Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Ik wens je sterrenlicht in je ziel, de hemel in je hart, en wonderen in je leven tijdens deze wonderlijke tijden
05-06-2016
In het jaar 1305 is er al iets te lezen over het gebied 'De Dreden' en 'De Drijen'. In de loop der eeuwen is landgoed Dreyeroord in verschillende handen geweest.
Evert Rothuizen bemachtigde in 1884 huize Dreyeroord: een jaar nadat hij met zijn vrouw van Leiden naar Oosterbeek was verhuisd. Toen hij het goed in bezit kreeg, exploiteerde hij het als hotel. Bijna zestig jaar later zou het gebouw een markante positie in de plaatselijke geschiedenis krijgen.
Duitse weerstand
Tijdens de Slag om Arnhem was Dreyeroord het hoofdkwartier van het bataljon de King's Own Scottish Borderers (KOSB), dat onder het bevel stond van luitenant-kolonel Payton Reid. De KOSB was een luchtlandingseenheid, onderdeel van de Eerste Britse Airborne Divisie. Op 17 september 1944 landde het bataljon tijdens Operatie Market Garden in zweefvliegtuigen bij Wolfheze. De opmars naar de brug in Arnhem stuitte op een taaie Duitse weerstand. De geallieerden werden teruggedrongen naar Oosterbeek, waar ze een verdedigingslinie inrichtten rondom het hoofdkwartier van generaal-majoor Roy Urquhart: Hotel Hartenstein. Ze hoopten zo een bruggenhoofd over de rivier de Rijn te handhaven, die gebruikt kon worden als 'springplank' voor verdere acties richting Duitsland.
Van hotel naar hoofdkwartier
Op 19 september nam Payton Reid zijn intrek in Dreyeroord en richtte het in als hoofdkwartier. De dagen daarop werd rondom het hotel, bij de Britten bekend als 'The White House', zwaar gevochten. Dit gevecht werd dan ook 'The Battle of the White House' genoemd. Door een tekort aan voorraden, munitie en voedsel, en door de dagenlange ontberingen, werd besloten de Britse divisie in de nacht van 25-26 september terug te trekken. De soldaten lieten een zwaar beschadigd Dreyeroord achter.
125-jarig jubileum
In augustus 1947 verhuisde Gerrit Willem van der Straaten met zijn vrouw en twee kinderen van Voorburg naar Dreyeroord in Oosterbeek. In 1962 kocht hij Dreyeroord van de toenmalige eigenaar Van der Sluijs, omdat zijn oudste zoon Arjen interesse in het hotelwezen had. In 2008 werd het 125-jarig jubileum van het gebouw als hotel gevierd.
Auteur: Berry de Reus, conservator Airborne Museum 'Hartenstein'
De start periode van mijn ouders
Mijn zus, haar eerste en ikzelf
wij trouwden stuk voor stuk vanuit dit wonderlijk mooie huis
vanaf links
mijn broer Gert-Wim, mijn moeder, vader en diens zus Mies
en hij schreef vanwege het behoud van het pand: Hotel Dreyeroord:
***
Al meerdere dagen gonst het van de geruchten in het dorp maar ook ver daarbuiten. De inwoners van Oosterbeek worden op het verkeerde been gezet door wazige berichtgeving omtrent de 'herbestemming' van dit prachtige pand uit 1847.
( gelukkig kwam men er op tijd achter zich sterk te hebben vergist)
Er is geen herbestemmingsplan voor het gebouw Dreijeroord ondanks de berichten die hebben gestaan in Hoog en Laag, De Gelderlander et cetera. Dreijeroord wordt binnenkort gesloopt als wij niet heel snel in actie komen!
Oosterbeek heeft al genoeg van haar prachtige gebouwen verloren tijdens de septemberdagen van 1944 en daarna. Eén van de weinige overgebleven gebouwen die een belangrijke rol hebben gespeeld tijdens de verdediging van de noordelijke rand van de perimeter in Oosterbeek. Ook precies de locatie waar de, in verhouding de meeste verliezen zijn geleden tijdens de slag.
(Dreyeroord met een Y dus)
Dreijeroord is monument waardig, de veteranen dachten daar net zo over. Tot aan de sluiting van het hotel in 2014, was Hotel Dreijeroord altijd helemaal volgeboekt door veteranen en hun familieleden. Er is zelfs een speciale 'luisterkei' geplaatst en is het gebouw opgenomen in diverse Battlefield routes.
