Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Ik wens je sterrenlicht in je ziel, de hemel in je hart, en wonderen in je leven tijdens deze wonderlijke tijden
03-03-2015
Wat zijn de lessen van deze nieuwe tijd voor ons veranderende bewustzijn:
1. Leren leven in het nu 2. Mild en aanraakbaar worden 3. Geduldig worden 4. Blijf niet in het denken hangen, maar leer denken met je hart 5. Word je bewust van je innerlijke schoonheid 6. Leer de verantwoordelijkheid voor je eigen leven dragen 7. Het beoefenen van eerlijkheid 8. Durf te groeien door los te laten en je open stellen voor wat op je afkomt 9. Ontdek de beweging van de goddelijke geest bij de ander. 10. Leer teluisteren
Van jezelf houden is een echte modekreet en er wordt veel over geschreven. Maar wat is zelfliefde nu werkelijk, wat betekent het voor jou en bovenal: Hoe kun je dat bereiken? En waarom zou je dat eigenlijk doen?
We worden allemaal geboren in een zuiver bewustzijn, open en verbonden. Dat zien we terug in elke baby, die vol bewondering om zich heen kijkt, maar gaandeweg is de kans groot dat we steeds meer verstrikt raken in de wereld om ons heen.
De Matroesjka pop
Ken je die Russische poppetjes? Die Matroesjka poppetjes? Dat zijn die houten poppetjes waar steeds weer een kleiner poppetje uitkomt. Jij bent die grote pop, het laat zien hoe er naar ons wordt gekeken. Maar er zit nog wat in. Er zit een tweede poppetje in, dat wat kleiner is.
Het heeft een eigen stem in de grote pop. Maar dan wordt het erger, want er is een nog kleiner poppetje, die ook een eigen stem heeft in het tweede poppetje en in het eerste poppetje. Zo zijn er uiteindelijk 7 poppetjes, tot aan het kleinste poppetje toe, die schreeuwt het hardst. Die schreeuwt: mijn ouders hebben nooit gezegd dat ik geweldig was, hebben me geen erkenning gegeven, hebben er niet voor gezorgd dat ik me veilig kon voelen’ …. En dat moet die grote pop oplossen. Maar vaak lossen we dit niet op, we zoeken dit in onze partner …
Als het kleine poppetje wordt geboren, houden je ouders heel veel van je, maar je moet niet te lastig zijn en gewoon doen wat wij zeggen …. En het poppetje past zich aan.
Als het poppetje 2 jaar oud wordt, leert het ‘nee’ zeggen. Maar als reactie daarop wordt het kind aangepakt en als het kind vraagt waarom iets is, krijgt het te horen ‘omdat wij het zeggen’. En zo hebben we geleerd ons te gedragen, om te overleven.
Als het poppetje een lage schoolkind wordt, gaat het net zo door als toen het 4 was, het kind past zich weer aan, het doet hetzelfde als de oudere kindjes.
En in de pubertijd denkt het poppetje dat het de wereld moet veranderen. De politiek, de maatschappij …. We zijn rebels, dragen bepaalde kleding, wat dan ook en we zeggen hoe het moet. Maar ach, ook dat gaat weer over.
Relaties
En dan komen we in een relatie terecht, maar ook daar zijn regels. We gaan er in mee en doen dezelfde dingen als onze ouders en dan denk je: ‘Help, dit heb ik nooit gewild’. Misschien moet ik een andere relatie, maar ook daar kom je dezelfde elementen tegen. Je past je weer aan, want dat ben je gewend zo te doen…. ‘Ach’, denk je dan, ‘Het valt wel mee, iedereen doet het zo. Ik heb een baan, een leuk huis, het gaat best goed, het valt best mee. het kan erger. Alhoewel ….. Of toch maar in therapie?’
Wet van Aantrekking
We groeien op, we passen ons aan en raken beschadigd. We nemen onze ervaringen en vooral de tekorten uit onze eigen jeugd met ons mee en willen vaak dat onze partner dit voor ons invult. En soms zorgen we er zelfs voor dat we alleen blijven, bewust of onbewust, om te voorkomen dat we gekwetst worden. Of omdat we bang zijn voor pijn of afwijzing …
Volgens de Wet van Aantrekking heeft alles wat je terug ziet in je leven, altijd met jezelf te maken. Als jij je niet goed voelt over jezelf, dan resoneert een ander op jouw trilling en trek je situaties of mensen aan die jouw gevoel over jezelf alleen maar bevestigen….. en dat geldt zeker voor onze relaties.
