Je hoort het soms wel eens bij oudere mensen ( zoals ik ) , kijk een stekveugel ! Meestal gaat het dan over een Torenvalk en om jullie in te wijden in de wondere wereld van de stekveugels , een korte samenvatting .
Deze eerste foto toont een mannetje Torenvalk , zijn kop is grijsachtig en zijn borst is fijn gestreept . Verticaal . Als je een middelgrote valk ziet die in de lucht ter plaatse blijft hangen terwijl hij aan het flapperen is , dan heb je een Torenvalk. Dat ter plaatse flapperen noemen we bidden .
Deze bevallige verschijning is een vrouwtje Torenvalk , ze heeft geen grijze kop en de strepen op de borst zijn grof . Torenvalken zijn heel goeie muizenvangers en als je ze ziet bidden , dan mag je zeker zijn dat ze een muis gezien heeft .
Ongeveer even groot als een Torenvalk , is het mannetje Sperwer . Hij heeft meer afgeronde vleugels in de vlucht en de strepen van zijn pyjama zijn horizontaal . De vrouwtjes zijn egaal grijs en zijn een stuk groter . Mannetjes vangen kleine vogels ( ook aan uw voederplank ) vrouwtjes zouden zelfs een houtduif durven pakken .
Libellen vangen in de lucht , dat is het werk van de echte acrobaat , de Boomvalk . Als je een valk door de lucht ziet vliegen in de zomer en hij steekt regelmatig zijn poten uit in de vlucht , dan moet je eens blijven kijken . Hij grijpt de libellen uit de lucht en soms eet hij ze ook op in de vlucht , terwijl hij ze in zijn poten houd . Een prachtig zicht om naar te kijken . Je kan hem ook herkennen aan zijn uitgelopen mascara aan zijn ogen ( zoals veel valken ) en aan zijn brede donkere strepen op zijn buik . Die zijn van ver te zien .
Dit is niet de beste vriend van de duivenliefhebber , deze redelijk grote valk stoot haar prooi dood in de vlucht . De Slechtvalk is de snelste vogel op aarde en komt aan 300 per uur in een glijvlucht aangevlogen op een andere vliegende vogel . Door de schok is de vogel al half dood en de slechtvalk eet daarna op de grond .
De grote neef van de sperwer is de Havik , normaal moet je ze zien als een grotere versie , grijs en met horizontale strepen en heel krachtige poten . Bijna zo groot als een Buizerd . Jammer genoeg heb ik enkel foto's van jonge havikken en die hebben nog een pyjama aan met verticale strepen .... Het leven van een vogelaar is niet altijd gemakkelijk !
De grootste roofvogel in onze streken is de Buizerd , hij is ook redelijk gemakkelijk te herkennen . Er bestaan wel heel wat kleurcombinatie's en je hebt lichte en donkere vormen . Als hij in de lucht hangt zie je duidelijk het patroon . Jonge vogels hebben ook een ander patroon en verenkleed .
Dit zijn slechts de meest voorkomende soorten bij ons , over Kiekendieven , Wespendieven en andere valken gaan we het nu niet hebben en al zeker niet over de nieuwe grootste roofvogel in ons land , de Zeearend . Zeg dus niet meer Stekveugel , maar probeer ze op naam te brengen .
Deze morgen keek ik uit het raam naar de windhaan om te zien of de wind eventueel van richting was veranderd , maar nee , geen wind en mistig weer . En mag ik in dit geval wel van een windhaan spreken ???
In deze streek hebben ze mooie koeien en als ze in de weide staan , krijgen ze al gauw het gezelschap van Koereigers . Deze waren aan het kijken of ze konden meedrinken .
Doordat het water in het meer zo laag staat , zijn de diverse kleuren van de grond , mooi te zien . Jammer dat het nog steeds zo donker is .
In de vijvers zitten hier duizenden kleine visjes en daar komt deze Fuut graag zijn deel van meepikken . Hij blinkt van het heldere water .
