Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
21-06-2007
waarom
niemand viel
kijkend naar de mensen merkte ik vannacht het blijft vaak vaag waarom doet de een het wel de ander niet fietsen in het donker door een verse poel vol stilstaand hemelwater
alleen op een bank wachtte ik gelaten tot en met nummer tien vier stapten af liepen er omheen zes spatten er nat twee met een bel terug ging er niet één toen hield ik het maar voor gezien
De directeur over de humeuren opent voortdurend deuren hij klinkt alleen van de gekken als ze hem koud laten verrekken
's Zomers tikte hij zomaar laat aan een vrouw haaks bij de poort zij sprak ijzig jij ook al voor mijn tomaat lief je mag als je de rust niet verstoort
hij sprak ik kwam gewoon rechercheren of ik bij jou effecten kon sorteren pommodori wat ben jij koud bij de grond terwijl de soep warm op het rechaud stond
als ze tegen mij lopen te zeiken we zagen koeien op het veen dan zeg ik laat je vooral nakijken die zakken er dwars doorheen
een dichter uit delft in disharmonie vroeg kan ik voor sas en de koeien optreden liefst met behoud van mijn lijf en leden in Voorst tot Voorst de veenbaronie
ja kerel gegarandeerd met strapatsen herkauwers welzeker maar diep gezonken soms geconserveerd meest verklonken je wordt belazerd met stadse fratsen
uit de ijssel is wel wat klei getrokken in repen - ga daar achter de koeien aan zolang ze niet zakken blijf jij droog staan al slammen melkmuilen bier hier om te lokken
de dag voor de nacht het kennen om te ontkennen de vrede voor de onvrede het woord voor het wapen het denken voor het ongedachte de eerlijkheid om te liegen de werkelijkheid om te dromen de oren om te verdoven de mond om te zwijgen het ja voor het nee de vrede voor de oorlog het ik voor het jij de strijd tegen jou maakt mij vrij van jou in mij
vrede bestaat niet los van de oorlog omdat ik niet leef en dood ga zonder jou
elke oorlog is voor de vrede oorlog geeft innerlijk vrede naamloos vechten dient het hoogste doel voor de levende streven naar eeuwige vrede