Neem je eigen verantwoording
Relaties spiegelen onze eigen pijn, oude pijn en donkere kanten. Dat geldt ook voor irritaties en ergernissen. We zoeken het bij de ander, geven de ander de schuld. Maar we doen het toch echt zelf.
Het leven laat jou precies zien waar je staat en zolang jij je (nog) niet goed voelt over jezelf, dan is er werk aan de winkel. Niet door de ander te veranderen, maar door zelf te veranderen, van binnen uit.
Je hebt zelf gekozen voor dit leven. Als je besluit dat het een kans is en je ontplooit jezelf, dan kun je alles omdraaien. Dan kun je denken dat het niet voor niets is geweest wat jij hebt mee gemaakt. We groeien elke dag en elke dag hebben we nieuwe ervaringen. Uiteindelijk is het kleine poppetje in jou het meest waardevolle wat er ooit is geweest, om te groeien en te ontplooien, om jou te helpen.
De werkelijke oplossing
Als we vastlopen in ons leven, willen we graag de situatie of de persoon waar het omgaat, veranderen. Of we gaan weg …
Waar het op neer komt, is dat we willen dat het anders is. We willen niet lijden. We willen bijzonder zijn. We willen aangeraakt worden, maar we doen dat zelf niet. ‘Je moet eerst van jezelf houden’ wordt er dan gezegd, maar dat lukt je gewoon niet 24 uur per dag. En het lukt je ook niet om je 24 uur per dag slecht te voelen, omdat het leven zoveel momenten heeft, die jou aanraken.
Als je een negatieve ervaring hebt, je oordeelt, je hebt relatieproblemen, je hebt nog een jaar te gaan, je vindt je werk niet leuk en je vraagt je af of je toch moet blijven vanwege het geld ….. kun je dan nog van jezelf houden? In al deze gevallen gaat alle aandacht naar dat wat niet loopt. We willen niet lijden, maar we trekken het dus wel aan … en ondertussen willen we nog steeds dat een ander het anders doet of dat de situatie anders is. En het wordt van kwaad tot erger ….
Dan is er uiteindelijk nog maar 1 oplossing en dat is het proces van totale acceptatie, dat soms al oplost door zonder oordeel te kijken en het met humor op te lossen. Maar vaak zitten we in een gevecht van het willen oplossen …. En daar blijven we dan in hangen.
Als dat bij jou ook het geval is, en je in gevecht blijft, vraag jezelf dan eens af wat je al wel kunt accepteren en laat dat groter worden.
Onvoorwaardelijke acceptatie
Onvoorwaardelijke acceptatie wordt wel eens verward met het feit dat we alles maar moeten accepteren en dat je anderen over je grenzen heen moet laten gaan, maar dat is het zeker niet. Het betekent wel dat je bij het aanschouwen van anderen naar jezelf leert kijken in plaats van de ander aan te vallen of te willen veranderen. Om dan vanuit rust je eigen keuze te maken.
Onvoorwaardelijke acceptatie betekent ook niet dat je altijd liefde moet zijn, dat je positief of spiritueel moet zijn.
Het betekent dat alles is wat het is. Als een oceaan die elke golf laat komen en gaan … (boekentip: Jeff Foster – ‘Onvoorwaardelijke Acceptatie’)
ZELFLIEFDE = ‘Ik accepteer wat er is’
Het proces van totale acceptatie is een wonderbaarlijk proces. Door te kijken naar alles wat zich aandient in je leven bereik je al een hoger bewustzijn. ‘Het is wat het is’. Als je daarna jezelf de volgende vraag stelt: ‘Wat zegt dit over mij?’ zonder per se een antwoord te verwachten, dan stopt de voeding – de aandacht die je schenkt aan dat wat je niet wil in je leven. En als je dan aan jezelf werkt door meer van jezelf te houden, dan verander je van binnenuit. En dan zul je het terugzien in je leven.
