Vandaag wil ik mijn bericht beginnen met de hartelijke groeten aan de trouwe bezoekster van mijn blog, Jutta:
"Ik betracht je niet als een doemdenker, Jutta, maar als een oudere vrouw met heel veel levenservaring die zich in deze chaotische wereld niet meer thuis voelt. Wat de muziek betreft, mijn liefde voor de klasieke muziek heb ik onze toenmalige onderwijzer te danken, elke donderdagnamiddag speelde hij op zijn bandopnemer, die toen nog op draad liep,de grote meestewerken voor en verklaarde hij wat zich de komponist daarbij gedacht had, zo zagen wij in gedachten bij de pastorale van Ludwig van Beethoven, het onweer bij zijn wandeling op Den Brocken opstijgen enzv. Dat was nog onderwijs."

Ook mijn oude vriend Victor heb ik wat te zeggen:
"Een spreekwoord zegt, wie het schoentje past, trekt het zich aan, het lag zeker niet in mijn bedoeling jou de les te spellen, ik zou het niet durven, bij de laatste anilea van mij toenmalig bericht heb ik echt niet aan jou gedacht. Het gaat om andere dingen, ik heb de laatste tijd tamelijk veel toeloop van jonge mensen, zowel mannelijk als vrouwelijk, die zich een houvast zoeken in deze losgeslagen wereld, sommigen zijn nog minderjarig en daar de priesters de laatste tijd nogal in miskrediet gekomen zijn soms terecht, soms onterecht, wou ik mij al op voorhand verdedigen tegen eventuele boze tongen want ook ik ben priester. De aanval is nog steeds de beste verdediging! Niet zo diep in de fles kijken Victor."
Die bloemen bovenaan zijn voor Jutta.

Kartuizer.

Reageer.....