Het meer van Horre was bijna helemaal leeg en op die donkere moddervlakte zat een Witgat . Hij is zot van die kleine beestjes die nu op en in de modder zitten .
Als je in de namiddag zo een bende Kraanvogels ziet afkomen in de verte , zou je eigenlijk het geluid moeten opnemen . Eens ze dichterbij zijn is het een lawaai van jewelste en een geluid dat je nooit meer vergeet . Met hoe meer vogels ze zijn , hoe meer ze tateren in de vlucht . Dit ging luid !
In de late namiddag was er net iets meer licht en nam ik nog eens een foto van het lac du Der . Het zag er al iets beter uit , maar jammer genoeg moet ik morgenvroeg mijn matten oprollen en naar huis rijden .
En of het nu grijs is of mistig , dit vogeltje is altijd mooi en het maakt ook mijn dag goed . Met een ijsvogel in de buurt is het altijd mooi weer .
Volgende maand worden het waarschijnlijk terug de Ardennen , maar dat zien we dan wel weer .
Het is zeker niet mijn favoriete kleur en al helemaal niet als ik op een tripje ben en foto's wil maken . Mijn midweekje aan het Lac du Der in Frankrijk is niet in het water gevallen , maar in de grijze smurrie ...
Lac du Der is een hotspot voor Kraanvogels die op trek zijn , hier komen ze even op krachten op de omringende velden om daarna verder te trekken naar het zuiden van Spanje . De lucht was zo grijs dat ik de foto's moest bewerken , of je zag ze niet vliegen ... Aan het meer was het niet veel beter , wat een sfeer !
De Dodaarsjes trokken zich daar niet veel van aan , in de omgeving zijn twee kleinere vijvers waar het vol zit van kleine visjes . Hupla weeral beet .
Ondanks de luide knallen die je overal kan horen en de grote aantallen jagers , zag ik toch nog een paar grotere beestjes . Dit koppel kon zich voorlopig nog verstoppen en in leven blijven .
Op de weinige akkers waar nog wat te rapen valt , komen de Kraanvogels samen en dan krijg je van die lange troepen vogels op een veld .
Ik was hier in het verleden nog al en meestal op hetzelfde tijdstip , de week van mijn verjaardag is een goeie week voor Kraanvogels . Maar ook de eerste week van het winteruur en bij grijze dagen heb je dan om 3 uur in de namiddag , nog minder licht .
Nog zo een grijze verschijning die wel houd van grijs weer is de Waterral . Als alles grijs is , zie je hem nauwelijks zitten .
Nu een restaurant zoeken en hopelijk is het de volgende dagen beter weer .
Ik weet niet wat het is deze week , maar iedere keer als een Buizerd mij zag komen , vloog hij op . Zouden ze mij niet meer herkennen omdat ik naar de kapper geweest ben ?
De tegenhanger van Natuurpunt in Wallonie is Natagora , ook zij kopen natuurgebieden op om ze beter te kunnen beschermen tegen het groot geld , dat overal wil bouwen . Als u deze borden ziet , niet betreden !
Een Bruinrode Heidelibel van dichtbij , op foto's zoals deze kan je mooi de kenmerken bekijken en dan zie je dat dit een mannetje is .
Mijn eerste in ons land en deze foto was enkel mogelijk met de P 1000 . Deze Kruisbek is geen grote vogel en de "biervliegjes" rond zijn kop zijn al helemaal klein . Toch is deze genomen van op 250 meter afstand ... Een zoveelste bewijs dat ik niet drink als ik wandel , zonder statief moet je een heel vaste hand hebben .
Het neefje van de Gouden tor is niet glinsterend groen/goud , maar matzwart met stippen en hij vind dat maar niks . Daarom heet hij ook de Rouwende Gouden tor . Nieuwe waarneming !
