Ja, nogmaals een tevredene kartuizer, tevredene, zonder n. dat was weer germanisme, ik verontschuldig mij. Het is nu twee uur, dus niet veertien uur, en ik luister hier in de gezellige warmte van mijn woonkamer, in de kachel brand een flinke houtblok van een boom uit mijn eigen tuin, naar BAROQUE CASSICS musics muziek, het zijn prachtige melodien die men in onze onzalige tijden in de radio niet meer hoort. Ik probeer daarbij alle bekommernissen die van dag tot dag op ons toekomen van mij af te zetten. Ik weet wel, dat de toekomst er voor de aankomende generatie niet rooskleurig uitziet, het probleem is, dat ze het nog niet beseffen. Mijn probleem is het niet, de enkele jaren die mij nog resten kom ik wel door. De jongeren van nu zullen moeten vechten voor hun rechten en een menswaardig bestaan, zoals wij ouderen dat hebben moeten doen, wanneer zij dat echter niet willen doen uit laksheid kan ik met hen geen medelijden hebben, zij zullen krijgen wat ze verdiend hebben, een gebedsmatje en de kop op de grond en hun achterste naar omhoog zullen dan hun toekomst zijn. Ik hoop, dat het nooit zover komt maar ik begin te geloven dat mijn hoop niet in vervulling zal gaan.
Groetjes, Kartuizer. Reageer.........
|