In stappen:
Observeer – zonder er wat van te vinden
Stel jezelf de vraag: ‘Wat zegt dit over mij?”
Bouw zelfliefde op.
Zelfliefde opbouwen
Zet vandaag ook de eerste stap:
Wees lief voor jezelf en stel grenzen door jezelf de vraag te stellen: wat wil ik en wat kan ik en laat de angst voor reacties van anderen los. Zij hebben het recht te reageren zoals zij wensen. Jij kunt er voor kiezen hun pijn of onvermogen te zien en te accepteren (zonder het goed te vinden);
Stel jezelf dagelijks de volgende vraag: ‘Wat zou iemand doen die heel veel van zichzelf houdt?’
En drink liefde (water heeft de eigenschap om trillingen in zich op te nemen, als jij je glas water vult met liefde, dan schenk je liefde en drink het op).
Richt je aandacht op positiviteit
Waar je je aandacht op richt, komt meer van, dus kies er vanaf nu voor om je op mogelijkheden te richten. Let ook eens op je eigen uitstraling als een ander iets doet wat jij niet fijn vindt. Als je leert er neutraal tegen aan te kijken, dan voedt je de situatie niet meer. Leer liever te werken aan je eigen uitstraling en laat je verleden los …….. Het volgende kan je daarbij helpen.
Oefening: positieve intenties neerzetten
Met de volgende oefening kun je leren een positieve intentie voor jezelf neer te zetten, om je uitstraling van binnen uit te veranderen en je te richten op dat wat al goed is. Je kunt dat doen door elke ochtend voor de spiegel te gaan staan en iets positiefs over jezelf te zeggen. Bijvoorbeeld: Ik accepteer mezelf precies zoals ik ben. En meen het ook! Of doe het volgende:
Ga staan, voel je voeten goed op de grond staan. Voel je eigen krachtplek in het centrum van je buik, haal een paar keer diep adem in en blaas alle spanning uit. Stel je dan voor dat onder je voeten 2 buizen zitten die de aarde ingaan. Stel je voor dat de aarde al jouw (negatieve) emoties en gedachten en stress wat er nu nog zit, uit jou zuigt. Voel dat je voeten steeds meer naar de aarde toe worden getrokken… en laat dan jezelf vullen met schone voedende energie van de aarde. En voel dan een verbinding naar boven, een zonnetje boven je hoofd, een straal van licht, dat via een trechter je hoofd instroomt en je hart vult. Laat bij elke inademing je hart vullen met licht en liefde en verspreid dit licht op je uitademing door je hele lichaam heen, totdat je lichaam gevuld is met licht. Laat dan het licht ook het energieveld om je heen vullen met licht. Ga dan zitten en voel je hart. En terwijl je je hart voelt, zeg dan 3 positieve dingen over jezelf.
Noem vooral iets wat je waardeert in jezelf, je hoeft je niet terughoudend op te stellen, wees vooral royaal naar jezelf toe. Voel deze eigenschappen in je hart en laat ze uitwaaieren, door je lichaam en je energieveld heen. En kom weer terug als je er aan toe bent.
Het kan even duren, maar houd vol en bedenk dat het even tijd nodig heeft om zich te settelen. Het kost je 3 maanden om nieuwe verbindingen in je hersenen te laten groeien zodat je je blijvend kunt richten op mogelijkheden. Het is zeker de moeite waard!
Een ietwat oud uitziende hond snuffelt door mijn tuin.
Aan zijn halsband en goedgevulde buik kon ik zien dat hij een thuis had en er goed voor hem werd gezorgd.
Hij kwam rustig naar mij toe lopen, ik aaide hem een aantal keer over zijn koppie en vervolgens volgde de hond mij naar binnen. Hij liep kalmpjes door de hal, ging liggen in de hoek en viel in slaap. Een uur later liep hij weer naar de deur en ik liet hem gaan.
De volgende dag was de hond weer terug in de tuin, hij keek me even aan en liep weer naar binnen. De hond ging weer op precies dezelfde plek in de hal liggen en sliep ongeveer een uurtje. Dit gebeurde een aantal weken achter elkaar.