Zwarte Heidelibellen zijn zeldzaam in ons land , deze twee proberen om er een aantal bij te maken , het vrouwtje is in de zomer geel en is nu naar hetzelfde zwart veranderd als de mannetjes , ze heeft enkel nog een blauwe schijn . Deze twee worden lid van de bond van grote gezinnen .
Aangezien ik ze alle dagen zag , mag de Rode Wouw er nog eens op .
Mijn mooiste nieuwe waarneming van de week , dit is de 1123 ste wilde diersoort die ik ooit zag . En wat een mooi beestje is dit , rechtstreeks uit de prehistorie , de Gouden Sprinkhaan .
Altijd opletten met het internet , ik dacht van een luxe appartement te huren en ik kreeg deze kleine studio ...
Volgende keer ga ik terug naar mijn gewoon hotel .
In Duitstalig Belgie is de doodstraf nog in voege , twee Rode Wouwen op de electrische stoel .
Zo flew als maar kan , David Hamilton's Tjif Tjaf .
Warme opstijgende lucht in combinatie met een tele , Vos in weide .
Deze had grote honger en dacht dat hij mij wel aan kon , hij kwam heel dicht , maar trok toen toch weer op . Rode Wouwen , mijn lievelingen .
Wereldrecord paalzitten voor Torenvalken met muis .
Fons , de Bosmestkever is op stap ...
QUIZVRAAG zonder prijzen : Wat zien jullie hier ? Wie of wat is dit ?
Kievit zonder kuif ? Nee hoor , tijdens het vliegen kunnen ze die plat leggen .
Ook bij onze Duitstalige vrienden kijken ze naar het programma , Boer zoekt vrouw . Deze heeft ze blijkbaar gevonden en heeft al onmiddelijk heel erg dom gedaan .
Een weekje met redelijk mooi weer , maar harde wind en toch veel beestjes. Fotoreportage van de streek moeten jullie niet meer verwachten , in de voorbije jaren toonde ik zo een beetje de ganse streek . Maar toch enkele markante beelden en heel veel mooie , soms nieuwe , beestjes .
Ochtendgrijze Zwarte Roodstaart mannetje .
Circusschool voor Blauwe Reigers .
Op stap , de Hulk onder de kevers ...
Sprietje onkruid verknalde foto van Graspieper .
Gehakkelde Aurelia , dan heet ik nog liever Johan .
Mannetje Zwarte Heidelibel bezig aan zijn laatste weken .
Er zijn geen barsten in die vloer , maar de sprieten van het Gewone Spitskopje zijn wel heel lang .
Verdronken vlinder was een lied van Boudewijn de Groot , dit is mijn cover . Verdronken Blauwe Glazenmaker vrouwtje , veel te lang om een hit te worden .
Is dit nu een Boomkandelaar of een Kandelaarboom ?
Mijn vierde dag zit ik terug in de vallei van de Ziepbeek , maar nu het verste noordelijkste deel , richting Zutendaal . Hier zijn meer bossen .
Dit is het deel waar ik heel dicht bij het koningklijk domein zit en even verder richting Zutendaal , waar vroeger het militair domein was , zit FN Herstal in de oude gebouwen van het leger . Ze hebben hier ook het domein om te testen en het kan hier nogal knallen in de voormiddag . Blijkbaar gaan de zaken goed ...
Na een wijde bocht , kom ik terug over de Ziepbeek . Hier is ze maar een paar meter breed en ook nu is het water zwart van kleur . Er is een planken pad om niet al te veel in de modder te moeten lopen bij regenweer .
Er staan hier weeral van die mooie bomen waar ik zot van ben , dat wil zeggen dat we terug in het heidelandschap komen . Terwijl ik de foto maak van de bomen , komt er een Wespendief voorbij gevlogen .
Het is hier duidelijk het leefgebioed van de Wespendief en de Bruinrode Heidelibel. Daarvan zie ik er honderden . Ook aanwezig hier en daar op dood hout , paddenstoelen ! Deze is een hele mooie , een Gewoon Elfenbankje .
