Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Een ietwat oud uitziende hond snuffelt door mijn tuin.
Aan zijn halsband en goedgevulde buik kon ik zien dat hij een thuis had en er goed voor hem werd gezorgd.
Hij kwam rustig naar mij toe lopen, ik aaide hem een aantal keer over zijn koppie en vervolgens volgde de hond mij naar binnen. Hij liep kalmpjes door de hal, ging liggen in de hoek en viel in slaap. Een uur later liep hij weer naar de deur en ik liet hem gaan.
De volgende dag was de hond weer terug in de tuin, hij keek me even aan en liep weer naar binnen. De hond ging weer op precies dezelfde plek in de hal liggen en sliep ongeveer een uurtje. Dit gebeurde een aantal weken achter elkaar.
Omdat ik nieuwsgierig was bond ik een briefje vast aan zijn halsband: ‘Ik zou graag willen weten wie de eigenaar is van deze prachtige lieve hond en of hij/zij op de hoogte is van het feit dat de hond elke middag naar mijn huis komt om hier een dutje te doen’.
De volgende dag arriveert de hond (met een nieuw briefje om zijn halsband) weer voor zijn dagelijkse dutje. Op het briefje stond ‘Hij woont in een huis met zes kinderen, waarvan twee jonger dan drie jaar oud zijn. Hij probeert wat slaap in te halen. Kan ik morgen met hem meekomen?
Weten jullie nog dat ik door 2 schatten van meisjes werd geintervieuwd voor hun schoolopdracht? Trots ben ik op ze, grandioos goed gedaan en hun lerares heeft er ook al zo van genoten... lees eens mee..>
Karin Des Rues Karin Des Rues is geboren op 3 april 1953 te Oosterbeek en woont sinds 1981 in Huissen. Ze heeft 3 kinderen, waarvan 1 naar een mooiere wereld is, zoals ze het zelf verwoordt. Haar carriere startte op de Kunstacademie te Arnhem en ging toen ook in de leer bij W.G.van de Hulst – Jr. Met hem werkte ze mee aan de prenten die later verwerkt werden tot de verfilming van het boek: “In de Soete Suikerbol”. Onder de naam Rinka geeft ze in haar tekeningen en schilderijen een vertaling van de kleurrijke en ook spirituele belevingswereld waarin ze ook U een kijkje wil laten nemen. Wanneer ontdekte u uw talent? Was dit ook het moment dat u zeker wist dat u kunstenares wilde worden? Ik had het als kind al, dat ik altijd zat te schilderen. Ik denk dat ‘t er gewoon een beetje in zit. Ik bedoel; mijn oudste zoon had dat toen hij nóg jonger was. Hij kon met 2 jaar al poppetjes met ogen en alles erop en eraan tekenen. Je krijgt het met je mee en dan moet je het zelf activeren. Het zit gewoon helemaal in me. Maar je moet je wel lekker voelen, want anders komt er helemaal niks op het doek. Is schilderen ook uw baan? Dat was het wel en dat was ook de bedoeling, maar de economische crisis heeft ervoor gezorgd dat kunstenaars weinig of niet verkopen. Mensen hebben nog wel geld, maar dat beetje geld dat we dan nog hebben, gaat naar dingen die echt nodig zijn. Vroeger had ik bijvoorbeeld de kwast nog niet eens op het doek en het was al verkocht! Ze zaten met z´n allen aan een grote tafel, schonken zelf koffie in en ik was aan het schilderen. Bijvoorbeeld eieren, grote ganzen eieren, die ik met één haar op de kwast schilderde (heel fijn werk), waren al verkocht voordat ik eraan begonnen was. En nu… Geen enkele bevriende kunstenaar verkoopt wat. Of als we wat verkopen is het veel te goedkoop. Want het was nooit de bedoeling om een maand aan een schilderij te werken en dan maar 100 euro voor te krijgen. Tuurlijk zijn er wel mensen die het doen, omdat ze wel moeten. Heel jammer… Heeft u dan nooit ander werk gedaan? Ik had niet echt een baan. Wel heb ik vroeger veel gewerkt in het ouderlijk huis, genaamd hotel Dreyeroord. Hier heb ik mijn ouders dan ook een aantal jaar geholpen. Dat is een hotel in Oosterbeek. Dat was mijn thuis. Totdat mijn kinderen alle aandacht nodig hadden en dan werkte ik gewoon aan tafel. Klopt het dat u aan de kunstacademie heeft gestudeerd? Ja, een studie van 5 jaar. Maar echt leren kun je het niet noemen. Want als je naar zo’n school gaat, zeggen ze ga dit of dat maken. Je bent er elke dag mee bezig, maar ze gaan jou echt niet vertellen hoe het moet. Ze zetten bijvoorbeeld een stoel neer en zeggen dat je die moet gaan schilderen met dit en dat materiaal. Je leert het jezelf gewoon.
