Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Ik wens je sterrenlicht in je ziel, de hemel in je hart, en wonderen in je leven tijdens deze wonderlijke tijden
30-01-2015
Vandaag is voor mij weer zo'n dagje met vlagje geworden. Bredere glimlach kon je haast niet bedenken
en niet van mijn snoet te slaan zelfs! Verschillende garagebedrijven die hun best deden om nog aan wat onderdelen te komen die al jaren uit de handel zijn.. Mijn broer heeft mij weer zomaar een super plezier gedaanmet het herstellen van mijn wagentje,
ondanks zijn eigen drukte met het opstarten van zijn eigen bedrijf.
Ik glunder dus als n idioot hier, dat snappen jullie wel. Van achter de geraniums gekomen, richting bus...werd ik gehaald van het station en daar begon al een stukkie feest natuurlijk. Nog even mee genoten van een keuring die hij deed bij een bevriend bedrijf en huppah..de laatste testen aan de kleine kersenpit die ik ooit van onze moeder heb gekregen en de reis naar huis kon beginnen En rijden dat het ding weer deed en zelfs door Micha die zo lief was om mij een kacheltje te kopen en die er ook weer werd ingebouwd... heerlijk warm gereden. Stuurkogels, riemen en andere malle onderdelen waar ik geen verstand van heb en enkelen niet meer te koop, t werd voor mij ontworpen. Natuurlijk is dit zijn werk niet, dat zijn gewone wagens of de oldsmobiel.. k Werd simpelweg meer dan verwend en zeker heel erg belangrijk nu ik tijdelijk zelf geen einden kan lopen en fietsen, joepieeeeeeeeeeeee Marco..JoBro... je bent mijn wonder!
Humptie dumptie zat op een muur. Hij viel eraf, brak, en werd overstuur. Een eitje op de grond in duizend stukken. Plakken wilde maar niet meer lukken. Wat een trauma, wat een leed. Kinderliedjes zijn echt wreed. Kortjakje was ook altijd ziek Midden in de week, maar zondags niet. Liggend op haar rug verdiende ze de kost. Behalve op zondag, dan is ze van een man verlost. Twee emmertjes water halen, twee emmertjes pompen. Er lopen meisjes op hun klompen. Maar ook meisjes met een houten been? Ook dit liedje is toch vreemd en gemeen? Net zoals in een groen knollenland. Daar zaten 2 haasjes heel parmant. Toen kwam er een jager op hun af. U raad het al wel, hij schoot een haas rechtstreeks in zijn graf. Wederom weer luguber en leed. Kinderliedjes, ik vind ze best wel wreed. Abraham had 7 zonen, 7 zonen had Abraham. Ze aten niet, ze dronken niet. Ben ik de enigste die hier kindermishandeling in ziet? Joepie joepie is gekomen. Heeft mijn meisje weggehaald. Maar ik zal er niet om treuren, Heb een ander weer gehaald. Wat een voorbeeld, wat een verdriet. Liefdesverdriet dat kent deze knakker blijkbaar niet. Een meisje is dus inwisselbaar? Vind het een slecht voorbeeld, vind het onwaar. Kinderliedjes zijn best wel wreed. Wat een verdriet en wat een leed. Meisjes met benen van hout, en zonen die niet dronken. Meisjes zijn inwisselbaar, en hoef je niet mee te pronken. Ze hoereren maar wat in het rond. We zingen ze gezellig allemaal mee uit eigen mond.
Minutenlang wikken en wegen de broers hun woorden. Hun nietsvermoedende vader blijft onophoudelijk vragen wat er aan de hand is. Uiteindelijk zegt Aaron dat hij homo is. "En Austin ook", voegt hij er meteen aan toe. Meteen na die outing kunnen ze geen van beiden hun tranen bedwingen.
"Zo zijn de dingen nu eenmaal", klinkt het geruststellend aan de andere kant van de lijn. "Jullie zijn allebei volwassen mensen die opgegroeid zijn in een andere generatie", zegt de vader die vervolgens ook toegeeft dat hij niet goed weet wat hij nu moet zeggen. Maar niet veel later zegt hij de volgende mooie woorden. "Jullie weten dat ik hou van jullie allebei en dat dit nooit zal veranderen."
en dan denk ik terug aan mijn broer Gert Wim
die het ook zo enorm moeilijk vond dit aan onze ouders te evrtellen
Studies hebben aangetoond dat er een aantal factoren zijn die grote invloed hebben op het niveau van vreugde en gezondheid van de bejaarde bewoners, zoals medewerkers die veel met de oudere mensen omgaan en de juiste zorg. Ook hebben verschillende studies aangetoond dat oudere mensen verreweg het gelukkigst zijn. “Op je 20e levensjaar zie je in piek in mate van geluk, dat neemt af op je 30e en rond je 40e ben je het minst gelukkig: de zogenaamde ‘midlifecrisis’. Maar vanaf je 50e levensjaar begin je weer gelukkiger te worden, met een piek tussen je 60e en 70e levensjaar.” Aldus psycholoog Andrew Oswald.