Met aan de ene kant het bos en voor mij de heide , doet mij dat aan een liedje denken . Ik kan er alleen niet opkomen hoe het heet , kunnen jullie niet eens helpen , vrolijke vrienden ?
De vele vennen zijn een broedkamer voor Heidelibellen , salamanders , Kikkers en ook de Grote Keizerlibel legt hier haar eieren .
En dan is het stilletjes tijd geworden om terug te keren , als ik dit pad volg geraak ik vanzelf terug in mijn B&B . En dan terug keuzestress , er zijn hier vier restaurants in het dorp !
Morgen bekijk ik nog een laatste natuurgebied en tegen de namiddag rij ik terug naar huis . De natuur in Limburg is alvast een meevaller .
Redelijk wat vogels te horen in het Munsterbos , maar weinig te zien . Een nieuwe waarneming bleef niet zitten voor een mooie foto , maar ik had wel bewijs . Een Matkop was ik nooit eerder tegengekomen. De veel kleinere Eikenstamjager , een soort roofvlieg , zat aan de beek .
Blijkbaar aan heel wat beken te vinden in Limburg , de Beekoeverlibel .
Een strekspin van het genus Metellina bleef wel mooi zitten voor de foto .
Een Gewone Roofvlieg was ook ter plaatse , al blijft het wel heel moeilijk om al die roofvliegen uit elkaar te houden .
Het Oranje Zandoogje blijkt alweer een echte bosvlinder te zijn , ook hier was hij aanwezig .
Andere beestjes zonder foto waren : Kleine Roodoogjuffer , Krakeend , Ijsvogel , Aalscholver , Boomklever , Staartmees , Gehakkelde Aurelia en Matkop .
Vandaag zitten we in het Munsterbos in Munsterbilzen , het was zowat 45 jaar geleden dat ik in Munsterbilzen was . Als je het bos binnenkomt , zie je wat hier zou te zien zijn . Zou te zien zijn !
Op deze boomstronk staan , Zwarte specht , Bever en een Libel . Twee van de drie hebben zich in ieder geval heel diep verstopt toen ik er was . De wandeling door het bos was wel mooi en het weer was goed .
Aan het begin van het bos staat ook een kapel , hier snel even bidden opdat ik veel beestjes zou te zien krijgen . Een paar uur later was ik alweer van mijn geloof gevallen ...
Dwars door het bos liepen er drie kleine beken die in het bos samenkwamen en als één grotere beek richting Munsterbilzen liepen . Aan de oevers van deze beek waren in ieder geval libellen te zien .
Op een zijkant van het bos was een vijvercomplex met een vijftal vijvers waar er volgens de borden , Bevers zouden zitten . Het water stond heel hoog en op één enkele plek zag ik iets wat moest doorgaan voor het dak van een burcht .
Maar Bevers liggen meestal te slapen overdag en als ze mij zien , komen ze al helemaal niet naar buiten . Wel aanwezig waren enkele eenden en een ijsvogel .
Als je langs die vijvers blijft doorlopen , kom je op het einde van het pad een klein weggetje links tegen , hier moet je volgen en dan loop je in een soort moeras van kleine beekjes en poelen die zich vormen bij hoog water . Er is ook een vlonderpad op de mindere gedeeltes . Dit is wel een heel mooi pad !
Waar het vlonderpad begint , is het donkerder door het bladerdek en de beekjes hebben een zwart bruine kleur . Als je hier bent , zeker dit pad eens volgen .
Daar kwam ik aan een bocht van de Bezoensbeek , dit bord tegen . Dit is het soort beestjes waar ik heel erg zot van ben , zo goed als nooit te zien en een heel speciaal leven . De Beekprik is zo goed als uitgestorven in Vlaanderen .
Na nog een half uur stappen stond ik terug aan de auto , het Munsterbos is een mooi bos om in te wandelen , maar om veel vogels te zien , moet je hier in een ander seizoen komen . Die Zwarte specht , die liet zich niet zien .
