Gisteren, waren we even naar Niel. We hadden ons Va meegenomen, zodat hij ook eens kon zien waar ons nieuwe huis komt te staan. Hij was erg tevreden, over de plaats, waar hij nog zoveel herinneringen heeft liggen. In zijn jonge jaren, heeft hij in een steenbakerij gewerkt, voor hij in de verzekeringen ging. Van ons nieuwe huis staat natuurlijk nog geen steen, maar de regenput stond al goed vol. We werden gisteren, door onze nieuwe buren weer getipt, dat we ze goed achter de vodden moeten zitten. De 21ste augustus, gaan we naar Drongen voor de tegels en dergelijke, maar dat schreef ik al eerder. Ik heb gisteren, voor het eerst boven gekeken, hoe het moet worden, dat was toch wel even schrikken, had gedacht dat het groter zou zijn, als je het op de tekening bekijkt, zal toch passen en meten worden. We zullen jullie op de hoogte houden van de vorderingen. Langzaam aan zullen we hier in Essen, eens beginnen met het uitmesten van de zolder en zou naar beneden gaan. Ach, we hebben nog meer dan 280 dagen te gaan, duurt toch wel lang.
Hierbij onze belevenissen in Marokko Op het muziekje moet je wel even wachten.maar eerst moet je "the X-files" wel even afzetten anders hoor je beide muziekjes door elkaar ;-) Om te starten druk je gewoon op play Veel plezier
Eindelijk weten we, in welke week ze zullen starten met de ruwbouw van ons huis. Week 34, dat is dus de week van 21 augustus, kwamen na een poosje puzzelen achter. In die week, mogen we ook de keuken, badkamer en tegels enz. gaan uitzoeken, zal een lang dagje worden, want daar wordt 4 uur voor uitgetrokken.
Nu het bouwverlof erop zit, (sorry, voor de mensen, die werken in de bouw). Hopen Roland en ik, dat de start van ons huisje kan beginnen. De funderingsplaat hebben we nu wel genoeg gezien, vinden jullie ook niet? Muren moeten maar eens opgetrokken worden, zodat we kunnen zien dat er voortgang is. Nu, hopen we, dat de temperaturen goed blijven voor iedereen, en vooral weing regen in de komende maanden, oei, nu krijg ik de boeren weer op mijn nek. oke, s'nachts een beetje regen, maar overdag graag droog met schappelijke temperaturen.
Afgelopen vrijdag zijn we de Essense hitte, even ontvlucht en naar het strand van Oost kapelle gegaan. Bepakt en bezakt, zoals dat heet, alles bij, strandtentje, strandlakens, eten en drinken, oerhollands zou ik haast zeggen. We vertrokken redelijk op tijd en waren in een uurtje in Oost Kapelle, waar we de auto geparkeerd hebben, bij mijn tante. Na eerst een kopje koffie strandwaarts. De week ervoor, waren we ook geweest en had Roland zijn zonnenbril verloren. We kwamen op het strand aan, en eens geinformeerd of er soms een zonnenbril gevonden was, en ja hoor. De glazen waren nog heel, maar het montuur kapot, jammer genoeg. De wind was niet sterk, maar de zon des te sterker. Lekker luieren en af en toe eens in het water om af te koelen, Roland was sneller in het water dan ik, bij mij gaat dat langzamer. Heerlijk die golven en het dobberen op het water. s'Avonds hebben we in een strandpaviljoen gegeten, kipsate met frieten, voor mij met satesaus ( was lang geleden, dat ik dat had gegeten ) en voor Roland zonder, want hij vindt dat vreselijk vies. We waren verbrand, ondanks dat we ons hadden ingesmeerd. Rond 19.30, zijn we richting auto gelopen en naar huis gereden. Voor verdere foto's klik op http://miblauwers.spaces.msn.com/photos/
Een belangrijk onderdeel van het wicca-geloof vormen de jaarfeesten, ook wel sabbats genoemd. Deze acht feestdagen vormen samen het Wiel van het Jaar, het levensverhaal van de God en de Godin. Behalve dat de sabbats het leven van de Goden en zo de weg van geboorte-dood-wedergeboorte uitbeelden, was elke datum vroeger ook van belang in de natuur. Zo is Imbolc van oorsprong een ploegfeest, waarbij het land voor het eerst omgeploegd werd na de winter. Lammas was een oogstfeest, wanneer het graan werd binnengehaald. Nu de meeste mensen steeds verder af komen te staan van het plattelandsleven en het ritme van de oogst verandert door bijvoorbeeld het gebruik van kassen, worden de symbolische betekenissen van de feesten steeds belangrijker.
