Uit een recensie: ,,...kan zich vermaken met de creatieve hersenspinsels van Van Baardewijk. Want hoewel zijn overtuiging serieus is, ontbreekt de knipoog niet." Maak 3,95 over op bankrekening 692060316 tnv van Baardewijk bij de ING Apeldoorn en u ontvangt het boekje thuis.
,,Mannen willen over het algemeen maar één ding: terug naar hun moeder." ,,Horen we nog van elkaar wat we zwijgen?" ,,Zou je als vrouw van feminisme lelijk worden."
Zomaar een paar uitspraakjes uit: ,,Wie wat bewaart" - opgespaarde gedachten en (eigen) wijsheden van Kees van Baardewijk.
Maar 3,95 over op rekening 692060316 tnv van Baardewijk bij de ING Apeldoorn en u ontvangt het boekje thuis.
Hij zit aan tafel en zich danig op te winden, in al dat werk zo weinig goeds te vinden! Hij deed z' n best ze iets te laten weten... Maar hoevaak moet hij zichzelf een slechte leerling heten...
INLEVING Toen mijn vriend, mongool, 47 jaar oud, nog maar een paar scheppen had genomen van zijn volle bord, schoof hij het weg, hij had er zijn buik al vol van en zei, met tranen in de ogen: ,,Ik moet steeds maar denken aan die arme kinderen in Afrika."
,,Hebt u ook appels?" ,,Nou, kijk maar ' es wat een voorraad: jonathan, gouden heerlijkheid en natuurlijk doorzichtige gele." ,,Opoe Smit, hebt u díe niet? ",,Ja, hoor, puntgaaf, zonder één rimpeltje." ,,Doet u mij dan maar een kilo opoe smit."
Alles kan ik verdragen: glazige aardappelen, vettige jus, ongare sudderlappen, stugge sperciebonen, ik eet alles op, desnoods ijskoud, daar ben ik werkelijk hard in.
Maar rode kool... in welk jaargetij ook, hard- of zachtgekookt, NEE!!
Wat een geluk: ' t wordt lente en de dagen gaan al lengen. En boven zit de grote Schilder zijn kleuren al te mengen, om boom en struik een feestelijk uiterlijk te geven. Bij voorbaat dank, Heer, dat 'k weer mag beleven.
Hier in Apeldoorn vond deze week een interview plaats met de bekende schrijfster Renate Dorrestein.Haar werd o.a.gevraagd waarom ze zoveel over kinderen schrijft. Reactie ongeveer: ,, Achter elke huisdeur kan zich in principe een concentratiekamp bevinden." Wat zijn kinderen in deze wereld vaak op een vreselijke manier het kind van de rekening.
,,De aanvallen op onze kinderen vinden op steeds jongere leeftijd plaats. Zoals de aanval vanuit de met seks vergeven muziek, videoclips en t.v.en internet. En veel ouders laten de boel de boel, terwijl God ons uit liefde opdraagt zijn geboden bij onze kinderen in te prenten. Als we onze kinderen negen maanden voor de geboorte en tien jaar daarna niet vanuit de radicale liefde van Jezus wortelen in het bevrijdende Woord van God, kunnen we God daarna wel vergeten". (Uit brief van ,,Schreeuw om Leven.")
,,EEN MUST VOOR IEDEREEN DIE ZIJN KINDEREN WIL BESCHERMEN.
zegt een recensie over het jeugdboek ,,Drugs...groep 8 zegt nee!" door Kees van Baardewijk.Via mailadres Jedidjacs@cs.com (van Stichting Jedidja te Egmond aan Zee) kunt u een GRATIS ex.aanvragen. Steun die Stichting: postbanknr.9555632 St.Jedidja, Egmond aan Zee, die gratis goede jeugdboeken verspreidt.
n.a.v.de geschiedenis van Christiane F. - 13 jaar en verslaafd aan heroïne - en haar vrienden van Bahnhof Zoo, Berlijn.
Je was bestemd om in vrijheid te reizen, naar een wereld, gaaf en gezond, je was bedoeld om het leven te prijzen, als een nieuw mens met een nieuwe mond.
Om van mensen en dingen vriend te zijn, om als kind naast je God te gaan, om van anderen te kennen de nood en de pijn, om het kwaad in jezelf te weerstaan.
Maar nauwelijks was je op reis gegaan of je trein liep vast op dood spoor: Bahnhof Zoo, station ,,nergens" -dáár kwam je aan, en in ' t land van de dood leef je door.
En nu ben je verslaafd en je gaat op roof en verkrampt en versteend zit je neer, voor ieder te koop, voor helpers doof, en tegen verleiding geen verweer.
Zo leven er kinderen in Berlijn, vereenzaam, verloederd en grauw, zo sterven er kinderen in de woestijn van de steden, in wanhoop en rouw.
En de engelen huilen en de hemel heeft pijn, om de bloemen voortijdig vergaan, om de aarde die geen woonplaats kon zijn, om de bloemen voortijdig vergaan.
O God, geef nog mensen vol liefde en kracht, bereid in de steden te gaan, om het ieder te zeggen: God hoopt nog en wacht op hen die niet mogen vergaan.
Een uil, in Giessendam geboren, had op een dag zijn bril verloren en zag daardoor, 't was om te rillen de dames in hun blote billen. De oogarts gaf hem, na die schok, een bril met ingeslepen rok.
