Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Veel mensen gaan gebukt onder gevoelens van afwijzing. Zij kijken naar zichzelf door de ogen van anderen. Wanneer er van jongs af aan wordt gezegd dat je nergens goed voor bent dan wordt dit ook uiteindelijk het beeld wat je van je zelf gaat krijgen. Je gelooft er in en gaat je dus ook als zodanig gedragen. Hierdoor ontmoet je mensen in je leven die dit beeld keer op keer zullen bevestigen. Jouw uitstraling is namelijk sterk afhankelijk van hoe je over jezelf denkt. Hiermee trek je mensen aan die zich veilig voelen in jouw energietrilling. Veelal zijn dit mensen die een onzekere persoonlijkheid zoals jij nodig hebben zodat ze zich groter en sterker kunnen voelen. Dit leidt in sommige gevallen zelfs tot machtsmisbruik. De schijnbaar sterkere persoon heeft vaak zelf dominante opvoeders gehad. Het is dus een vicieuze cirkel die alleen jij zelf kunt doorbreken.
Natuurlijk is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Hopelijk helpt het wanneer je jezelf kunt realiseren dat iemand die volledig in harmonie met zichzelf is, geen enkele behoefte heeft een ander de grond in te boren. Kijk eens kritisch naar de personen die jou afkeuren. Zijn zij harmonieus en liefdevol? Staan zij vol zelfvertrouwen midden in het leven? Stralen zij of zijn zij voortdurend aan het mopperen over alles wat in hun ogen niet goed gaat? Mensen met zelfvertrouwen zijn mild en hebben geen enkele behoefte een ander te kleineren. Zij leven in harmonie met zich zelf en hun omgeving en vinden het fijn de mooie kanten van hun medemens te benadrukken. Zij geven graag complimentjes en aanmoedigingen en scheppen er plezier in een ander te doen stralen. Mocht jij je nu in een dergelijke situatie bevinden, raad ik je aan eens in de spiegel te kijken en jezelf een prachtige glimlach te schenken. Besef dat er ook voor jou een plek is waar jij kunt stralen. Neem in liefde afstand van de mensen die negatief over jou denken. Blijf in mildheid bij je eigen waarheid. Stel je open voor de mensen die wel in staat zijn jou aan te moedigen op je prachtige eigenschappen. Je bent een stralende diamant onder een laagje stof en de juiste mensen zullen met veel liefde net zo lang poetsen tot je straalt en schittert.
Lees eens met mij mee hoe Marianne verteld over haar kleinood
een wonderlijk mooi boekje vol liefde
k Heb ervan genoten
***
'Wanneer het zachtjes liefde regent' is een boekje met een verzameling van 30 van mijn meest dierbare korte teksten die ik schreef in de afgelopen 5 jaren. Op iedere bladzijde een momentje van herinneren, in woorden en kleur. Het is een bevoorrecht gevoel te mogen delen in vriendschap en ontzettend veel liefde voor het creëren ook. Daar waar je voor staat en waar je met heel je hart voor wilt gaan. Gebundelde krachten.
Mag ik hopen, dan wens ik dat die liefde is terug te vinden waar ik ze dan ook achterliet.
Sinds gisteren is het via verschillende webwinkels mogelijk om een kleine inkijk te nemen in het boekje. Voor iedereen is daardoor het voorwoord al leesbaar geworden. Het is de reden waarom ik het nu ook hier deel.
Officieel uitgegeven op 3 februari 2015 via MijnBestseller nl, onder de naam Marianne van Doesburg, mijn moeders familienaam. Met illustraties van Karin van der Straaten. Vormgeving van Antonie van der Mooren.
De woorden 'ik beloof je', staan bovenaan de pagina met de tekst wat betreft de auteursrechten. En dat ... is niet voor niets. Zo inspireerden die woorden ooit tot zoveel meer.
'Daar, mijn lief' ... staat voor wie echt dichtbij me was, en voor wie dichtbij mij zijn. Het staat voor iedereen die zich kan herkennen, ... of zelfs voor zomaar een voorbijganger op straat. Voor wie ooit een belofte koesterde. Voor wie ooit werkelijk lief had, weet. ... ~
~ ... Voorwoord, ...
'Als luisteren naar een melodie je herinnert aan waar je was, wat je voelde en wat je deelde. Gedachten aan een lied van herkenning. Daar waar intens geluk, als ook verdriet, je hart raakt. Waar herkennen, je op het pad terug brengt naar jezelf.
Met je armen wijd open. Regendruppels op je huid. In een koude nacht, met blote voeten op de stenen vloer. Een stil gebed verwijderd van vertrouwen. Ontwaken door een zacht strelen, een bries langs je gezicht. Gekust door de zomer in een passionele omhelzing, en warm je hart opnieuw met liefde. Hoog als de hemel vliegen, zonder angst.
Wanneer vastgehouden aan de dromen van een kind, je weer leert zien door nieuwe ogen. Dansjes van vreugde op eigen wijsjes.
De herinnering in weten, dragen we door ieder nieuw seizoen. Zo laten we gaan, tot het moment waarop we elkaar zullen terugzien.
Telkens weer kleurt zich een nieuwe lente en brengt tot leven. Een pallet van bont tot pastel. Voor altijd verbonden aan liefde als eeuwige bron van inspiratie. Een zielslief verstaat de taal in beelden. Wat rest, het mooiste kleurendoek, … en een glimlach zonder woorden.
