Aanstaande zondag word ik opgenomen in het Pellenberg ziekenhuis, voor de eerste van de 4 operaties, die nog komen. Maandag word ik dan weer geopereerd, aan mijn been. Ik zal dan een hele stellage aan de buitenkant van mijn onderbeen hebben als ik wakker wordt. Het zal vermoedelijk een opname van een week zijn, waarin ik veel zal moeten leren over wondverzorging en het aandraaien van de schroeven (4x per dag).
Van de week kreeg ik een telefoontje, dat mijn operatie is uitgesteld naar 26 mei. Schrok toch wel een beetje, want ik denk niet dat ik thuis zal zijn op mijn verjaardag. Wat in het vat zit verzuurd niet, dan vieren we onze beiden verjaardagen tegelijk. De living ziet er weer geheel woonbaar uit, nadat de schilder gedaan had. Heb geprobeerd met wat hulp van mijn hulp (Katrien en haar man) en de buurman, de boel schoon te krijgen. Wat word je inventief, als rolstoeler en krukkenloopster. Koppigheid en doorzettingsvermogen speelt ook een grote rol.
Even een berichtje uit Niel. Bij ons staat de living helemaal op zijn kop (figuurlijk). De schilder is sinds gisteren bezig met de muren van de living en van de keuken. Het komt er heerlijk zonnig uit te zien. Eindelijk kunnen onze vouwgordijnen dan ook weer voor de ramen, jippie. Deze week is er al veel gebeurt, het ziekenhuisbed en de wc stoel zijn uit de living, want ik mag sinds 2 weken de trap oplopen, met een kruk. Dit betekent niet dat er vooruitgang is, want op 19 mei word ik weer geopereerd, dit keer in het Pellenberg. Zal ook nog niet de laatste operatie zijn. Nog geen seconde duurt het dat je aangereden wordt, maar de gevolgen zijn zeer groot. Het duurt inmiddels ook al bijna 8 maanden en dat is al heel lang voor een actief mens.
Ja de kogel is door de kerk. Ik hoop binnen 2 maanden opnieuw geopereerd te worden. Er komt dan een hele stellage om mijn onderbeen, voor meer info, de volgende website.
Hallo allemaal, Even een berichtje uit Niel. Zoals ik al eerder schreef waren er schilderplannen, die zijn sinds donderdag gestart . Tuurlijk zit ik weer regelmatig in de weg . Pasen hebben wij eerlijk gezegd totaal vergeten hier door het schilderwerk . Afgelopen maandag ook weer eens voor de zoveelste keer op controle geweest, weer niet belasten. Wordt nu doorgestuurd naar een orthopedisch chirurg in Leuven, want mijn orthopeed weet niet goed, hoe het verder moet. Er is wel sprake van een externe fixateur, stellage van ringen om het buitenbeen, voorzien van schroeven, pennen die de delen scheenbeen naar elkaar toe moeten brengen. . Voor de foto's van onze Caro en Amon zullen nog even moeten wachten, schilderen gaat nu voor. Beiden zijn we wel nieuwsgierig hoe het gaat worden .
Voor ons doen, is het een drukke week geweest, met veel extra afspraken Roland natuurlijk dagelijks om 5.50, zijn warm beddeke uit, soms wordt ik ook wakker, maar de laatste 2 dagen, doorgeslapen tot de wekker afliep. Er zijn voor mij, 5 vaste afspraken in een week. De kinesist heeft een nieuw schema, dus moet ik zorgen dat ik op tijd gewassen en aangekleed ben. Hij komt 3x per week en heeft me geleerd om met krukken vanaf de deur naar het toilet te lopen.
Afgelopen maandag moest ik voor controle naar de dokter van de ziekenkas, hij begon over papieren invullen voor invaliditeit, want dat dossier moet in mei klaar zijn. grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr Nadat ik thuis kwam zat ik er psychisch even helemaal door, huisarts gebeld, die stelde een personal trainer voor, om het spinneweb in mijn hoofd helpen te ontrafelen 'S middags was een schilder komen kijken, om een offerte op te maken voor de hal. Dinsdag en donderdag komt Katrien, poetsen en strijken. We zijn heerlijk naar de markt geweest. De kine kwam ook omdat de afspraak van maandag niet door was gegaan. 'Avonds kwam nog een schilder kijken. Roland had het ook erg druk gehad, de hele week. De voorbereidingen voor de fusie van de 2 banken zijn nu volop aan de gang. Woensdag weer kine, de rest van de dag rustig. Donderdag, eerst Katrien en daarna gesprek gehad met de personal trainer. Roland, moest donderdag nog naar Antwerpen, omdat een van onze nieuwe pda's niet wilde opladen. Hij had toen al de hele dag gewerkt en zoals velen van jullie weten, stroppen de wegen van en naar Antwerpen helemaal vol, vooral met al de werken die bezig zijn. Laat gegeten en de nieuwe pda aan de lader gehangen, gelukkig de batterij begon te laden. Roland is op dit moment niet fit, beetje veel griepverschijnselen. Een valling en last van de darmen Vandaag al kine gehad, werkmannen geweest om een lichtje onder de keukenkastjes te repareren. De rest van de dag, we zien wel wat er nog gebeurd. Hopelijk een rustig weekend, zodat Roland een beetje kan opknappen, om zich voor te bereiden op de komende week.