Omdat ik nieuwsgierig was bond ik een briefje vast aan zijn halsband: ‘Ik zou graag willen weten wie de eigenaar is van deze prachtige lieve hond en of hij/zij op de hoogte is van het feit dat de hond elke middag naar mijn huis komt om hier een dutje te doen’.
De volgende dag arriveert de hond (met een nieuw briefje om zijn halsband) weer voor zijn dagelijkse dutje. Op het briefje stond ‘Hij woont in een huis met zes kinderen, waarvan twee jonger dan drie jaar oud zijn. Hij probeert wat slaap in te halen. Kan ik morgen met hem meekomen?
Weten jullie nog dat ik door 2 schatten van meisjes werd geintervieuwd voor hun schoolopdracht? Trots ben ik op ze, grandioos goed gedaan en hun lerares heeft er ook al zo van genoten... lees eens mee..>
Karin Des Rues Karin Des Rues is geboren op 3 april 1953 te Oosterbeek en woont sinds 1981 in Huissen. Ze heeft 3 kinderen, waarvan 1 naar een mooiere wereld is, zoals ze het zelf verwoordt. Haar carriere startte op de Kunstacademie te Arnhem en ging toen ook in de leer bij W.G.van de Hulst – Jr. Met hem werkte ze mee aan de prenten die later verwerkt werden tot de verfilming van het boek: “In de Soete Suikerbol”. Onder de naam Rinka geeft ze in haar tekeningen en schilderijen een vertaling van de kleurrijke en ook spirituele belevingswereld waarin ze ook U een kijkje wil laten nemen. Wanneer ontdekte u uw talent? Was dit ook het moment dat u zeker wist dat u kunstenares wilde worden? Ik had het als kind al, dat ik altijd zat te schilderen. Ik denk dat ‘t er gewoon een beetje in zit. Ik bedoel; mijn oudste zoon had dat toen hij nóg jonger was. Hij kon met 2 jaar al poppetjes met ogen en alles erop en eraan tekenen. Je krijgt het met je mee en dan moet je het zelf activeren. Het zit gewoon helemaal in me. Maar je moet je wel lekker voelen, want anders komt er helemaal niks op het doek. Is schilderen ook uw baan? Dat was het wel en dat was ook de bedoeling, maar de economische crisis heeft ervoor gezorgd dat kunstenaars weinig of niet verkopen. Mensen hebben nog wel geld, maar dat beetje geld dat we dan nog hebben, gaat naar dingen die echt nodig zijn. Vroeger had ik bijvoorbeeld de kwast nog niet eens op het doek en het was al verkocht! Ze zaten met z´n allen aan een grote tafel, schonken zelf koffie in en ik was aan het schilderen. Bijvoorbeeld eieren, grote ganzen eieren, die ik met één haar op de kwast schilderde (heel fijn werk), waren al verkocht voordat ik eraan begonnen was. En nu… Geen enkele bevriende kunstenaar verkoopt wat. Of als we wat verkopen is het veel te goedkoop. Want het was nooit de bedoeling om een maand aan een schilderij te werken en dan maar 100 euro voor te krijgen. Tuurlijk zijn er wel mensen die het doen, omdat ze wel moeten. Heel jammer… Heeft u dan nooit ander werk gedaan? Ik had niet echt een baan. Wel heb ik vroeger veel gewerkt in het ouderlijk huis, genaamd hotel Dreyeroord. Hier heb ik mijn ouders dan ook een aantal jaar geholpen. Dat is een hotel in Oosterbeek. Dat was mijn thuis. Totdat mijn kinderen alle aandacht nodig hadden en dan werkte ik gewoon aan tafel. Klopt het dat u aan de kunstacademie heeft gestudeerd? Ja, een studie van 5 jaar. Maar echt leren kun je het niet noemen. Want als je naar zo’n school gaat, zeggen ze ga dit of dat maken. Je bent er elke dag mee bezig, maar ze gaan jou echt niet vertellen hoe het moet. Ze zetten bijvoorbeeld een stoel neer en zeggen dat je die moet gaan schilderen met dit en dat materiaal. Je leert het jezelf gewoon.
Hoe beschrijft u uw werk en uzelf? Ik kan heel precies werken, maar ook gewoon kliederen. Ja, ik kan alles. Ik leef vanuit mijn hart. Mijn gevoel helpt bij het schilderen. In een paar woorden: kleur, extravagant, exclusief, zo gestoord als een deur en al dat soort dingen.
