ben zoals ik ben

Inhoud blog

	mopje
	Zullen we snel eens een bakkie doen
	Vertrouwen
	Blijf in jezelf geloven
	Waar mensen mensen zijn
	De rugzak
	Loslaten
	Pluk de dag met een lach
	Pluk de dag met een lach
	Wanneer.....
	een vriend
	kunst
	de stoel
	op een kier



	een moeder
	liefde is..
	gedicht
	verdriet
	gedicht
	gedicht

	gezegde



	clown
	gedicht
	gedicht
	piano spelen

	waarom
	mopje
	huismus
	heel veel sterkte
	mooi


	voor jou
	gedicht
	een goede nacht
	a clue
	fun
	Einstein quotes
	indiaan
	gedicht

	i kiss you


	afwas
	fantasy
	happy new year
	goedemorgen
	verleidelijk
	geluk
	beste wensen
	plaatjes
	Wiens hart is echt zo rein ?
	niets is sterker dan de stilte
	engeltje met bloem
	viagra
	happy new year

	chat-box
	er is nog zat om voor te leven
	De koningin van de nacht
	vervlogen droom
	en toch
	wiens hart is zo rein
	Een nieuwe dag

	Pa
	ALLEEN
	er komt een tijd
	Terugkeer


	mus
	vrede verwerkelijken
	slaapster
	wilt je geloven dat dit een airbag is
	YosemitePark
	good morning
	vriendschap
	good morning
	nadenkertje
	vrede
	kerstsfeer
	windows
	kerstklokken
	duurde dokter
	prettige feestdagen

	kerstgedicht
	wintersfeer
	mopje
	prettige feestdagen

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

We zijn de 18de week van 2024

E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

Over mijzelf

Ik ben Jean-Pierre Cornelis, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jepico.
Ik ben een man en woon in Zelzate (België) en mijn beroep is minder-valide( vroeger bedrijfsleider).
Ik ben geboren op 08/01/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc's, muziek, romantiek, liefde enz..
ik geboren te Assenede op 08/01/1951 en dus een echte steenbok. Ik tracht op mijn blog een zo groot mogelijke diversiteit van alle onderwerpen te brengen.

ben zoals ik ben

carpe diem
ut ameris ama om bemind te worden moet je liefde kunnen geven

28-12-2005

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

vervlogen droom

VERVLOGEN DROOM
Eenzaam zit een oude man te dromen,
op een bankje aan het water.
Over iets dat nooit zal komen,
stelde altijd alles uit tot later.

Later zou hij rijk zijn
en beroemd ook bovendien.
Later dan werd het fijn,
kwam er een einde aan het gegrien.

Hij zal misschien gaan trouwen
met de mooiste vrouw van het land,
hij zou hun een huis gaan bouwen,
altijd samen, hand in hand.

Ooit zal hij kinderen krijgen
en ooit opa zijn op een dag.
Van geluk een ketting rijgen,
en die dragen tot in het graf.

Misschien zal hij wel gaan reizen
over de wereld of naar de maan.
En zo nu en dan een biertje hijsen
in zijn café de gouden haan.

Misschien werd hij wel zanger
en trok hij zalen vol met fans.
Of misschien gewoon behanger,
of de vriend van ieder mens.

Hij deed niets dan steeds maar dromen,
maar niets kwam er ooit uit voort.
Nooit zal er nog iets van uit gaan komen,
zijn gebeden werden niet verhoord.

Even kijkt hij om zich heen,
het wordt al aardig laat.
Dan staat hij op en gaat weer heen
terwijl hij zijn dromen achter laat.

De weg naar huis lijkt langer dan voorheen,
en moe van het alsmaar dromen,
gaat hij voort zo heel alleen,
om hier nooit meer terug te komen.

Vervlogen is zijn leven,
verloren in de tijd.
Al zijn dromen hem ooit gegeven,
is hij nu voor altijd kwijt.

JEPICO

Geef hier uw reactie door