Lieve blogmaatje, helaas heb ik deze week geen tijd voor blogbezoekjes. Ik heb het heel druk Volgende week breng ik jullie bloggerstjes weer een bezoekje. Jullie alvast bedankt voor de bezoekjes aan mijn blog. Groetjes van Lenie en een dikke knuffel
Het windje Waarom wordt er gelachen met een windje? Of hij nu komt van man, vrouw of een kindje, Het is toch echt puur natuur, Zelf gemaakt, luchtig van structuur, En wat kan het een opluchting zijn Zo'n windje te laten, gedaan de pijn Vooral in je darmkanaal, Windjes laten we allemaal. Er zijn er die worden gelaten Alsof twee mensen met elkaar praten, Sommige komen fluisterend naar buiten, Zijn er ook wel die piepen of fluiten Wat er ook gebeurt, stil of met geluid Eens gevormd wil hij er uit Dan in de enge ruimte van je te dikke buik. Gooi dus gewoon maar open dat onderluik zon wind voelt zich beter thuis in de vrije natuur, En iedereen kan mee genieten familie vriend en buur Knijp je billen dus niet meer dicht Laat gaan die wind en voel je verlicht Doe niet meer achterbaks, wees spontaan En zeg 'sorry, ik heb het gedaan, maar
ikzal in het vervolg naar buiten gaan' en nu is het verhaal van de wind gedaan.
Wie Slivvenier mét väöl plezeer ziech oetdach de Mestreechteneer, toen zach heer, dit weurt 'ne mins boeste väöl plezeer met höbbe kins. Dee geef iech es groete guns e manjefiek stök levenskuns. De Griek, de Romein, dat waor e sjoen stökske wèrrek. Meh noe maak iech get mèt 'n ech geistesmerrek. Heer naom twie sjöpkes humor,twie sjöpkes cultuur, get bonhommie en väöl zuidelik vuur. Daobij ouch nog 'n hamfel sjariteit, en 'n krowkaar geveul veur betrèkkelikheid. Meh in de pit vaan de ziel kaom 'n flinke snouf, vaan neet kepot te kriege deep gelouf. En es tegewiech teege alle - isme 'n koffietas ierlèk chauvinisme. Dat mingde heer toen in 'ne hiemelse mixer, hiel good doorein tot e levens-elixer. Ouch get beer deeg heer drin en get rommedoe, en 'n haaf glaas geis, 't risseltaot dat waor zoe. Want wie de maan vaan hei bove dao nao góng boetsere en ineinfisternölde de Mestreechterneere.... toen stoond wel d'n ierste e bitsje te sjeigele, en d'n twiede begós met d'n derde te vreigele. Meh ouch kloonk daonao de sjoenste meziek, in zaank en klaank door 't hiemels riek. En wie Slivvenier dach noe höb iech 'rs zat, heet heer die op d'n transportband gezat. Zingenteere woort toen geëmigreerd, nao 't sjoenste plekske op dees eerd. Want aon 't ind vaan de lange weeg, bówde zie hun thoes: eus stadMestreech.
GR LENIE
.gif)