Klopt het dat u veel technieken beheerst? Zo ja, waar heeft u uzelf het meest in verdiept? Hoe ik een bepaalde periode in het leven sta, merk ik dat ik bepaalde materialen ga gebruiken. Ik heb jarenlang met pastelkrijt gewerkt. De laatste paar jaar was het veel acrylverf. Ik beheers zowat elke techniek. Dat kom je niet vaak tegen. Ik vind ook alles leuk. Ik maakte bijvoorbeeld voor mijn jongste, voordat er poppen waren, poppen. Dan ging iemand anders weer poppen maken en dan had ik er geen zin meer in. Toen ging ik bepaalde eieren schilderen en dan deed iemand anders het weer en stopte ik ermee. Ik wil een beetje de eerste zijn in nieuwe dingen. Ook ben ik nog fotograaf. Je moet alles wat in je zit eruit halen. Wat schildert u het liefst? Mensen of landschappen? Ik hou heel veel van mensen en dat heb ik altijd al gehad. Ik kan net zoveel van vreemde kinderen houden als van mijn eigen kinderen. Er zit heel veel liefde in. Ik hou zoveel van mensen dat als ze hier zijn ik al weet hoe blij ze zullen zijn als ze foto’s van die dag gaan zien. Het kan zo zijn dat ik zo’n 200 foto’s maak tijdens een workshop. Dat kost dan allemaal extra tijd en werk, maar dat heb ik voor ze over. Waar haalt u inspiratie vandaan? Het zit gewoon overal om me heen. Ik hoef daar niet voor te reizen, want overal kun je inspiratie uit halen. Alles wat ik zie, bekijk ik anders. Ik haal het gewoon overal om me heen. Maar des te blijer je bent des te meer inspiratie je krijgt. Heeft u ook een speciaal publiek voor uw werk? Momenteel is het gewoon iedereen die langskomt. Vooral mensen die een soort van hulp nodig hebben, worden op de een of andere manier naar mij gestuurd. En mensen zoals ik, die uit het hart leven. Dus eigenlijk is iedereen mijn publiek. Heeft u al veel exposities gehouden? Er hangt nu één van mijn schilderijen in het gemeentehuis. In het begin van het jaar hing er ook één in duiven in een kantoor. Bij het Mea Vota hangen er ook vier. Ik heb er heel veel gehouden, sowieso meer dan twintig. Maar dat vind ik nu niet het aller belangrijkste. Ik ben nu gewoon kunstenares. De workshops en de exposities komen later wel weer.
We lazen dat u een aantal keren mee heeft gedaan aan een wedstrijd. Wat was uw ervaring daarmee? Het is vreselijk leuk om mee te doen. Het samenzijn met andere kunstenaars doet je goed. Ik heb er al eerder aan meegedaan.
Wat vond u van dit interview? Ik vind het een eer dat jullie mij gekozen hebben en ik vond het ook heel gezellig. Quotes en uitspraken. Zolang je erin blijft geloven, komt het vanzelf goed. Niet denken, gewoon doen! Je moet eerst van jezelf houden, voordat je van een ander kan houden. Iedereen kan schilderen, het ligt er alleen aan wie het beoordeelt. Je moet van het gevoel af dat iemand over je schouder meekijkt. Het gevoel dat je niks goed doet. Wat vonden wij ervan? Toen we te horen kregen wat we moesten doen, hadden we er allebei niet zo zin in. Snel een kunstenares interviewen en we zijn klaar. Toen we eenmaal in contact kwamen met Karin, veranderde ons beeld. Ze was hele lieve, sterke en open vrouw. Het interview was super gezellig! Ze vertelde ons alles en maakte heel vaak grapjes. Aan het einde mochten we zelf nog even kliederen. Niet denken, gewoon doen! We zijn nog nooit zo blij bij iemand weggegaan en dat is ook haar doel: ‘Mensen blij maken!’ Dit is het einde. We hopen dat jullie ervan genoten hebben. Als er nog vragen zijn mogen die nu gesteld worden. Robin en Jihane Bedankt!
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