Om het verhaal te beginnen, is het het gemakkelijkst om bij Yule te starten. Yule is ook bekend als Midwinter, de kortste dag van het jaar. Omstreeks 22 december vieren de wicca's het lengen van de dagen. De tweede sabbat is Imbolc (2 februari), ook wel Candlemas genoemd. Dit is het ploegfeest, wanneer het land en dus Moeder Aarde voorbereid gaat worden om het zaad te ontvangen. Op Ostara, of Vernal (omstreeks 21 maart), viert men het begin van de lente. Het zaad, de God, groeit op onder bescherming van zijn moeder, naarmate hij opgroeit keert de zon terug op de aarde en lengen de dagen. Op 1 mei komt Beltane/Beltain, ook bekend als Mei- of Walpurgisnacht. Dit is een van de bekendste heksenfeesten, die ook regelmatig genoemd wordt in de tijd van de inquisitie. Het is het feest van de liefde. De Zonnegod of vegetatiegod is een volgroeide man geworden, en deze nacht legt hij zich neder naast de Godin en bezwangert zijn koningin.
Litha, ofwel Midzomer viert omstreeks 21 juni de hoogste stand van de zon. De kracht van de Zonnegod is op zijn piek! Hier wordt ook het bestaan van polariteit duidelijk gemaakt, als de Eikkoning, de opbouwende, het moet afleggen tegen de Hulstkoning, de afbrekende. De volgende sabbat volgt op 2 augustus en wordt Lammas of Lughnasadh genoemd. Dit is in eerste instantie een graanfeest, het moment waarop het graan van de velden wordt gehaald. De kracht van de god is overgegaan in het graan. 23 september is het tijd voor Mabon, het begin van de herfst. Nu is de oogst van de wijn. Ook wordt gezegd dat de god nu aan het eind van zijn krachten is, en sterft. Hij heeft zich gegeven opdat wij de vruchten kunnen plukken. De laatste sabbat is ook een van de bekendste. Halloween of Samhain is ook bekend vanuit oudere teksten en is bekend als het feest van de doden en de geesten. De geest van de God heeft de oversteek gemaakt naar de Onderwereld of Zomerland, en wacht op de juist tijd om opnieuw te incarneren. Dit zal tijdens het Yulefeest zijn, wanneer de Eikkoning het weer wint van de Hulstkoning. Vaak zetten Wiccans ook eten op een schotel buiten voor de doden.
May you always find your Way thru the Darkest of Times
May you always have the Love and Light
In your Life
In the Physical may the Earth Mother always Nourish your Body
May you always feel the Energy
Of the Earth Mother
May you always give back
To the Earth Mother and protect Her
In the Astral
May you always Journey in Brightness
May you always find Peace
And the Answers you seek
May you walk in these Worlds
Of much Beauty
Thru Fields of grain
To Forests of green
And Oceans of very deep blue
In the spiritual
May you find the Lord and Lady
Inside you Always
May you always feel the Love and Light
Of the All
* Als deze kaars wordt verplaatst van de ene naar de andere site dan zal de vlam van spirituele liefde en genezing doorgaan met de weg te verlichten voor diegene die zoeken naar hun ware ik. Breng dit licht naar je eigen homepage zodat hij de weg naar liefde en genezing zal verlichten. Let op hoe hij van de ene naar de andere site reist en zo onze wereld met hoop zal vullen........