Er waren eens twee baby's in de baarmoeder van een moeder
De ene vroeg de ander; "Geloof jij in een leven na geboorte"? De ander antwoordde: "Natuurlijk er moet iets zijn na geboorte" Misschien zijn we hier om ons klaar te maken voor wat we later zullen zijn
"Onzin", reageerde de ander. "Er is geen leven na geboorte, wat zou dat leven moeten zijn"?
"Ik weet het niet, maar er zal meer licht zijn dan hier, misschien lopen we met onze benen en eten we met onze mond" De ander riep: "Dat is absurd!, lopen is onmogelijk en eten met onze mond, waanzin! De navelstreng zorgt voor voeding, leven na geboorte is onmogelijk, de navelstreng is te kort"
"Ik denk dat er iets is en misschien is het er anders dan hier, De ander reageerde:"Niemand is ooit teruggekeerd van daar Geboorte is het einde van het leven en na geboorte is er niets anders dan donkerte en angst en het brengt ons nergens" "We weten het niet", reageerde de ander "Maar zeker zullen we moeder zien en zij zal voor ons zorgen"
"Moeder?? Geloof jij in moeder? Waar is ze nu?
"Ze is helemaal om ons heen, het is in haar waar wij leven, zonder haar zou deze wereld er niet zijn"
"Ik zie haar niet, dan is het logisch dat ze niet bestaat" Waar de ander op reageerde: "Soms als je in je stilte bent, dan kun je haar horen, dan kun je haar ontvangen "Ik geloof dat er een realiteit is na geboorte en wij zijn hier om onszelf klaar te maken voor die realiteit"...
Aan 'n zijden draad Voor een ieder die deze strijd tegen kanker moet leveren, heeft geleverd of van dichtbij meemaakt of heeft meegemaakt bij een dierbare....alle liefs, kracht, moed en sterkte gewenst!
In de auto die gistermiddag, 31 januari, gedregd en geborgen is zijn inderdaad stoffelijke resten aangetroffen van vermoedelijk Jos Mahler en zijn vrienden. Het viertal was sinds 1998 vermist
Vandaag is voor mij weer zo'n dagje met vlagje geworden. Bredere glimlach kon je haast niet bedenken
en niet van mijn snoet te slaan zelfs! Verschillende garagebedrijven die hun best deden om nog aan wat onderdelen te komen die al jaren uit de handel zijn.. Mijn broer heeft mij weer zomaar een super plezier gedaanmet het herstellen van mijn wagentje,
ondanks zijn eigen drukte met het opstarten van zijn eigen bedrijf.
Ik glunder dus als n idioot hier, dat snappen jullie wel. Van achter de geraniums gekomen, richting bus...werd ik gehaald van het station en daar begon al een stukkie feest natuurlijk. Nog even mee genoten van een keuring die hij deed bij een bevriend bedrijf en huppah..de laatste testen aan de kleine kersenpit die ik ooit van onze moeder heb gekregen en de reis naar huis kon beginnen En rijden dat het ding weer deed en zelfs door Micha die zo lief was om mij een kacheltje te kopen en die er ook weer werd ingebouwd... heerlijk warm gereden. Stuurkogels, riemen en andere malle onderdelen waar ik geen verstand van heb en enkelen niet meer te koop, t werd voor mij ontworpen. Natuurlijk is dit zijn werk niet, dat zijn gewone wagens of de oldsmobiel.. k Werd simpelweg meer dan verwend en zeker heel erg belangrijk nu ik tijdelijk zelf geen einden kan lopen en fietsen, joepieeeeeeeeeeeee Marco..JoBro... je bent mijn wonder!
Humptie dumptie zat op een muur. Hij viel eraf, brak, en werd overstuur. Een eitje op de grond in duizend stukken. Plakken wilde maar niet meer lukken. Wat een trauma, wat een leed. Kinderliedjes zijn echt wreed. Kortjakje was ook altijd ziek Midden in de week, maar zondags niet. Liggend op haar rug verdiende ze de kost. Behalve op zondag, dan is ze van een man verlost. Twee emmertjes water halen, twee emmertjes pompen. Er lopen meisjes op hun klompen. Maar ook meisjes met een houten been? Ook dit liedje is toch vreemd en gemeen? Net zoals in een groen knollenland. Daar zaten 2 haasjes heel parmant. Toen kwam er een jager op hun af. U raad het al wel, hij schoot een haas rechtstreeks in zijn graf. Wederom weer luguber en leed. Kinderliedjes, ik vind ze best wel wreed. Abraham had 7 zonen, 7 zonen had Abraham. Ze aten niet, ze dronken niet. Ben ik de enigste die hier kindermishandeling in ziet? Joepie joepie is gekomen. Heeft mijn meisje weggehaald. Maar ik zal er niet om treuren, Heb een ander weer gehaald. Wat een voorbeeld, wat een verdriet. Liefdesverdriet dat kent deze knakker blijkbaar niet. Een meisje is dus inwisselbaar? Vind het een slecht voorbeeld, vind het onwaar. Kinderliedjes zijn best wel wreed. Wat een verdriet en wat een leed. Meisjes met benen van hout, en zonen die niet dronken. Meisjes zijn inwisselbaar, en hoef je niet mee te pronken. Ze hoereren maar wat in het rond. We zingen ze gezellig allemaal mee uit eigen mond.