Ja, ja, we hebben vriendinnetje gevonden voor onze Amon. Jullie lezen het goed een kattinneke, van 7 maanden oud en ook weer gitzwart met witte plukjes haar, op buik, borst en oortjes. Ze heet Caro en we hebben haar opgehaald uit het asiel in Schoten. Ze is sinds ruim een week bij ons en heeft al iets beleefd, wat ze vast niet leuk vond. We hebben haar vorige week gelijk laten steriliseren, want de nachten en ook overdag liet ze zich al goed horen. Caro en Amon gaan leuk met elkaar om, soms wel eens geblaas en spelen doen ze ook samen. Caro is onze eerste poes die gebruikt maakt van de krabpaal, waar belletjes in hangen. Verder gaat het hier zijn gangetje. Er zijn inmiddels schilderplannen, die gepland staan rond de Pasen.
Afgelopen maandag weer op controle geweest, stille hoop dat alle breuken zouden zijn toegelopen. De platen lieten nog steeds een niet aan elkaar gegroeid scheenbeen zien, dus weer een maand extra. Zelfs is er sprake van nog een operatie, om de twee delen aan elkaar te zetten. Een lichtpuntje is er wel, mag enkel onder beleiding van de deur naar de wc lopen van de kine, lastig die krukken, maar zal nog wel leren.
Onze Nomos, is er niet meer. Vorige week dinsdag wilde hij n aar buiten. Normaal gezien staat hij dan 's morgens voor de deur te wachten, dit keer niet. Wij waren hem steeds aan het zoeken, tot dat vorige vrijdag flyers wilden gaan ophangen. Eerste doel, de dierenwinkel, de eigenaar vertelde dat een paar mensen een zwarte kater hadden gevonden en hem naar de dierenarts gebracht hebben naar Hemiksem. Deze mensen blijken bij ons in de straat te wonen. Zij vertelde ons, dat hij zwaar gewond was. Nadat deze mensen de dierenarts hadden gebeld, zijn we naar Hemiksem gereden, daar lag onze Nomos. Dierenarts wilde het weekend nog aanzien of er verbetering zou optreden. Nomos zijn achterlijf was verlamd en hij kon zijn blaas niet meer legen. Maandag mochten we bellen, maar er was geen verandering, dus hebben we hem moeten in laten slapen. Onze Amon, mist zijn maatje zeer, wij ook want hij bracht veel leven in de brouwerij met al zijn zottigheden. Nu zijn we langzaam op zoek naar een nieuw maatje voor Amon. Hij kan alle stouten zaken, weer doorgeven aan zijn maatje, zoals krabben op het kleed, terwijl een krabpaal staat.
Komende zaterdag, 2 weken geleden kreeg ik grote verrassing. Zat op internet te zoeken, waar nog meer FNAC winkels waren, buiten Antwerpen. Bleek er 1 ook te zijn in het Wijnegem shopping center. Roland, zag dit en stelde voor om 's middags daar heen te gaan. Mijn verbazing was groot, maar zei gelijk jaaaaaaaaaaaa. De reden voor mijn verbazing is dat ik weet, hoe een grote hekel hij heeft om daar heen te gaan. Hebben we op deze wijze toch een beetje van de solden geproefd. Eventjes naar XL Paris geweest en voor mij een nieuwe tas gekocht. Heerlijk om even eruit te zijn.
Hallo allemaal, Hier weer even een berichtje uit Niel. Zoals jullie weten doe ik dit uit mijn rolstoel, hopelijk gaat die voor het grootste deel verleden tijd zijn per 18 februari. Alles gaat zijn gangetje hier, soms met ups en downs, zoals iedereen dat soms heeft. Vorige week, is het voor mijn doen een druk weekje geweest. Ik moest naar de verzekeringsarts van de tegenpartij, maakte me daar toch zenuwachtig in. Weer alle platen mee, en weer het zelfde verhaal, dat zijn lelijke breuken .(dit neemt wel een halve dag zo een bezoekje) De woensdag, was heel plezierig, want mijn zus en tante kwamen even langs, zij wonnen beiden in de buurt van Amsterdam, was fijn om hen beiden te zien. De donderdagmorgen, ben ik heerlijk naar de kapper geweest, was echt een verwennerij en ook heel nodig. De dagen rijgen zich aan een, soms ben duren ze lang, dat moet ik wel zeggen. Roland gaat natuurlijk elke dag vroeg naar zijn werk en Tycho had examens, die had het heel druk met studeren. Gelukkig voor hem, had hij gisteren zijn laatste examen en kan nu even uitrusten van het blokken.