Latijnse naam: Gemini Edelstenen: Barnsteen, Citrien, Carneool Element: Lucht Planeet: Mercurius Kleur: Lichtgrijs of geel (veelzijdigheid)
Dit is het teken van de veelzijdigheid, vooral op mentaal en intellectueel gebied. Het schijnbare geheel wordt in al zijn facetten waargenomen en is gericht op het verbanden leggen. De dingen worden verstandelijk en zeer gedifferentieerd bekeken. Tweelingen relativeert en twijfelt en is vreselijk nieuwsgierig. Het nieuwe trekt, maar ook dat kan snel 'verouderen'. Vaak komt Tweelingen er niet aan toe de feiten die zijn gevonden en de dingen die zijn ontdekt, ook op zichzelf toe te passen.
Tweelingen is een beweeglijk luchtteken en 'beweeglijk' betekent hier vooral veranderlijk. Een Tweelingen heeft erg veel behoefte aan afwisseling en verandering. De 'waarom' vraag is hem of haar op het lijf geschreven. Door hun onderzoekende geest zijn Tweelingen zelden eenkennig en passen zich meestal goed aan allerlei omstandigheden aan. Door hun grote nieuwsgierigheid kan het last hebben van een nerveus aandoende energie die moeilijk in goede banen is te leiden. Door deze innerlijke onrust zijn het vaak mensen die moeilijk in slaap kunnen vallen, slapen is eigenlijk een beetje zonde van je tijd. Deze mensen hebben erg veel fantasie en kunnen zelfs een niet bestaand vriendje of vriendinnetje verzinnen. Onderdruk deze fantasieën maar liever niet, het kan geen kwaad, integendeel eigenlijk.
Een Tweelingen versnippert de eigen energie, het vliegt van hot naar haar en zou overal wel tegelijk willen zijn en alles wel willen doen, en bereikt zo uiteindelijk bijna niets. Wanneer een Tweelingen-kind de puberleeftijd bereikt komt het vaak in opstand, tegen ouders of verzorgers, tegen school etc. Tweelingen is over het algemeen spraakzaam en levendig en heeft een positieve instelling, maar heeft moeite zich ergens op te concentreren. Zolang de aandacht gevangen is wordt er snel geleerd, maar de kans op weer even snel vergeten is niet ondenkbeeldig. Terwijl het ene wordt gedaan, is een Tweelingen in gedachten al met het volgende bezig. Meestal is er wel enige talenaanleg aanwezig.
Tweelingen hebben iets jeugdigs, iets heel vitaals, en eigenlijk worden ze nooit helemaal ècht volwassen. Maar als een Tweelingen in staat is zijn of haar rusteloosheid een beetje onder controle te krijgen en een juist gebruik te maken van de weetgierigheid, kan hij of zij het ver schoppen. Door de voortdurende behoefte aan verandering en afwisseling kan het voor een Tweelingen moeilijk zijn zich te binden. Liefde die is gebaseerd op fysieke aantrekkingskracht is bij een Tweelingen-mens ook meestal geen lang leven beschoren. Belangrijk is dat er over alles, maar dan ook à lles, gepraat kan worden. Maar relaties komen meestal niet zomaar tot stand, daar moet wel in geïnvesteerd worden..
Zo tot het dertigste levensjaar voelt een Tweelingen er waarschijnlijk niets voor zich vast te leggen aan huis en hypotheek. De rusteloosheid maakt het lastig om wortel te kunnen schieten. Na het dertigste jaar krijgt een Tweelingen de kans op wat innerlijk evenwicht en een wat realistischer kijk op relaties en het leven in het algemeen. Het voortdurend najagen van allerlei idealen kan heel vermoeiend zijn, en het leven blijkt aardig bevredigend wanneer er niet meer steeds van hot naar haar wordt gevlogen. Belangrijk is dat een Tweelingen voldoende tijd neemt om zich te ontspannen, door de rusteloze geest is er aanleg tot slapeloosheid.