Verder vertelt hij dat de stijgingen en dalingen van mate van geluk te maken hebben met het feit dat, naarmate je ouder wordt, je leert om te gaan met je sterke en zwakke punten. Oudere mensen hoeven zich geen zorgen meer te maken over ambities en verantwoordelijkheden. Misschien verklaart dat waarom de mensen in het onderstaande filmpje zo ‘Happy’ zijn.
We koppelen stilte nog steeds aan een vreemd en naar gevoel. Door onze opvoeding geeft het ons een gevoel van verdriet. Het doet ons denken aan verlies, eenzaamheid, leegte,... Daardoor hebben we de neiging om stilte te gaan vermijden. We hebben nooit de kans gekregen om de kracht van stilte te ontdekken. Als we ons bewust-zijn van onze situatie, dan is stilte geen leegte. Ze brengt ons naar de kern van onszelf, van ons 'zijn'. Daarom is dit zo krachtig. We kunnen vanuit onze stilte gaan creëren, we kunnen onszelf tot leven brengen.
Als je af en toe eens 'stilstaat', als je even kan stoppen in de drukte van je leven, dan zal je merken dat stilte overal aanwezig is. Stilte is overal om je heen, het is maar hoe je de dingen waarneemt. Je vindt ze in de natuur, bij het vallen van de avond, als je naar de sterren kijkt bij een heldere hemel,... Maar stilte vind je ook tijdens gesprekken, tijdens de pauzes, tussen de woorden door. Je kan de stilte horen in de chaos van verkeer, van mensen,... Je vindt het op ieder moment, op iedere plek.
Op het moment dat je de stilte ontdekt, voel je ook de stilte in jezelf. Je denken stopt en je bent je bewust van jezelf en alles om je heen. Op het moment dat je stopt met denken en gewoon kan 'zijn', dan kan je genieten van de stilte. Het zijn vooral je gedachten die zorgen voor het 'lawaai' in je leven. Je gedachten zorgen voor onrust en geven je het gevoel altijd in beweging te zijn. Je bent steeds bezig met denken, overdenken, piekeren,... als reactie op wat om je heen gebeurt of als gevolg van wat je voelt. En dat maakt dat jouw leven zo luidruchtig is. Je hoort je eigen gedachten.
Gedachten gaan steeds over het verleden of over de toekomst. Je maakt je zorgen over wat is geweest of wat nog kan of zal komen. Emotionele pijn uit het verleden maakt dat je niet in het heden kan leven. Angst voor wat komen zal doet hetzelfde. Wanneer we tot onszelf kunnen komen in de stilte van het moment, los van het verleden en de toekomst, dan kunnen we rust ontdekken. Stilte is compleet aanwezig zijn in het hier en nu. Ontdek innerlijke vrede door je aandacht te laten rusten. Dit is uiteindelijk waar meditatie om draait.
Die rustgevende stilte is onze innerlijke rust en vrede. Ze geeft ons de kans om ons te verbinden met wie we zijn. Onze innerlijke stilte kan ons begeleiden door het leven, als we kunnen stoppen met ze te negeren. Ons drukke leven laat ons niet altijd toe om met onszelf en onze kern in contact te komen. Velen zijn zich nog steeds niet bewust van de stilte die ze in zich dragen en de kracht die ze hierdoor in zich hebben.
In spiritualiteit wordt er zoveel gepraat over stilte. Meditatie is zo populair maar wordt door weinigen echt begrepen. Waarom is stilte zo belangrijk? Stilte brengt je bij de waarheid. Alleen als dit aanwezig is kan alles worden gezien zoals het werkelijk is. In stilte kan je komen tot de kern van alle actie, van jezelf en alles om je heen. Innerlijke stilte wordt dan ook wel bewust-zijn genoemd. Je bent je bewust van je zijn, van je originele staat van zijn. Alleen wanneer ons hele wezen in een volledige staat van stilte is, kan ons hart zich openen. Ons hart kan zich openen en ontvangen, ons hart kan dan liefde en licht toelaten. We kunnen zo contact maken met 'de bron' en onszelf opnieuw ontdekken. We kunnen op die manier opnieuw contact maken met onze zuivere staat van 'zijn'. Zo komen we opnieuw in onze kracht, die ons helpt om los te komen van alle oude overtuigingen, patronen, gewoontes en visies. Deze zijn ons tenslotte doorgegeven of aangeleerd door onze ouders en leraars en horen niet bij ons.
Met Mijn liefde weef Ik een gewaad van stille kracht om jou daarmee te bekleden. Mijn hand leg ik op jouw hart om je te bekrachtigen en levensmoed te geven, zodat je sterk en onwrikbaar in het leven zult staan. De wonden van je hart genees Ik ongemerkt, zodat je weer open en onbevangen leven zult, met een open oog voor wat er in anderen omgaat.
Hans Stolp
'Je weet zelf niet hoe mooi je bent vanbinnen, hoe groot de stralende kracht is van je innerlijk wezen.'
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