Hoe beschrijft u uw werk en uzelf? Ik kan heel precies werken, maar ook gewoon kliederen. Ja, ik kan alles. Ik leef vanuit mijn hart. Mijn gevoel helpt bij het schilderen. In een paar woorden: kleur, extravagant, exclusief, zo gestoord als een deur en al dat soort dingen.
Klopt het dat u veel technieken beheerst? Zo ja, waar heeft u uzelf het meest in verdiept? Hoe ik een bepaalde periode in het leven sta, merk ik dat ik bepaalde materialen ga gebruiken. Ik heb jarenlang met pastelkrijt gewerkt. De laatste paar jaar was het veel acrylverf. Ik beheers zowat elke techniek. Dat kom je niet vaak tegen. Ik vind ook alles leuk. Ik maakte bijvoorbeeld voor mijn jongste, voordat er poppen waren, poppen. Dan ging iemand anders weer poppen maken en dan had ik er geen zin meer in. Toen ging ik bepaalde eieren schilderen en dan deed iemand anders het weer en stopte ik ermee. Ik wil een beetje de eerste zijn in nieuwe dingen. Ook ben ik nog fotograaf. Je moet alles wat in je zit eruit halen. Wat schildert u het liefst? Mensen of landschappen? Ik hou heel veel van mensen en dat heb ik altijd al gehad. Ik kan net zoveel van vreemde kinderen houden als van mijn eigen kinderen. Er zit heel veel liefde in. Ik hou zoveel van mensen dat als ze hier zijn ik al weet hoe blij ze zullen zijn als ze foto’s van die dag gaan zien. Het kan zo zijn dat ik zo’n 200 foto’s maak tijdens een workshop. Dat kost dan allemaal extra tijd en werk, maar dat heb ik voor ze over. Waar haalt u inspiratie vandaan? Het zit gewoon overal om me heen. Ik hoef daar niet voor te reizen, want overal kun je inspiratie uit halen. Alles wat ik zie, bekijk ik anders. Ik haal het gewoon overal om me heen. Maar des te blijer je bent des te meer inspiratie je krijgt. Heeft u ook een speciaal publiek voor uw werk? Momenteel is het gewoon iedereen die langskomt. Vooral mensen die een soort van hulp nodig hebben, worden op de een of andere manier naar mij gestuurd. En mensen zoals ik, die uit het hart leven. Dus eigenlijk is iedereen mijn publiek. Heeft u al veel exposities gehouden? Er hangt nu één van mijn schilderijen in het gemeentehuis. In het begin van het jaar hing er ook één in duiven in een kantoor. Bij het Mea Vota hangen er ook vier. Ik heb er heel veel gehouden, sowieso meer dan twintig. Maar dat vind ik nu niet het aller belangrijkste. Ik ben nu gewoon kunstenares. De workshops en de exposities komen later wel weer.
We lazen dat u een aantal keren mee heeft gedaan aan een wedstrijd. Wat was uw ervaring daarmee? Het is vreselijk leuk om mee te doen. Het samenzijn met andere kunstenaars doet je goed. Ik heb er al eerder aan meegedaan.
