2. Bij een voorste ligging, maar op de rug, dient het veulen in normale positie teruggebracht. Heeft de fokker onvoldoende ervaring, dan moet de dierenarts onverwijld bijgehaald worden. Het goed leggen gebeurt in elk geval het gemakkelijkst op de staande, en zelfs op de stappende merrie. Beide gevallen zijn gemakkelijk te onderscheiden, want bij een achterste ligging glijdt de hand tot op de spronggewrichten, terwijl bij een voorste rugligging men de knieën voelt en de kop.
* De zichtbare hoefjes hebben de zoolvlakte naar boven gericht.
1. Het is een normale achterste ligging of voorste waarbij het veulen op de rug ligt.In het eerste geval moet men op het gepaste ogenblik, snel en met behoorlijke trekkracht trachten het veulen naar buiten te krijgen; de strikken worden om de poten bevestigd en, voor men gaat trekken, moet men er zich van vergewissen dat de staart tussen de billen ligt en niet teruggeplooid over de rug gebogen ligt, want dit bemoeilijkt in hoge mate de doorgang dooreen het bekken. Gezien de kop van het veulen hier het laatst naar buiten komt, dient snel gewerkt omdat het diertje stikt, indien het langer in de geboortewegen vertoeft.
En toch zijn er geen weeën en is er niets van het veulen te zien. Men wacht wat af en gaat dan voelen of de baarmoederhals wel goed open is en hoe het veulen ligt. Het veulen kan inderdaad dood zijn of een verkeerde ligging hebben. Zijn er integendeel hevige weeën dan dient onmiddellijk onderzocht wat er hapert.