|
Servaes, wat is het stil daar in Oberhausen, alles goed met je?
en de Corretjes... hopelijk zie ik jullie snel eens samen
Nikki en de andere trouwe mee lezertjes, wat leuk al die berichtjes
Er is zoveel te vertellen en toch doe ook ik dat ff minder
nog steeds snel moe, maar blij dat t eindelijk is gelukt
er is weer toekomstmuziek wat dwarrelt rondom
doelen zijn in de maak, maar eerst eerdaags starten met mijn revalidatie
in het ziekenhuis zelf, 2 x per week 5 kwartier sporten
daar ben je dan een hele middag mee kwijt...
en een cursusmiddag stop roken oa
de regiotaxi komt een uur eerder en brengt ook n uur later weer thuis
je rijd dan met anderen een hele route af en haalt steeds weer anderen met elkaar op en zet ze af...wel gemoedelijk al met al
Alweer 2 keer heb ik met mijn eigen malle karretje zacht gereden
eindelijk weer eens uit de pyjama en op pad
na 6 weken mag dat weer van de verzekering
doordat ik na t ziekenhuis zo was gevallen ben ik nog steeds aan de morfine en paracetamol, wel een lichtere dosis
maar sinds deze week kan ik eindelijk voorzichtig op mijn zij slapen en ipv een paar uurtjes, maak ik nu al halve nachten
je voelt je er flink door opknappen
Ons ouderlijk huis gaat tegen de vlakte
nieuw bouwen schijnt makkelijker en voordeliger te zijn
dan een grote renovatie omdat de brandweer
de hoogtes niet accoord verklaarde van de kamers
er komt nu een gebouw voor 20 mensen die dementerende zijn
Wie weet dus aan t einde dat wij als broers en zus er weer terecht komen?
Micha kon wat kasten ophalen en heel veel dingetjes van de zolder
n'mooie leren stoel voor zijn moedertjeh zelfs
ikzelf mag door hem al die trappen af laten halen, dozen vol met foto albums en ze doorverkopen, om van dat geld an afloop met elkaar uit eten te kunnen gaan
as donderdag gaan we met de broers Marco en Roland
en wat weken later hopelijk met Arjen en Diny
k ben dus alle fotografen uit de buurt aan t mailen
albums zijn uit de tijd, toch hebben nog veel mensne doosjes met foto liggen, dus op hoop van zegen
De sokkenzussen komen nog elke ochtend en avond mij helpen met de steunkous en elke keer kletsen we ff gezellig met elkaar
t zijn stuk voor stuk lieverds
In die 2 jaar van stilzitten en steeds maar pijn , ben ik wel heel snel verouderd
hopelijk komt daar in de lente weer verbetering in
fris zuurstof door de aderen en lange wandelingen
wens jullie allemaal n heel fijn weekend
n leuk bureau en wat stoelen
wagens vol geladen
gordijnen ten over
en duits handgesneden tafelschmuck van zeker 60 jaar terug
|
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
