn keel.

    Als god bestaat, dan heeft hij ingegrepen,
    jouw opnieuw bij mij gebracht.
    Dan heeft hij mijn gebeden begrepen,
    en de pijn die ik had verzacht.

    Hoe ziet onze toekomst er uit?
    Is er ooit iets zeker in dit leven?
    Ik zie onze reflectie op de ruit,
    omarmt en innig zoenend. 
    Vandaag nog zal je mij jouw liefde geven!"
     
    jepico



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)



    Archief
  • Alle berichten

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!


    Welkom op mijn blog! carpe diem

    Welkom op mijn blog!
    Laatste commentaren
  • zo herkenbaar (maarten)
        op ALLEEN
  • rugzak (maarten)
        op De rugzak

  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!