Tweelingen kan zich onrustiger voelen bij het idee van een dag waarin niets is gepland, dan bij een overvolle agenda. Sparen is niet echt iets wat een Tweelingen typeert, geld wordt meestal wel makkelijk uitgegeven. Maar al zal een Tweelingen zich nooit ontpoppen tot een financieel genie, voldoende geld om van te leven is er meestal wel. En Tweelingen zal altijd behoefte houden aan communicatie met anderen.
Na de dood van onze Laika, beginnen, Amon en Soteb, de poesen weer helemaal op te fleuren, want Laika eiste nu eenmaal veel aandacht op.
Ze zijn meer thuis en komen regelmatig met cadeautjes thuis.
Zij hebben het de afgelopen maanden ook niet makkelijk gehad.
Soteb, die we weleens de toerist noemden, komt ook weer aan eten toe, en knuffeltjes halen en brengen.
Amon, hij is de baas over Soteb, denk je wel, want hij laat zich weer regelmatig wassen door Soteb, die dat dan ook braafdoet.
Amon, heeft ook rust gekregen, hij was de poes die vaak met het punkkapsel rond liep, omdat hij gewassen was door Laika.
Nu kunnen beiden weer in gewicht aankomen, omdat ze ongestoord kunnen eten.
Zo er is weer een (belangrijke) stap gezet in ons avontuur naar het nieuwe huis, nl het oude is voor 99,99% verkocht en dit na amper 2 weken in de blaadjes en op internet gestaan te hebben. Inderdaad het is verkocht aan de eerste en enige kandidaat-kopers die wij over de vloer gehad hebben. Vorige week vrijdag hadden deze mensen een afgspraak met onze makelaar en zijn zij komen kijken. Zij hebben dan een tegenbod gedaan op het onze en wij hebben hierover een beetje bedenktijd gevraagd over het weekend en hebben dan van ontzentwege weer een bod gedaan dat onze makelaar aan hen gezegd heeft op maandagmiddag. De mensen zijn akkoord gegaan met dit bod en ook met onze voorwaarde dat wij blijven wonen tot 1 juni 2007 (ons nieuw huis is tegen dan zeker klaar, misschien zelfs nog iets vroeger)
Dus gisterenavond hebben wij de verkoopsovereenkomst die in de namiddag al door hen getekend was op onze beurt getekend. Het enige dat nog kan mis lopen is dat ze geen lening zouden krijgen maar die kans is heel klein. Dus weeral een kopzorg minder. Joepie !!!!!!!!
Nee, nee wees maar gerust ik ga hier niet beginnen zingen
dit is juist maar om te zeggen dat Annemiek en ik terug gaan bouwen (sleutel op de deur)en dat ik min of meer terugkeer naar mijn geboortestreek.
Ben 50 zomerkes geleden geboren in Wilrijk en nu gaan wij een nieuw "hutje" zetten niet op de hei maar in Niel
Diegene die in den tijd opgelet hebben tijdens de adrijkskundelessen zullen daarom mijn titel begrijpen.
Wilrijk en Niel liggen inderdaad maar een boogscheut van elkaar.
Aan de rechterkant van ons blogske hebben jullie trouwens al enkele dagen kunnen genieten van
een fotootje van een huis zoals het onze er ook gaat uit zien
Naargelang de bouw zal vorderen zal ik fotootjes toevoegen aan een fotoalbum dat jullie zullen kunnen
bekijken op de site waar ook onze andere albums te bekijken zijn.
Zie hiervoor de link die daarnaar verwijst aan de linkerkant van ons blogje
Groetjes
Gisteren hebben we afscheid moeten nemen van onze hond Laika.
Zo lief als ze soms was met al haar ondeugendheden, was er toch iets mis met haar.
Op sommige momenten, werd zij vals, als er iets gebeurde tegen haar zin.
We hebben het geprobeerd, maar na 3x bijten, was de maat vol.
Ze stond op de herplaatsingslijst van de stichting van "Martin Gaus", maar na het derde bijtincident, durfden we het bij nieuwe eigenaren niet meer aan.