Wat vond u van dit interview? Ik vind het een eer dat jullie mij gekozen hebben en ik vond het ook heel gezellig. Quotes en uitspraken. Zolang je erin blijft geloven, komt het vanzelf goed. Niet denken, gewoon doen! Je moet eerst van jezelf houden, voordat je van een ander kan houden. Iedereen kan schilderen, het ligt er alleen aan wie het beoordeelt. Je moet van het gevoel af dat iemand over je schouder meekijkt. Het gevoel dat je niks goed doet. Wat vonden wij ervan? Toen we te horen kregen wat we moesten doen, hadden we er allebei niet zo zin in. Snel een kunstenares interviewen en we zijn klaar. Toen we eenmaal in contact kwamen met Karin, veranderde ons beeld. Ze was hele lieve, sterke en open vrouw. Het interview was super gezellig! Ze vertelde ons alles en maakte heel vaak grapjes. Aan het einde mochten we zelf nog even kliederen. Niet denken, gewoon doen! We zijn nog nooit zo blij bij iemand weggegaan en dat is ook haar doel: ‘Mensen blij maken!’ Dit is het einde. We hopen dat jullie ervan genoten hebben. Als er nog vragen zijn mogen die nu gesteld worden. Robin en Jihane Bedankt!
Veel mensen gaan gebukt onder gevoelens van afwijzing. Zij kijken naar zichzelf door de ogen van anderen. Wanneer er van jongs af aan wordt gezegd dat je nergens goed voor bent dan wordt dit ook uiteindelijk het beeld wat je van je zelf gaat krijgen. Je gelooft er in en gaat je dus ook als zodanig gedragen. Hierdoor ontmoet je mensen in je leven die dit beeld keer op keer zullen bevestigen. Jouw uitstraling is namelijk sterk afhankelijk van hoe je over jezelf denkt. Hiermee trek je mensen aan die zich veilig voelen in jouw energietrilling. Veelal zijn dit mensen die een onzekere persoonlijkheid zoals jij nodig hebben zodat ze zich groter en sterker kunnen voelen. Dit leidt in sommige gevallen zelfs tot machtsmisbruik. De schijnbaar sterkere persoon heeft vaak zelf dominante opvoeders gehad. Het is dus een vicieuze cirkel die alleen jij zelf kunt doorbreken.
Natuurlijk is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Hopelijk helpt het wanneer je jezelf kunt realiseren dat iemand die volledig in harmonie met zichzelf is, geen enkele behoefte heeft een ander de grond in te boren. Kijk eens kritisch naar de personen die jou afkeuren. Zijn zij harmonieus en liefdevol? Staan zij vol zelfvertrouwen midden in het leven? Stralen zij of zijn zij voortdurend aan het mopperen over alles wat in hun ogen niet goed gaat? Mensen met zelfvertrouwen zijn mild en hebben geen enkele behoefte een ander te kleineren. Zij leven in harmonie met zich zelf en hun omgeving en vinden het fijn de mooie kanten van hun medemens te benadrukken. Zij geven graag complimentjes en aanmoedigingen en scheppen er plezier in een ander te doen stralen. Mocht jij je nu in een dergelijke situatie bevinden, raad ik je aan eens in de spiegel te kijken en jezelf een prachtige glimlach te schenken. Besef dat er ook voor jou een plek is waar jij kunt stralen. Neem in liefde afstand van de mensen die negatief over jou denken. Blijf in mildheid bij je eigen waarheid. Stel je open voor de mensen die wel in staat zijn jou aan te moedigen op je prachtige eigenschappen. Je bent een stralende diamant onder een laagje stof en de juiste mensen zullen met veel liefde net zo lang poetsen tot je straalt en schittert.
Lees eens met mij mee hoe Marianne verteld over haar kleinood
een wonderlijk mooi boekje vol liefde
k Heb ervan genoten
***
'Wanneer het zachtjes liefde regent' is een boekje met een verzameling van 30 van mijn meest dierbare korte teksten die ik schreef in de afgelopen 5 jaren. Op iedere bladzijde een momentje van herinneren, in woorden en kleur. Het is een bevoorrecht gevoel te mogen delen in vriendschap en ontzettend veel liefde voor het creëren ook. Daar waar je voor staat en waar je met heel je hart voor wilt gaan. Gebundelde krachten.