Ondertussen zit ik sinds gisterenavond in een B&B in Opgrimbie . Op een goeie 500 meter van een natuurgebied , beter kan je niet zitten . De bomen hier zijn van een schilderachtige schoonheid .
De bebossing hier is een mix van loof en naaldbomen . De ondergrond is terug zanderig en er zijn hier heel wat vennen .
Hier en daar vind je in dit zanderige landschap een ven , daar kan je dan ook een paar speciale beestjes tegenkomen . De Grote Keizerlibel was hier haar eieren aan het leggen en de Beekoeverlibel die bij ons moeilijk te vinden is , leeft hier .
Overal in de brochures en op sites lees ik over de vallei van de Zijpbeek , als je dan tijdens een lange wandeling dit bord tegenkomt , ga je nadenken . Is dit een minachting van de Limburgse taal of gewoon een verkeerde vertaling ? Feit is dat iedereen hier spreekt van de Ziepbeek .
Tijdens de week kan je hier rondlopen zonder iemand te zien , af en toe omhoog kijken is altijd de moeite . Ik zag hier op deze eerste dag al Sperwer en Wespendief .
Waar de heide in bloei staat zou je heel veel bijen en andere bestuivers verwachten , maar dat was nu even wat minder . Was ik nu te laat op het seizoen , of was er een andere reden ? Feit is dat ik weinig insecten zag .
Ook hier waren er tussen de naald en loofbomen , soms grote open plekken waar de kleinere vogels konden van profiteren . Ik zag hier Roodborsttapuit , Paapje en Boompieper .
Regelmatig omhoog kijken was de boodschap en ik blijf zot van dit soort naaldbomen . Ze houden zich niet aan regels , rechts of links , kronkelen doen ze allemaal in alle richtingen .
O ja , als jullie echt bang zijn van koeien , moeten jullie hier niet komen . Een redelijk grote kudde heeft hier vrij spel . Ze lopen waar ze willen en grazen waar ze willen en af en toe komt er eentje een goeie dag zeggen , ook op de wandelpaden . Ik babbel daar dan eens mee
Morgen terug naar een ander gebied , ik blijf hier wel de ganse week slapen .
Rond de Dommelbeek overal te vinden , het mannetje van de Weidebeekjuffer .
En waar er mannetjes zijn , mogen de vrouwtjes niet ontbreken , hun vleugels zijn doorzichtig , vrouwtje Weidebeekjuffer .
Na een half uur had ik reeds Torenvalk , Bruine Kiekendief en even later ook deze Sperwer .
Een nieuw beestje op mijn lijst , deze Zandroofvlieg zag ik in Nederland .
De Bruinrode Heidelibel zie je hier overal , letterlijk honderden heb ik er gezien . Dit hier is een nog niet helemaal uitgekleurd mannetje .
Nog zo een nieuw beestje is deze bizarre , roofzuchtige , maar mooie Grote Rupsendoder .
Ik was hier al eerder en ik weet dus al een beetje waar ik moet kijken , ook dit jaar zag ik een Paapje en ook enkele Roodborsttapuiten . Deze is nog een jong exemplaar .
Nog een nieuwe voor Belgie , ik zag hem reeds in het zuiden , maar nooit in ons land , deze Tengere Pantserjuffer . Dit is een mannetje .
En na het vele jagen op vliegen , muggen en vlinders , moet zelfs een Boerenzwaluw even rusten .
Dieren die ik zag ,maar die niet op de foto staan : Witgat , ijsvogel , witte kwikstaart , aalscholver , Watersnip , Slobeend , Kuifeend , Torenvalk , Bruine Kiekendief , Bloedrode heidelibel , Duitse veldwesp , Paapje .
Op een onmenselijk vroeg uur vertrokken om geen Antwerpse file te riskeren , het resultaat is dat ik om 7.30 aan de vijver zit in het Limburgse Hageven . Er is hier nog geen hond te zien , laat staan een kat ... Gelukkig kan ik al vroege vogels kijken.
