Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Ze had zich diep in zichzelf teruggetrokken. De namen van haar kinderen wist ze niet meer en tegen haar man zei ze beleefd:'Dag meneer.'
Ja, ver weg was ze, alsof ze alleen nog maar door een heel dun draadje met het aardse leven was verbonden. Haar ogen waren leeg. Als je daarin keek, kon je haar er niet meer vinden.
Vanaf haar vroegste jeugd waren er heftige beproevingen op haar weg gekomen. Ze had er nooit over willen praten, alsof ze het niet verdragen kon om die oude beproevingen met woorden weer tot leven te wekken. Zelfs haar kinderen kenden haar diepste geheimen niet.
Soms leek het, alsof ze zich bewust had teruggetrokken in zichzelf om daar de veiligheid en geborgenheid te zoeken die ze op aarde maar niet vinden kon.
Met een zekere regelmaat begonnen haar vingers onrustig te plukken en te trekken aan de knopen van haar vest, alsof ze zichzelf losmaken en bevrijden wilde.
Als je innerlijk contact maakte met haar hoger wezen, vertelde haar hoger zelf wat ze nu deed: die oude pijn in stilte herbeleven om het los te kunnen laten voordat ze sterven zou. Ze wilde straks zo graag vrij en onbelemmerd de geestelijke wereld binnengaan. Daarom moest ze zich nu, in het verborgene, bewust worden van wat die donkere ervaringen haar nu eigenlijk geleerd en aan geestelijke winst hadden meegegeven.
Ze wist dat ze dat alleen maar in een sfeer van volkomen veiligheid kon ontdekken en het was daarom dat ze zich tot in die andere wereld, waar niemand haar kon volgen, had teruggetrokken.
Maar wat was ze al die mensen dankbaar die haar een knuffel gaven en die haar met respect de tijd schonken om haar stille werk te volbrengen, ook al begrepen ze niet, waarom deze tijd nu eigenlijk zo belangrijk was voor haar en waarom haar ziekte niet alleen maar afbraak was, maar haar ook iets gaf.
Zo gebeurde het dat ze later, toen ze, gedragen door de engelen, de aarde voorgoed verlaten had, als een rijk en geheeld mens thuis kwam.
Liefde is vertrouwen en hopen, zelfs in het diepste donker. Liefde is de andere vrijlaten En zichzelf laten zijn.
Liefde is loslaten en pijn, Wanneer het voor de ander Beter is een eigen weg te gaan.
Liefde is doen wat goed is voor de ander. Liefde is kijken met verwondering. Want liefde ziet het goede En niet het kwade in de ander.
Zij ziet in ieder mens een kind van God. Liefde heeft een eindeloos geduld, want zij weet dat de zachte krachten het zullen winnen op aarde. Zij verliest nooit de hoop.
Liefde is God. Want uit God werd zij geboren En tot God brengt zij alles wat leeft. Wie de liefde leeft, leeft God.
~Hans Stolp
De zeven stappen die ons tot een ingewijde omvormen. Wie voor het leven kiest als een weg van geestelijke groei, zal een geleidelijke ontwikkeling ervaren die haar of hem allereerst leert kijken
tot voorbij de buitenkant. Al doende groeit er een zekere gevoeligheid voor
wat de geestelijke wereld ons wil toevertrouwen. Daardoor beginnen we ons onze roeping en onze opdracht in het leven bewust te worden. Op de weg van geestelijke groei komen we echter ook onszelf tegen en worden we ons bewust van onze schaduwkanten.
Maar wie de moed heeft door de schaduw heen te gaan, ontdekt wie we eigenlijk zijn: mensen die het hoger zelf in zich dragen dat door Christus zelf tot leven wordt gewekt. Hoe meer we ons aan dit proces durven en willen toevertrouwen, hoe doorzichtiger de sluier wordt: we worden geestelijk ziende, horende en wetende: een ingewijde in de geheimen van deze tijd.
De zeven grote thema’s van het leven zijn: 1 Leren kijken voorbij de buitenkant. 2 Gevoelig worden voor de leiding die wij vanuit de geestelijke wereld ontvangen 3 Beseffen dat je geroepen wordt of bent 4 De vele levenslessen 5 De weg van het ego naar het hoger zelf 6 De ontmoeting met de kleine wachter op de drempel 7 De ontmoeting met de grote wachter op de drempel
De zesde stap: 'Christus begint door ons heen te spreken'
"God op aarde" Hoe meer mijn ego tot rust komt en hoe meer ik van mijn woede, wrok en verdriet bevrijd raak, hoe meer mijn ego tot transparante omhulling van U, de Christus in mij, wordt.
Ik voel: hoe meer U groeit in mij, hoe meer mijn woorden aan zeggingskracht winnen. Spreek en klink door mij heen, laat Uw liefde door mij heen stralen mogen en zegenend mogen inwerken op alles wat leeft.
Maak mij zo tot Uw stem, Uw woord, Uw licht, Uw vrede. Maak mij tot Uw kanaal op aarde.
