Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Als iemand je veel pijn heeft gedaan, je zelfs getraumatiseerd heeft terwijl de waarheid voor de buitenwereld verborgen is gebleven dan is het belangrijk om het slachtoffer in je Zelf te helen.
Je krijgt geen medelijden van een dader of je omgeving door slachtoffer te blijven. Het trekt negatieve energie aan. Je trekt positieve energie aan als je dicht bij je Zelf blijft hoe moeilijk dat soms ook is.
Tijd heelt wonden maar tijd kan ook de waarheid alsnog aan het licht brengen. Als dat mag gebeuren ... dan gebeurt dat ook! Wacht er alleen niet op.
De zwakte van een dader is dat die een slachtoffer nodig heeft naast het continue moeten verbergen van de waarheid. De kracht van een slachtoffer is vanuit zijn/haar Zelf kunnen helen!
Een onzichtbare draad verbindt degene die voorbestemd zijn om elkaar te ontmoeten, ongeacht de tijd, plaats en omstandigheid de draad kan uitrekken maar het zal nooit breken.
en toen ineens nam Micha mij meevoor een verlaat verjaars diner
Dat waar jij je aan ergert bij de ander, is iets wat zich in jou bevindt.
Dat wat jij nodigt hebt van de ander, en niet ontvangt, heb je nodig van jezelf. De ander wijst je op de gedachte van tekort in jezelf.
Iedere keer wanneer je denkt, ik heb dit van de ander nodig om gelukkig te zijn, om me gewaardeerd te voelen, om me geliefd en gezien te voelen. Mag je dit gaan spiegelen naar jezelf.
Zie het als een teken voor jezelf. Wat je denkt dat je van de ander nodig hebt is precies dat wat je jezelf niet geeft.
Ik wil graag dat er rekening met mijn gevoelens wordt gehouden, Hoeveel rekening hou je zelf met je gevoelens ?
Ik wil graag dat mijn grenzen gerespecteerd worden, In hoeverre bewaak jij zelf je grenzen ?
Ik wil graag gewaardeerd worden. Hoe groot is de waardering voor jezelf ?
Des te vaker je tegen ongevoeligheid, disrespect, en gebrek aan waardering aanloopt. Des te duidelijker krijg je de boodschap om je eigen binnenwereld eens te onderzoeken.
Wanneer we in ons leven grote veranderingen doormaken, dan komt er vaak niet veel uit onze handen. We doen niet veel, alleen het hoognodige. We hebben genoeg aan wat er in en om ons heen gebeurt. De behoefte aan drukte en mensen om ons heen is nihil. En dat kan een korte tijd duren, maar ook soms maanden of jaren. Wanneer we in zo'n overgangsfase zitten van innerlijke verandering en groei, dan nemen we het onszelf vaak kwalijk dat we niet productief en actief zijn. Maar we hebben ingeademd, opgenomen, vastgepakt, opgebouwd, doorleefd en geabsorbeerd. Daarna is er een fase van uitademen, van rust, verwerken, loslaten en weer opladen. We hoeven onszelf dat niet te verwijten, het is de cyclus van het leven. En het vergt veel van onze geest en ons lichaam.
Affirmatie Ik neem de tijd die ik nodig heb voor de veranderingen in mijn innerlijk. Ik zal steeds geleid worden naar wat ik nodig heb. Ik groei en verander in een tempo dat aangenaam en acceptabel voor mezelf is.
In de klas houdt een leraar een briefje van 10 euro biljet in de lucht en vraagt: " wie wil hem hebben?" Natuurlijk heffen alle leerlingen hun hand. Dan kreukt hij het briefje en Vraagt: " wil je het nog steeds?" Weer heffen alle leerlingen hun handen. De leraar gooit het briefje op de grond en begint er op te stampen en vraagt: " wil je hem nu nog steeds?" En weer heffen alle leerlingen hun handen. Dan zegt de leraar: " jullie hebben vandaag een belangrijke les geleerd!