Het plan is om Dreijeroord op korte termijn af te breken en er een kleinschalig zorgcomplex voor in de plaats te zetten. Een 13 in één dozijn gebouw komt ervoor terug. Dat heeft het gebouw niet verdiend, de Oosterbekers niet en toch zeker de veteranen niet?
Ik sta op tegen deze sloop. Wie doet er mee? Like deze pagina, uit je onvrede en verzet je tegen deze sloop. Hoe meer medestanders, hoe groter de vuist die wij met z'n allen kunnen maken!
***
Help! Dreijeroord wordt gesloopt heeft vanaf nu een eigen Facebook pagina, Behoud Dreijeroord Oosterbeek.
Vanmiddag, zaterdag 4 juni 2016 om 14.00 uur gaan wij Dreijeroord 'verkennen' en bij geen reactie uit de locale politiek wellicht symbolisch 'terug veroveren' op de projectontwikkelaar. Daarbij zullen vanmiddag pantserwagens, jeeps en overige voertuigen uit de tweede wereldoorlog ingezet worden!
Dus ben je in het bezit van een legervoertuig uit de periode 1939-1945 of wil je op een andere 'vreedzame' manier je steun betuigen kom dan vanmiddag om 14.00 naar Graaf van Rechterenweg 12 te Oosterbeek waar een 'static' show opgezet zal worden.
Wij zijn al onderweg!
***
Zo mooi dat een bericht als dit (vanmorgen om 5.30 uur heb ik deze pagina opgezet) via Facebook zo viral kan gaan. Om 1100 uur hadden we al ruim 3600 views. De kranten hebben allemaal gebeld om te vragen hoe het nu werkelijk zit en vanavond is er een reportage op omroep Gelderland. Bedankt voor jullie massale steun, ook vanuit Australie, UK, Canada en natuurlijk Nederland. Zelfs om 15.00 uur werd ik nog gebeld dat er voertuigen onderweg waren vanuit Dodewaard. We hebben afgepilst bij Schoonoord, kortom een topdag! Iedereen bedankt voor alle leuke en aardige berichtjes.
Eer herstel en de ontdekking dat het toch anders was dan men had gedacht
schreef de initiatiefnemer:
***
Sfeerimpressie van de ludieke actie van vanmiddag.
Veel pers waaronder De Gelderlander, Omroep Gelderland, Hoog en Laag, en Renkum Nieuws. Allemaal hadden ze het in hun artikelen van afgelopen week over de 'herbestemming van Hotel Dreijeroord'.
Helaas is er dus sprake van sloop en helemaal geen herbestemming van het pand.
Ik had het gevoel dat de bewoners van Oosterbeek, veteranen en hun familieleden onjuist geïnformeerd werden en dat er een rookgordijn om deze zaak werd opgetrokken.
Er zijn vandaag mooie reportages gemaakt en het heeft nu in ieder geval de aandacht die Dreijeroord in mijn ogen verdiend.
Gisteren zei een goede vriend van me : " vooral in deze tijd wordt het kaf van het koren gescheiden ". Het wordt in deze tijd steeds duidelijker, als je om je heen kijkt wie echt is en wie zichzelf durft te zijn. Wie het oprecht meent met jou…wie leeft vanuit een zuivere Intentie en waar liefde stroomt. We zien mensen om ons heen die zich in een transformatieproces bevinden, die zich openen voor het licht. Mensen die hun innerlijk verkennen en zich actief inzetten voor een betere wereld.
Het betekent niet dat we de mens die "anders " is, de mens die graag alles bij het "oude " wil laten of de mens waar we niet mee op eenzelfde golflengte zitten moeten veroordelen of met deze mensen zouden moeten breken. Want het mag er allemaal zijn...het is goed zoals het is. Tenzij ons leven beheerst wordt door de negativiteit van anderen, wanneer de ander bepaalt hoe we moeten leven...wanneer onze eigen wil in het gedrang komt en we ernstig beperkt worden waar het onze geestelijke vrijheid betreft. Dan kan het soms noodzakelijk zijn ( uit zelfbehoud ) om bepaalde rigoureuze stappen te moeten zetten. Dan is het goed om afstand te nemen en los te laten, soms om het contact te verbreken.