Onze Laika is 8 maanden geworden.
Volgens de dierenarts, was er genetisch iets mis wat in haar hersens sloeg.
Dank je Laika voor al je liefde.
Beiden zijn we 49 j en sinds 3 jaar gehuwd, een echt België-Holland huwelijk.
Inderdaad Annemiek is Nederlandse en ikzelf ben Belg.
Ons huwelijk en kennismaking hebben wij te danken aan ..;
HET INTERNET, en dan meer bepaald aan de vroegere chatrooms van MSN.
Beiden zaten we toen regelmatig in dezelfde room en zoals het meestal gaat,
Van het een kwam het ander. Het begon met een kwinkslag en een grapje zomaar in de room, als snel gevolgd door berichtjes aan elkaar in de fluister" wat dan weer leidde tot messenger.
En wat natuurlijk niet kon uitblijven gebeurde dan na een tijdje ook, DE BLIND-DATE
Aanleiding daarvoor was de tentoonstelling Körperwelten in Brussel.Annemiek wou daar graag naartoe, dus afspraak gemaakt om elkaar te treffen in het centraal station in Antwerpen.
Ik had voor de gelegenheid een bos rozen meegebracht en was toch wel vrij nerveus toen ik van de trein stapte, samen met mijn zoon Tycho.
We hadden elkaar al snel gevonden (hadden beschrijvingen van ons uiterlijk uitgewisseld en hadden de afgesproken kledij aan) en de kennismaking verliep vlotjes.
En ook tussen Annemiek en Tycho viel de eerste ontmoeting goed mee.
De tentoonstelling was erg interessant (hebben er 4 uur rondgelopen) en nadien hebben we er een dagje Brussel van gemaakt.
Bedoeling was om elkaar een weekje later terug te ontmoeten maar alles was zo goed verlopen en de magie was zo groot dat we al de volgende dag terug samen hebben doorgebracht.
En zo is het begonnen en volgden de weekendjes samen elkaar op. Het ene weekend kwam Annemiek naar Essen en het andere weekend ging ik samen met mijn hond Rasta naar Leeuwarden.
Ja hoor .Leeuwarden, helemaal in Friesland.
Deze verplaatsingen vielen dus echt niet mee en om elkaar ook in de week toch nog eens te kunnen zien hebben we elkaar voor Valentijn een webcam geschonken. Maar na een tijdje voldeden noch de webcam noch de korte weekends samen echt niet meer en werd de beslissing genomen om samen te gaan wonen.Keuze van woonplaats en alle voor- en nadelen tegen elkaar afwegen bracht natuurlijk ook nog het nodige denk- en praatwerk met zich mee maar België bleek de beste keuze.
Zodoende werd Annemiek een belglander en ik een nederbelg.
Het gemis om Rasta was al een hele tijd heel groot en het onvermijdelijke is dus
geschied .... we hebben er een nieuwe aanwinst bij
Naam : LAIKA
RAS : Golden Retriever
Geslacht : Vrouwelijk (Teef)
Geboren : 07/11/2005
Zaterdag was Annemiek weer eens in de plaatselijke krantjes aan het neuzen
Tussen de advertenties voor puppies en stuitte op 2 interessante aanbiedingen
waar we naar gebeld hebben.
Na het inwinnen van de nodige informatie besloten we eens te gaan kijken
(enkel kijken dus, met de belofte dat indien ze ons beviel we haar nog enkele dagen daar mochten laten omdat ik niet wist of ik wel onmiddellijk verlof zou kunnen nemen)
Zo gezegd, zo gedaan .... Wij dus naar Lichtaart bij Kasterlee. Onderweg hebben we nog even Tycho afgezet bij Annelies.
Na toch wel even zoeken waren we ter plekke en gingen samen met de eigenares
naar haar kijken. Laika zat samen met haar moeder in één kot terwijl de vader in een ander zat. Verder waren er daar nog een Benner Senne en een broertje of zusje van Laika van 6 maand uit een vorig nest.