Watersnip , Witgat , Slobeend , een vroege ijsvogel en deze Oeverloper laten zich van hun beste kant zien . Al was die ijsvogel wel heel snel uit het zicht ...
Dit gebied van vennen en heide , is samen met de Nederlandse platteaux , één geheel en beslaat beide kanten van de grens . Een prachtig natuurgebied waar de Dommelbeek doorheen loopt .
Aan de Belgische kant , het Hageven dus , zijn er vooral uitgestrekte rietvelden , vennen en enkele vijvers . Er zijn kijkwanden en er is een toren . Van hieruit kijk je uit over de vlakte .
Hoe dichter je bij de grens komt , hoe meer zandgrond en zelfs hier vind je af en toe een ven . Dit zijn dikwijls goeie plekjes om even te stoppen en goed rond te kijken .
Zo ongeveer op de grens beginnen er meer en meer naaldbossen te staan . Hier beginnen de Nederlandse Platteaux . Het gebied wordt samen beheerd door het Nederlandse bosbeheer en het Vlaamse Natuurpunt .
Na het bos kom je op de heide , zandgrond onder je voeten en overal in het rond , vliegen Heidelibellen . De Bruinrode Heidelibel is hier met honderden te zien .
Hier zijn er in het verleden ook kanaaltjes gemaakt met Maaswater om de streek een beetje te bevloeien , waar het te drassig is hebben ze vlonderpaden gelegd .
De tweelanden wandeling zag er heel mooi uit op papier en ze is ook heel mooi , maar 9,8 km is voor mij een beetje veel . Je kan hier zelf kiezen welk soort wandeling je wil en hoe ver je wil stappen .
Nu moest ik nog langs de andere kant terug richting Belgie en het was al na de middag toen ik terug aan mijn auto stond . Tijd om stilletjes op zoek te gaan naar mijn slaapplaats voor deze week . Opgrimbie , here i come !
Deze morgen heel vroeg naar hier gereden en begonnen aan een wandeling rond het gebied . Ik sta verbaasd dat er in deze streek ook wijnbouw is , de meeste huizen hier rond dit gebied hebben druiven staan .
Ook de kleine beestjes worden vandaag niet vergeten , deze mooie schorpioenvlieg liet zich mooi zien . Ik vind dat prachtige beestjes .
Ik zit hier wel te watertanden als ik naar de huizen in de buurt kijk , dit is een droomgebied om te wonen .
Dit moet wel plezant zijn , de ganse dag natuur van op uw terras en s'avonds een glaasje wijn van je eigen druiven .
De vijvers van het gebied zorgen er ook voor dat hier nogal wat libellen zitten en heel erg raar , meer nachtvlinders dan gewone dagvlinders . Er zijn dit jaar blijkbaar veel meer algen dan andere jaren . Geen idee waaraan dat ligt .
En dan mijn tweede orgelpuntje van dt reservaat , op diezelfde dode boom waar gisteren de Wielewaal zat , zie ik nu een kleinere vogel zitten die het haar op mijn armen doet omhoog komen . Die houding , die vorm en die kleur , snel enkele foto's nemen en proberen dichter te geraken . En ja hoor , nog een nieuwe waarneming : dit is mijn allereerste Draaihals !
Voor jullie is het misschien maar een raar bruin klein vogeltje , voor mij een onverwachte sensatie , mijn trip is nu helemaal geslaagd . Maar toch nog eens aan de andere kant gaan kijken , je weet maar nooit ...
Pas laat in de namiddag te voet terug naar de parking , in de verte staat de mooie kerk van Garsstadt .
Aan de parking zaten nog Geelgorzen , Ringmussen , grauwe klauwieren en zelfs een prachtige Wespendief . Hij was gekomen om mij uit te zwaaien .
Morgen naar huis en dan een beetje bekomen , uitrusten en terug beginnen plannen voor een volgend tripje . Hopelijk hebben jullie genoten , ik alvast wel !
