|
De schrik zit er goed in bij de pseudodemokraten, oude fossielen zoals Eyskens worden weer uit de kast gehaald om het volk een beetje bang te maken. De oude rat probeert ons wijs te maken dat een onafhankelijk Vlaanderen niet leefbaar zou zijn, het Groot Hertogdom Luxemburg is met zijn 400.000 inwoners een van de welvarendste landen van Europa. Waarom zou Vlaanderen met zijn zeehaven en zes miljoen inwoners er slechter aan toe zijn?
De vettevisvanger haalt een belgisistische vrijmetselaar in het NVA. Wie nu nog geloofd dat het NVA een Vlaams nationale partij is, moet wel dommer als dom zijn.
Het CD&V heeft ook een nieuwe marionet binnengehaald, een professor in het kerkrecht, waarschijnlijk om de goedgelovige Katholieken te lijmen.
De roden beloven weer betere pensioenen en meer werkgelegenheid, minder uren werk en nog meer onmogelijke verzinsels in een land dat financieel aan de rand van de afgrond staat.
De blauwe struikrovers liegen zoals zij altijd al gelogen hebben en Piet konijn is terug van weggeweest.
De geitenboer meent, dat een overtreding van de grondwet legaal is, van hem zijn we ondertussen al wel meer onzin gewend.
Kortom, (laat mij éénmaal een onwelvoeglijk woord gebruiken, ik zal het daarna niet meer doen) kortom, ze schijten allemaal in hun broek uit angst dat het Vlaams Belang veel stemmen zal halen. En het ziet ernaar uit dat de meeste Vlamingen het nu wel begrepen hebben.
Ook hier in Ostbelgistan probeert de regering van de Duitstalige Gemeenschap de mensen wijs te maken dat het voortbestaan van een federaal belgie in het belang van de duitstaligen is. Dat is natuurlijk niet zo, het voortbestaan van het federale belgie is alleen maar in het belang van de regering der duitstalige gemeenschap, die bij het uiteenvallen van het belgsiche wangedrocht haar bestaansrecht verliest. De vier ministers en de parlementariers verlieren dan hun vetbetaald baantje. De overgrote meerderheid der duitstaligen wenst als lang een aansluiting bij het Groot Hertogdom Luxemburg. Toen enkele jaren geleden DI Rupo het in een toespraak over "duitstalige walen" had, waren de protesten hier groot, "wij zijn geen duitstalige walen!" klonk het hier toen overal. Het duitstalige Volk heeft hier net zoals de Vlamingen moeten vechten voor het behoud van hun taal en cultuur. Ik leef hier op mijn eiland wel ver van Vlaanderen weg, en ik leef mee met de taal en de cultuur van de duitstaligen, maar mijn hart wijlt nog steeds in Vlaanderen dat ik hartelijk lief heb, en vooral in de stad van mijn hart, Antwerpen. Het maakt mij verdrietig en moedeloos als ik zie hoe Antwerpen verloederd en hoe het belang van Vlaanderen steeds weer door Vlamingen verraden en verkocht wordt.
|