Het maakt niet uit wat ik met deze 10 euro doe, en toch wil je hem hebben, weetje waarom?
dat komt omdat zijn waarde altijd het zelfde blijft, wat je er ook mee doet hij is en blijft altijd 10 euro waard!
En zal zijn waarden nooit verliezen! Je zult in je leven meerdere malen wanhopig zijn en van sommige mensen weggeduwd ,vertrappelt of zelfs gehaat worden.
en je zult het gevoel hebben dat je niets meer waard bent maar wees er wel van bewust dat het niet uit maakt welke kwellingen je ervaren moet in het leven, hoeveel mensen je ook kwetsen of wegduwen!
Hou de eer aan je zelf en hou van alle mensen, alleen zo zal je nooit je waarden verliezen! Ook als je geen rijkdom bezit, en niets meer hebt,
"Jezus zei: Wie iets in zijn hand heeft, hem zal gegeven worden. maar wie niet heeft zal het weinige dat hij heeft uit zijn hand genomen worden."
We kennen in het Nederlands de uitdrukking 'Hij had het vanavond niet'. Of ‘Hij had het vanavond helemaal.’
Dat gaat over een mysterieuze kwaliteit, waarmee je bijvoorbeeld als muzikant of als spreker een zaal vol mensen kunt boeien. In de klassieke oudheid noemde men dat 'enthousiasme'.
In het woord enthousiasme komt het woorddeel 'thous' van theos, god. Enthousiasme betekent dus oorspronkelijk 'in god zijn'.
Een enthousiast iemand is 'begeesterd', de geest is vaardig geworden over zo iemand.
Je handelt dan 'geestdriftig', dus gedreven door de geest, vanuit de verbondenheid met de Bron.
De hand is in Thomas altijd symbool voor het handelen in de wereld.
Wie iets doet vanuit enthousiasme vanuit die mysterieuze verbondenheid met de Bron, die stijgt boven zichzelf uit.
Die geeft niet alleen, hij krijgt ook, misschien wel meer dan hij geeft.
En in die alles overkoepelende verbondenheid, vanuit die geestdrift, kun je je medemens ontmoeten, raken, op een wezenlijk niveau, en je zo samen één weten.
Maar wie op het toneel van het leven alleen maar een technisch kunstje uithaalt, een tekst toonloos voorleest, de noten perfect speelt, maar geen muziek maakt, die maakt geen contact, die isoleert zich daarmee zelfs van zijn medemensen.
Misschien was er aanvankelijk in deze mens wel het vuur van het oprechte enthousiasme, maar door dat vuur niet in je leven tot uitdrukking te brengen, door dat niet te tonen aan je medemens, kom je tenslotte in de kou te staan, ook met jezelf. Muziek is liefde, zei Mozart.
Daar zit muziek in, zeggen we.
Of: daar zit geen muziek in.
Precies.
Wie handelt vanuit liefde, krijgt veel meer terug dan hij geeft, al is het daar niet om te doen.
Wie handelt uit koele berekening lijkt misschien uiterlijk wel succesvol, maar ook het weinige wat er in liefde in hem woonde, zal daardoor uitdoven.
Het was in het voorjaar toen een vrouw drie oude mannen op het bankje voor haar huis zag zitten. Ze zagen eruit alsof ze een lange reis achter de rug hadden.
Hoewel ze de mannen niet kende, volgde ze een impuls en vroeg of ze misschien honger hadden en binnen wilde komen. Eén van hen antwoordde: “U bent heel vriendelijk , maar er kan van ons drieën maar één op uw uitnodiging ingaan.”
Hij wees naar de oude man rechts van hem en zei: “Dit is Rijkdom.”
Toen wees hij naar degene links van hem en zei: “Zijn naam is Succes.
En mijn naam is Liefde.
Het is aan u om te beslissen wie van ons u uitnodigt.
De vrouw dacht even na en liep toen naar binnen en vertelde haar man wat ze buiten voor de deur had meegemaakt.
