Na het lezen, van de recente schandalen in politieke kringen, ben ik enkele dagen sprakeloos geweest. De vis stinkt tot aan de kop. Er schijnt in dit land geen enkele instantie meer te zijn die nog betrouwbaar is, overal is er corruptie en zakkenvullerei, de ratten der "demokratische" partijen schamen zich voor niets meer en nagen en graaien waar wat te nagen en te graaien valt. Valse getuigschriften, canapèbenoemingen en leugens zijn aan de orde van de dag. En, de ministers weten steeds van niets...er is ooit een tijd geweest, dat men voor bepaalde politieke figuren, ook dan als men het met hun politiek niet eens was, respect kon hebben maar dat is voltooid verleden tijd. Onze steden zijn totaal verloederd, van de geschiedenis van Troja heeft men niets geleerd, het is ook te betijfelen of de rode rakkers, die de Marokkaanse paarden hebben binnengehaald, ooit van Troja hebben gehoord of gelezen. Mijn mooiste jaren heb ik in Antwerpen doorgebracht, als Miva-agent, zo heete de tram- en busbestuurders van de Lijn toen, heb ik op alle tram-en buslijnen gereden, we zaten toen niet in een kooi opgesloten maar hadden een goed en vriendelijk contact met de reizigers, Antwerpen was een gezellige en gemoedelijke stad.  Mijn vader, grootvader en overgrootvader waren Antwerpenaren en zij waren trots op hun stad. Ik woon er nu al lang niet meer, maar ik ga er nog graag heen, omdat ik af en toe onze Kathedraal, het Steen, het Rubenshuis en de vele andere prachtige gebouwen nog eens wil terug zien, maar ik voel mij er niet meer thuis. Toen ik in Borgerhout kwam, dacht ik in Marokko te zijn. Met tram en bus rijden is er gevaarlijk, vele mensen wagen zich ´s avonds niet meer op de straat en zelfs bij klaarlichte dag worden tram en busbestuurders ziekenhuisrijp geslagen. In de buurt van het Astridplein, waant men zich in Afrika, dat is niet meer de stad van mijn ouders en grootouders. Anderen met een vreemde middeleeuwse cultuur, die ons als ongelovige honden betrachten, hebben zich van deze stad meester gemaakt en de ratten van de "democratische" partijen hebben dat mogelijk gemaakt. De geboortecijfers zijn gestegen, maar het zijn geen Vlaamse kinderen, de meesten heten Mohamed of Sarah. In enkele jaren zullen zij in de meerderheid zijn en zal Antwerpen een Marokkaanse burgemeester hebben, wat schieten we dan nog op met een onafhankelijk Vlaanderen als onze steden door vreemdelingen bevolkt worden die er ook het bewind voeren ? ?
Ik zou graag de mening van mijn medebloggers over dit probleem willen weten. Is er nog hoop ? ? ?

30-10-2008 om 02:26 geschreven door Louis