Na een rit van een goed uur , ben ik eerst naar het reservaat gekomen om hier toch eens te piepen nog voor ik mijn hotel ga zoeken . Redelijk gemakkelijk de parking gevonden en hier zat een Grauwe Klauwier mij op te wachten om mij de wegwijzer te tonen naar het reservaat .
Dit kleine reservaat is in heel Duitsland bekend , het is namelijk de eerste plaats waar er Dwergaalscholvers broeden . Een grote vijver in het centrum van het gebied is the place to be . Er staat hier een uitkijktoren van waaruit je alles kan zien .
Vanuit die toren zag ik in de rietkraag , deze Woudaap zitten . Altijd plezant om te zien en er zitten er hier heel wat . Ik zag er vandaag drie .
De ster van de show kwam even kijken welke rare kerel daar stond op die toren , dit is mijn allereerste Dwergaalscholver . Hij was aan het vissen en hield mij wel goed in de gaten .
Morgen ga ik hier eens de volledige toer doen rond het gebied , vandaag beperk ik mij tot de toren . Ik sta hier mooi uit de zon en ik ben bijna onzichtbaar voor de vogels .
Onderaan de toren komt deze Kleine Karekiet zich tonen in het riet . Hij is naarstig op zoek naar kleine beestjes in de rietkraag , vogels moeten ook eten .
Aan de andere kant van de toren is een soort moeras , hier zitten de Woudaapjes en ik hoor ook regelmatig een Waterral krijsen . In de bomen daarrond zat zelfs een Zomertortel , dat is ook al een tijd geleden .
Ik had hem al enkele keren gehoord , maar nog nooit kunnen op de foto zetten . Ook nu vloog er een mooi mannetje voorbij , maar even verder zat er in een dode boom een vrouwtje Wielewaal . Mijn eerste foto !
Vlak langs de rand van het reservaat is er nog een bosrijk gebied , maar blijkbaar mocht men daar wel bouwen . Dat is leven in de natuur met uitzicht op het reservaat .
Nu gaan inchecken in mijn hotel en morgenvroeg ben ik hier terug voor mijn laatste dag in Duitsland . Groeten , Johan
Vandaag worden de spieren nog eens op de proef gesteld . De wandeling van de Hoge Rohm is bijna nooit vlak en altijd onverhard . Gelukkig is het hier nog geen weken goed weer , de bloemen zijn dus nog niet uitgebloeid .
Al na een goeie kilometer zie ik mijn eerste Kleine Vos , toch ook weeral een tijdje geleden .
Voorlopig blijft het droog , maar in de lucht is er af en toe drama te zien .
Hier en daar is er al gemaaid en daar hoor en zie ik regelmatig Veldleeuwerikken . Roofvogels zie je ook overal op zoek naar muizen .
Na 4 km kom ik aan op een rustpunt aan een vijver . Normaal gaat de wandeling hier nog 11 km verder , maar daar ga ik mij niet aan wagen .
Aan die vijver vond ik ook deze Vuurjuffer , waarschijnlijk een vrouwtje , ze was mij aan het volgen ...
Die Duitsers maken heel speciale wegwijzers , heel mooi , maar dat zal veel tijd en geld gekost hebben . Nog een goeie 2 kilometer afdalen en ik ben terug op de parking .
Juist op tijd terug aan de auto geraakt , mijn benen zijn in rubber veranderd . Ik sta een beetje " slap te pote" . Even stoppen in het centrum van Wustensachsen .
Niet ver van mijn terrasje zat deze Zwarte Roodstaart , het leek wel of hij zijn staart gebruikte om mooi recht te zitten .
Deze streek is heel mooi om in te wandelen en dat zie je in het weekend , heel veel Duitsers genieten hier van de natuur . Morgen rij ik 70 km naar het zuiden , daar ga ik mijn laatste 2 dagen doorbrengen in een natuurreservaat .