Nadat we haar even bekeken, vastgenomen en geaaid hadden waren we natuurlijk direct verkocht met het gevolg ..... Inderdaad de koop gesloten en Laika
onmiddellijk mee naar huis.
De ontmoeting met de katers Amon en Soteb viel redelijk mee.
Eerst was het natuurlijk wennen en heeft ze nog niet veel rondgelopen
maar dit beterde nadien wel.
Zondag zijn we er al enkele malen mee gaan wandelen en zijn we ook begonnen aan haar opvoeding. Deze zal natuurlijk nog wel een tijdje in beslag nemen,
reden waarom ik natuurlijk nog enkele dagen verlof van 2005 heb opgenomen zodat
we daarmee aan de slag kunnen.
Gisterenavond (maandag) zijn we met haar naar de dierenarts geweest
en ze blijkt een heel gezonde pup te zijn.
Zo dit was even wat info over ons nieuwste gezinslid.
laatste nieuwsjes
Daar zijn we weer met een up date
We hebben bijna een abonnement op het ziekenhuis, in Brasschaat.
Moet ik er niet heen voor onderzoeken, dan wordt Roland wel dringend opgenomen, via de spoed.
Roland heeft al met al een dag of 10 in het ziekenhuis gelegen, met een ontstoken dikken darm met daarbij 2 abcessen.
Op de ct scan waren deze duidelijk zichtbaar.
De eerste week, kreeg hij antibiotica en pijnstilling via een baxter (infuus).
De kamer waar hij lag was een tweepersoonskamer en af en toe kreeg hij voor korte of langere tijd gezelschap van een medepatiënt.
De artsen waren soms zeer onduidelijk en vaag met hun gegevens tot dat de eerste zondag er een chirurg langs kwam, die duidelijke en klare taal sprak.
Roland werd 12mei opgenomen en de vrijdag erop kwam een van de gastro-enterologen met het voorstel of hij vrijdag voor 48 uur naar huis wilde, dat was niet tegen dovemans oren.
De vrijdagmiddag, kwam ons Va toch op bezoek, dus kon hij ons naar huis brengen.
Amon, Soteb en Laika heel blij, want nu kregen ze weer eens echte aandacht, want ik was vaak een groot deel van de dag in het ziekenhuis.
Zondagmiddag was de pret weer op, dus met een taxi weer naar het ziekenhuis.
De maandag werd er weer bloed afgenomen, zoals de week ervoor ook vaak gebeurde.
De waarden werden steeds beter.
De dokter kwam laat die maandag, maar vertelde ons dat Roland, dinsdagmiddag naar huis mocht.
De volgende stap is de ct scan, die 1 juni gemaakt wordt.
Volgende week krijgen we daar de uitslag over.
Op 30 mei waren we bij de orthopeed en hebben daar een afspraak gemaakt, wanneer mijn pols geopereerd zal worden.
De datum is 14 juni, moet dan al om 7.15 in het ziekenhuis zijn, vanwege de diabeet zijn, mag die ochtend dan ook niet spuiten, krijg al het nodige via een baxter.
De periode dat ik thuis moet blijven is 4 weken, de andere pols moet ook nog geopereerd worden.
Wordt nu aan de rechter geholpen, ben dus al aan het oefenen, om met links te spuiten.
Dit was het weer voor nu.
We houden jullie op de hoogte
Annemiek
zomaar in de room, als snel gevolgd door berichtjes aan elkaar in de fluister" wat dan weer leidde tot messenger.
meegebracht en was toch wel vrij nerveus toen ik van de trein stapte, samen met mijn zoon Tycho.
was zo groot dat we al de volgende dag terug samen hebben doorgebracht.
en om elkaar ook in de week toch nog eens te kunnen zien hebben we elkaar voor Valentijn
een webcam 
geschonken. Maar na een tijdje voldeden noch de webcam noch de korte weekends samen echt niet meer en werd de beslissing genomen om samen te gaan wonen.