Mag ik hopen, dan wens ik dat die liefde is terug te vinden waar ik ze dan ook achterliet.
Sinds gisteren is het via verschillende webwinkels mogelijk om een kleine inkijk te nemen in het boekje. Voor iedereen is daardoor het voorwoord al leesbaar geworden. Het is de reden waarom ik het nu ook hier deel.
Officieel uitgegeven op 3 februari 2015 via MijnBestseller nl, onder de naam Marianne van Doesburg, mijn moeders familienaam. Met illustraties van Karin van der Straaten. Vormgeving van Antonie van der Mooren.
De woorden 'ik beloof je', staan bovenaan de pagina met de tekst wat betreft de auteursrechten. En dat ... is niet voor niets. Zo inspireerden die woorden ooit tot zoveel meer.
'Daar, mijn lief' ... staat voor wie echt dichtbij me was, en voor wie dichtbij mij zijn. Het staat voor iedereen die zich kan herkennen, ... of zelfs voor zomaar een voorbijganger op straat. Voor wie ooit een belofte koesterde. Voor wie ooit werkelijk lief had, weet. ... ~
~ ... Voorwoord, ...
'Als luisteren naar een melodie je herinnert aan waar je was, wat je voelde en wat je deelde. Gedachten aan een lied van herkenning. Daar waar intens geluk, als ook verdriet, je hart raakt. Waar herkennen, je op het pad terug brengt naar jezelf.
Met je armen wijd open. Regendruppels op je huid. In een koude nacht, met blote voeten op de stenen vloer. Een stil gebed verwijderd van vertrouwen. Ontwaken door een zacht strelen, een bries langs je gezicht. Gekust door de zomer in een passionele omhelzing, en warm je hart opnieuw met liefde. Hoog als de hemel vliegen, zonder angst.
Wanneer vastgehouden aan de dromen van een kind, je weer leert zien door nieuwe ogen. Dansjes van vreugde op eigen wijsjes.
De herinnering in weten, dragen we door ieder nieuw seizoen. Zo laten we gaan, tot het moment waarop we elkaar zullen terugzien.
Telkens weer kleurt zich een nieuwe lente en brengt tot leven. Een pallet van bont tot pastel. Voor altijd verbonden aan liefde als eeuwige bron van inspiratie. Een zielslief verstaat de taal in beelden. Wat rest, het mooiste kleurendoek, … en een glimlach zonder woorden.
Er waren eens twee baby's in de baarmoeder van een moeder
De ene vroeg de ander; "Geloof jij in een leven na geboorte"? De ander antwoordde: "Natuurlijk er moet iets zijn na geboorte" Misschien zijn we hier om ons klaar te maken voor wat we later zullen zijn
"Onzin", reageerde de ander. "Er is geen leven na geboorte, wat zou dat leven moeten zijn"?
"Ik weet het niet, maar er zal meer licht zijn dan hier, misschien lopen we met onze benen en eten we met onze mond" De ander riep: "Dat is absurd!, lopen is onmogelijk en eten met onze mond, waanzin! De navelstreng zorgt voor voeding, leven na geboorte is onmogelijk, de navelstreng is te kort"
"Ik denk dat er iets is en misschien is het er anders dan hier, De ander reageerde:"Niemand is ooit teruggekeerd van daar Geboorte is het einde van het leven en na geboorte is er niets anders dan donkerte en angst en het brengt ons nergens" "We weten het niet", reageerde de ander "Maar zeker zullen we moeder zien en zij zal voor ons zorgen"
"Moeder?? Geloof jij in moeder? Waar is ze nu?
"Ze is helemaal om ons heen, het is in haar waar wij leven, zonder haar zou deze wereld er niet zijn"
"Ik zie haar niet, dan is het logisch dat ze niet bestaat" Waar de ander op reageerde: "Soms als je in je stilte bent, dan kun je haar horen, dan kun je haar ontvangen "Ik geloof dat er een realiteit is na geboorte en wij zijn hier om onszelf klaar te maken voor die realiteit"...
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