In deze tijd worden we ons steeds meer bewust van de verschillen...we leren steeds beter te onderscheiden wat goed voelt en wat niet. We komen steeds dichter bij ons gevoel...bij onze innerlijke Zon. We voelen steeds beter wie en wat bij ons past….onze eigenheid en kracht. Samen...op weg naar een betere wereld.
Jullie allen die ik mocht ontmoeten in mijn leven, jullie zijn mijn leermeesters. Aan jullie kan ik als in een spiegel aflezen wie ik ben. Van jullie krijg ik warmte, bevestiging en liefde. Daarom wil ik jullie allen dankjewel zeggen voor alles wat jullie mij geven en wat ik van jullie mag leren. Elke avond voor het slapen gaan bid ik voor jullie en draag jullie vol dankbaarheid aan God op: jullie hebben mij rijk gemaakt en geven mijn leven zin.
Makkelijk was het niet altijd: zo gauw ontstonden er ook misverstanden tussen ons, zo gauw waren er conflicten waaraan we beiden leden. En toch, steeds als het ons lukte om het vroeg of laat uit te praten en de weg naar elkaar weer te vinden, mocht ik een stille, geestelijke winst behalen: die van inzicht en van een overwinning op mijzelf. Want wie is groter dan degene die klein durft te zijn en die niet aan eigen gelijk vasthoudt? Zo mocht ik ook op die manier aan jullie groeien.
Makkelijk was het niet altijd: onderweg verloor ik ook mensen die mij dierbaar waren. Maar omdat we uit elkaar groeiden, moesten we elkaar uiteindelijk wel loslaten en het geschenk van de vrijheid geven. Als je niet blijft hangen in verwijt, of in boosheid – geef je de ander daarmee werkelijk het grootste geschenk dat maar denkbaar is: om in vrijheid op eigen wijze verder te mogen gaan. Dat is echt een geschenk.
Ik neem jullie op in mijn innerlijk, zodat jullie je daar, in mijn hart, kunnen uitspreken en daar kenbaar kunnen maken wat voor jullie wezenlijk is. Daar leer ik jullie dus écht kennen: in mijn hart. En daar draag ik jullie vol liefde in mij mee.
Jullie allen dank ik voor jullie liefde en warmte die mij tot op de dag van vandaag doen groeien. Dat wij samen in onze verbinding van hart tot hart, tot kanaal voor de geest mogen zijn. Dan worden wij tot handen en voeten van Christus en is Hij het die ons in liefde samenbindt.
Hans Stolp
Er is een kosmische wet die zegt: geen enkele weg door het donker is zinloos of vergeefs.
Ongezien rijpt je ziel in het donker en als er straks een nieuwe morgen aanbreekt zal je je verwonderen over het licht dat uit het donker geboren werd.
en ja hoor... eindelijk Mijn eerste diamantje..parel van mijn hart is alweer 40 hele jaren hier en als ik dan even vluchtig terug kijk : In verwachting van 2 mooie knullen,
zijn broertje Ilja ging halverwege de groei weer terug vanwaar die is gekomen
en zag MarcoPaulo alleen het levenslicht.. al met al een heftige gebeurtenis. Als ik alle jaren in gedachte door loop: Zo turbulent als hij kwam, hoe rustig is hij later geworden. Mijn wens werd werkelijkheid. Kunstenaar in hart en nieren, vol dromen en fantasie. Vanaf dag één tot de dag van vandaag, liefde en aandacht. Rijk ben ik met hem en natuurlijk ook met mijn zonnetje Micha. Wat is de tijd gevlogen en hoe lastig hij t ook mag vinden om geen dertiger meer te zijn,
loopt hij nu op zijn gemakje richting de vijftig. Een geweldig liefhebbende vrouw en een schat van een dochtertje rijker,
mijn hart zwelt..wat een geluk..dat ik toch zulke mooie knullen mag koesteren...
lieverd: van HARTE Natuurlijk ook Lijntje, Senne en Micha...met jou
***
Het lijkt nu wel of er een golf van liefde om mij heen dwarrelt
op zulke momenten is het zo fijn anderen te ervaren
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