Als je hoogsensitief bent, dan pakt je zenuwstelsel meer informatie op dan de gemiddelde persoon doet van zijn of haar omgeving. Doordat je als HSP- er zoveel input ontvangt, kun je gemakkelijk overladen worden door een overdaad aan info.
Daar komt nog bij dat HSP- ers een sterke emotionele beleving koppelen aan de dingen die ze opmerken. Op een bepaalde manier hebben ze dat nodig. Want door het ervaren van een innerlijke reactie heeft dat wat ze waarnemen waarde en betekenis voor hen.
Ze kunnen indrukken pas plaatsen wanneer ze weten wat deze gevoelsmatig voor hen betekenen. Iedere indruk moet iets losmaken, of dat nu vreugde, verdriet, afschuw, schrik, angst, verbazing, verwondering of wat dan ook is. Daarom zoeken ze indrukken op en halen dit diep naar binnen, door ze tot een onderdeel van hun innerlijke beleving te maken.
Daardoor is het vaak zo dat de hooggevoelige mens meer tijd nodig heeft om te reageren. De input moet verwerkt worden, doorvoeld en er moet betekenis of waarde aan gegeven worden. Pas dan wordt een reactie gevormd en naar buiten gebracht. Dat kan soms een probleem zijn in onze extraverte snelle maatschappij, waar snel en gevat reageren een voorwaarde lijkt.
Daarbij is het belangrijk voor de HSP- er om er voor te waken om niet te veel indrukken achter elkaar op te nemen, een plotselinge heftige indruk kan al tot overprikkeling en uitputting leiden. Maar ook om de tijd te nemen om te verwerken door bijvoorbeeld een time-out te nemen en aan te geven er later op terug te zullen komen. Zodat de gevoelige naturen rustig kunnen overdenken, een mening of besluit kunnen vormen en vervolgens te reageren.
De sleutel om van de valkuil hooggevoeligheid een kwaliteit hooggevoeligheid te maken bestaat volgens mij uit: op tijd rust nemen, bewust in het hier en nu leven en zoveel mogelijk te leven vanuit de eigen behoefte.
Stel je wordt puur en hooggevoelig geboren En je komt terecht in een wereld waar men het gevoel kwijt is En hoe meer je gaat begrijpen van de wereld Hoe meer je er achter komt dat de wereld niet georienteerd is voelen maar op denken En dat de mensen om je heen hun gevoelens en hun hooggevoeligheid verstoppen voor de andere mensen
Je wordt heel vaak in de war gebracht Je spreekt uit wat je voelt en ziet Maar andere mensen vinden dat lastig en pijnlijk en ontkennen wat jij voelt Je gaat steeds meer aan jezelf twijfelen En gaat ook proberen om dan maar niet te voelen En hoe meer en hoe vaker je dat doet Hoe beter het lukt En je raakt steeds verder van jezelf verwijderd
Als er in je leven dan ook nog eens één of meerdere dingen gebeuren Waarin iemand je zo in je kern pijn doet dat je beslist om helemaal niet meer te voelen Dan stap je over op overleven En dat blijf je doen
En dan komt er een dag dat je merkt dat je jezelf niet meer kent Je bent je kern uit het zicht verloren En je angst is dat je deze kern kwijt bent En dat je hem nooit meer terug zal vinden
Dagen, weken, maanden of zelfs jaren ga je op zoek naar jezelf Elke dag ontwaak je meer uit de diepe slaap waarin je was En je ontdekt dat je kern er nog is en dat je hem alleen uit het zicht was verloren
Je gaat steeds meer voelen en aanvoelen En hoewel dit dat eng is Kom je er steeds meer achter dat dit de enige manier is waarop je wil leven Hand in hand met je kern
En dan als je wakker bent Ontdek je de belofte die je is gedaan bij je geboorte Het lijkt onwerkelijk maar je krijgt een glimps, een beeld van het mogelijke Het is een duidelijk weten wat jouw roeping of bestemming is
En dat beeld is groots Groter dat je ooit had kunnen bedenken En dat maakt je doodsbang en ontzettend dankbaar en trots tegelijk
Stel dat jij je hierin herkent En stel dat je nu op dit punt zou staan Dan zou ik je zeggen......
Wees niet bang Jouw belofte is groots Maar niet groter dan je aan kan Je mag nu je tijd nemen om de fundering te leggen Te ontdekken wat je nodig hebt Verzamel alles wat je nodig hebt En neem je tijd De belofte is er al en je tijd zal komen Maar herinner dat een boom blijft staan door zijn wortels
En je zult voelen wanneer je wortels stevig genoeg zijn En dan zullen er vanzelf dingen op je pad komen die bij jouw pad horen Moeiteloos zullen dingen zich ontvouwen
Onthoud dat iedere bloem, boom, plant Momenten heeft dat er gewerkt wordt aan de wortels En dat het lijkt dat de tijd stil staat of dat er zelfs verwelking nodig is om meer kracht te kunnen sturen naar de wortels En vier de pracht en de glorie van je bloei En herinner deze zodat je door de fase van het wortelen heen komt
En onthoud....... Je belofte is je gedaan Die blijft altijd bestaan Heb geduld Er zullen ALTIJD periodes van bloei in het verschiet liggen
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