Aan alle bloggers een gezond en spetterend 2008 Het is al weer een tijdje geleden dat ook ik hier nog eens iets gepost heb, dus bij deze Eindejaarsfeesten zijn heel rustig verlopen thuis met ons tweetjes. Hebben onder ons tweetjes iets meer dan 1 kg gourmetvlees opgegeten (3 uur met tussenpauzes) en het gezellig gemaakt met de houtkachel en een 30 tal kaarsen (of kaarsjes) en om iets na middernacht heb ik knorreke naar buiten gereden in haar rolstoel om te gaan kijken of er in onze nieuwe gemeente ook vuurwerk werd afgestoken en ja hoor hier en daar gingen de nodige pijlen de lucht in. De beide poezen Amon en Nomos vlogen in de living heen en weer van de schrik, we hadden hen speciaal binnen gehouden met het oog op het vuurwerk. Na ongeveer een kwartiertje zijn we terug naar binnen gegaan, van onze wijk was er weinig volk buiten. Blijkbaar vierde iedereen oudejaar ergens anders. Nadien nog een tijdje tv gekeken en net om 1h30 toen we wilden gaan slapen, werd er nog aangebeld. Het waren onze buren die gezien hadden dat ik mijn sleutels nog op de buitendeur had laten zitten( waarschijnlijk door het haastig gedoe om met de rolstoel zo vlug mogelijk binnen te komen zodat er geen poezen zouden gaan lopen) Zij vroegen of we nog iets kwamen drinken bij hen maar aangezien we beiden reeds in nachtkledij stonden hebben we dit maar niet gedaan, want 1h30 is voor ons beiden al laat genoeg. We zijn ook geen jonge broekies meer he Gisteren is knorreke terug foto's van haar been en pols laten nemen in de kliniek en spijtig genoeg is er nog niet genoeg kalk om al te belasten. Binnen 6 weken moet ze nog maar eens terugkomen. We wisten wel dat het iets van lange duur zou worden, maar het begint stillaan toch te vervelen hoor dat ze nog altijd aan die rolstoel gebonden is, nu al iets meer dan 4 maand. Afwachten maar ....... Zo jullie zijn terug een beetje op de hoogte nu en nochmaals veel blogplezier in 2008 gewenst van boefke en knorreke
Al stond ons hoofd dit jaar niet echt naar Kerst,door de omstandigheden. Aflopen zondag eindelijk de kerstboom opgetuigd. Ik had onze kunstboom al in elkaar gezet, maar hij heeft nog een week gestaan, voordat we een definitief plekje voor hem vonden. Eerst op een aantal plaatsen neergezet en telkens geprobeerd of ik er met mijn rolstoel langs kon. We hebben daar voor een en ander weer moeten verschuiven aan meubels, want zo een ziekenhuisbed neemt ook veel plaats in Nu staat hij aan het zijraam, waar hij uit de weg staat, maar we kunnen hem nu aan alle kanten zien. Gelukkig volgend jaar komt hij op de plek die we al uitgezocht hadden. Laat de Kerst nu maar komen. Gezellig met het licht van de boom, kaarsjes en familie.
Voor iedereen fijne Kerstdagen en een voorspoedig 2008,
Even weer eens een berichtje van ons. Hier is de situatie nog steeds hetzelfde ik in de rolstoel en ziekenhuisbed nog altijd in de living. Na de 2de operatie aan mijn enkel nog steeds niet belasten. Gelukkig heb ik veel hulp van thuiszorg en poetshulp, Roland en Tycho. De dagen viegen voorbij. Onze kerstboom, staat klaar om versiert te worden, maar moeten nog steeds een goed plekje vinden, om hem te zetten, versieren zal voor het weekend zijn. Dit weekend, moet ook nog de zolder leeg, want volgende week gaat de zolder geisoleerd worden, waren ze vergeten, bouwen leuk, maar je moet alles controleren . Zijn jullie ook zo blij, dat we nu gezond vriesweer in plaats van al die regen? We hopen binnenkort nog eens te schrijven in onze blog.
Vanmorgen op controle geweest bij de orthopeed, had sinds afgelopen maandag veel pijn aan mijn enkel. Nadat er platen genomen waren, was de reden duidelijk van waar die pijn kwam, een van de vele schroeven, die er vorige operatie na het ongeluk ingezt zijn, is los gekomen. Jammer, maar waar. Komende woensdag zal ik dus nog een keertje geopereerd worden om deze vast te zetten. Het gaat een dagopname worden, zodat ik 's avonds weer in mijn eigen ziekenhuisbed thuis zal liggen. Ik ga voortuitgang, nu een stuk achteruit, liep al met mijn speciale moonboot, achter de rollator door het huis Hoop volgende berichtje in de blog beter nieuws te hebben.
We willen graag alvast iedereen bedanken, voor alle beterschaps wensen in de blog. Het gaat goed met me, al zal de weg nog lang zijn. Vorige week op controle geweest en zoals boefke al schreef beweeg ik me voort met een grote moonboot en rollator. Ik mag van de kinesist tot de hoek lopen, dat is ongeveer 50 meter. Tot zover dit kleine berichtje.
.
.
.
Onze Nomos, is er niet meer.