Haar man was verrast en zei: “Geweldig, laten we dan Rijkdom maar uitnodigen!” Zijn vrouw was het daar niet mee eens: “Nee, ik denk dat we beter Succes kunnen vragen.” Hun dochter zei echter: “Zou het niet veel beter zijn als we Liefde zouden uitnodigen?” “Ja, ze heeft gelijk”, zei de man.
“Ga naar buiten en nodig Liefde uit als onze gast”.
Ook de vrouw knikte en bij het bankje gekomen zei ze: “Liefde, wil je binnen komen en onze gast zijn?” Liefde maakte aanstalten om mee te gaan, maar ook de twee andere mannen stonden op en volgden hem.
Verbaasd vroeg de vrouw aan Rijkdom en Succes: “Ik moest kiezen en heb alleen Liefde uitgenodigd.
Waarom willen jullie nu ook meekomen?” In koor antwoordden de mannen: “Als u Rijkdom of Succes had uitgenodigd, dan waren de beide anderen buiten gebleven.
Maar nu u Liefde hebt gevraagd om binnen te komen volgen de andere twee ook.
Want waar Liefde voorop gaat, daar vormen wij een eenheid.”
Jij, mijn lief, als ik in gedachten stilsta bij de reis die jij maakt, verheug ik mij in de vreugde en de liefde die jou vanaf het eerste moment dat je de geestelijke wereld betreedt, ten deel vallen. Ik zie het voor mij, hoe Christus jou met zijn liefde omhult. Ik zie het licht van de engelen die jou begeleiden. Ik zie de geliefden voor mij die jou opwachten en verder helpen.
Ga je weg in vrede en weet dat ook ik in liefde aan jou denk en in gedachten bij je ben bij de reis die je maakt.
Op jouw reis leg je stap voor stap alles af wat onvolgroeid en onvolmaakt is, zodat je uiteindelijk alleen nog maar uit louter licht en liefde zult bestaan.
Wat gun ik het jou om los te mogen laten wat je op aarde soms zo zwaar viel, je verdriet deed en je belastte.
Ga je weg in vrede en geniet met volle teugen van het licht dat jou ten deel valt en van de stralende liefdesmens die je gaandeweg wordt. En weet dat ik in liefde aan je denk en in gedachten bij je ben bij de reis die je maakt.
Ga maar en weet dat mijn hart met jou is.
~Hans Stolp
"Als een geliefde sterft" over afscheid nemen en verdergaan...
Als een geliefde sterft is de schok meestal zo groot, dat het niet echt tot ons doordringt wat er allemaal gebeurt. We zien het wel, maar beseffen het niet. Pas later, wanneer we ons gaan realiseren dat het echt waar is dat onze geliefde nooit meer terugkomt, komen de gevoelens naar boven die zijn of haar dood in ons hebben opgeroepen. En dan begint de lange weg van het doorleven van het verdriet en de eenzaamheid. Voor velen is deze periode ook de tijd waarin we allerlei vragen gaan stellen zoals: wat is de dood eigenlijk? We willen weten en begrijpen. En daarom is juist deze periode van verdriet dikwijls ook het begin van een nieuwe, spirituele levensweg. Met onze gevoeligheid kunnen we aanvankelijk de weg van onze geliefde aan de overkant van de dood nog heel goed volgen. Maar hoe verder deze reist, hoe ijler de verbinding wordt en dan voelen we ons pas echt alleen. Sommige mensen hebben het nodig om veel te praten, anderen juist niet. Maar wat onze persoonlijke houding hierin ook is, voor bijna iedereen betekent het verwerken van het verdriet het gaan door een donkere tunnel, waarin je soms geen hand voor ogen kunt zien. Pas voorbij het diepste donker begint er weer wat licht te dagen, kunnen wij ons weer heel voorzichtig, stap voor stap, openen voor het leven. En wanneer het einde van de tunnel in zicht komt, ben jij op die lange tocht door het donker tot een ander mens geworden. Want elk rouwproces is ook een transformatieproces.
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
