Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
05-12-2006
SURPRISE
De dichter rijmelt thuis op 'n vreemde rijmmasjien met af en toe een interruptie voor een bakkie koffie buiten schijnt de zon ja graag melk en zoetje geef mij maar speculaas even geen marsepein pepernoot ja naai op taai taai prachtig dat sinterklaasgedoe alleen die stomme rijmdwang hoe raakt gemaakt ik word niet geraakt exploitatie breekt inspiratie ik moet er nog elf maken schaamrood op de kaken
buiten schijnt nog steeds de zon de dichter denkt ik zit abuis ik ga zeggen tegen honnepon naar twee vrije vrouwen die zitten in het Glazen Huis
mijn oude tante in Hobroken tachtig met vier kruisjes deed nog vier huisjes rechtop buigend ongebroken altijd onverflauwd in touw
anders dan haar man die sufte zweeg gelaten met nog maar één been waarbij hij telkens vroeg waar zij dat andere had gelaten ging hij in opstandigheid languit op het tapijt zij sprak kijk ziet welaan gij kunt op één been niet staan
neen met hem was het droef daarbij ook niet welgesteld bovendien moeilijk te bereiken hardhorend misschien zelfs doof
zij sprak daarom met toeters Jan dat was zijn naam - wij zijn nu zestig jaar saam we hebben veel lief en leed gedeeld ik heb echter nog meer leed dat ik immer alleen droeg gij had gelukkig geen weet van mijn ware lief in wachtstand het is uit met jou als remplacant
bejaard kwam haar besef van eeuwigheid het was ajuus aan zijn tijdelijkheid beter ook voor hem omdat hij nu zeker weet dat zij nooit meer zijn been vergeet
