een vrouw van zesentachtig jaren uit Amsterdams Indische buurt was aldaar levenslang verzuurd zag na Muiderpoort slechts gevaren
zelfs nes en rokin bleven op afstand wantrouwen maakte de hele wereld vreemd Het Parool noemde haar triest ontheemd als kersverse iglo-eksima in ons land
geloof me gister op het Leidseplein bij Eijlders was er weer zo één vrouw krulletjes deksel op het hoofd één keer maar in Rotterdam en Den Haag waar ze onvrij van wil was aangekomen daar schielijk van haar eer beroofd
zo vies trok haar gezicht erbij dat ik zei het lijkt Napels wel begon ze plotseling te stralen bleek dat het mekka van haar dromen
met ontbijt was ze er vaak buitenshuis gelogeerd via haar zus die had met een napolitaan verkeerd
ik zei maar niks van ratten maffia die vuilnishoop ook zij heeft recht op thuisgevoel in eigen biotoop
Benedictus XVI en het 2e Vaticaans concilie dat vloekt op het altaar dus terugdraaien maar dat al te menselijke gezicht van de kerk
waar het de prelaat na den preek om gaat is dat men het geloof van zijn achterzijde ten diepste vol overtuiging mag belijden waar hij zich met aanbidding nakijken laat
ze kunnen mijn rug op zei de bisschop hardop met een slok op
na veel gepsychologiseer kon zelfs hij niet onderuit na grondige inventarisatie ik doe teveel aan ontremming waardoor zelfs intiem met instemming acuut leidt tot polarisatie
sindsdien doet hij het niet meer hij zegt gestuurd door de neurose kom ik nog we heel clos maar wijk voor onomkeerbaar zeer
wat valt het leven toch altijd zwaar ik loop overal over van teer gevoel afstand houden scheelt een heleboel want raak me aan er springt een snaar
gister is mijn top tot teen verscheurd een wentelteef per rollator reed me aan zag mijn fragiele wezen heel niet staan in de super en ze is niet eens bekeurd
blindelings riep ze kruisend alle paden opzij opzij terwijl ze echt niets laadde zelfs toen ik gebroken op de grond lag
normaal zat ik nu onder de rode vlekken door gebrek aan echt menselijke trekken geven zij van contact schrijnend uitslag
de wijsheid van de week kwam uit de koker van een lange afstandsloper zojuist op Schiphol veilig geland
oorlog er is helemaal geen oorlog Kenia is nog steeds een rustig land met miljoenen straatschoffies geen school geen werk geen toekomst die grijpen nu de gelegenheid om van zich te laten horen echt een partijtje ongeregeld kwam hij niet omheen op het parcours
zijn vrouw bleef achter safe in een wijk met ethnische genoten blank is te kwetsbaar geen identiteit behalve geld hij had stopsignalen opgevangen meteen weer vol vertrouwen geboekt voor over twee weken
want waar verblijf je op zo'n hoogte naar adem happend op trainingsstage voor de reserves in de laagten en dan ook nog voor dat geld
Zitten dichters graag gezien in dienstverband gelijk studenten en soldaten dichter bij elkaar op de rails tijdens daluren in stiltezones ter vulling van de vele gaten aan de labtop met hun fanmails blij te lezen vrij te reizen op onze vaderlandse sporen,
de NS kan het niet laten ze onderweg te storen met geüniformeerde controles op aanwezigheid van vervoersbewijzen
Hoe diep hun plan de voyage ook moge zijn doordacht ter bestemder plaatse wordt tevergeefs gewacht
Zij berusten onderweg gestrand ongebroken in een misverstand
