Inhoud blog
  • Nieuwjaars cadeautje van ProZa team
  • Dokter House team in Gent
  • diagnose na diagnose
  • zieker dan ziek
  • psychosomatisch
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    leven met Muckle - Wells

    20-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.enkele weken later...


    Ik sta op,  heel erg moe, ons dochtertje heeft een onverzadigde dorst s’nachts en ze moet elke 3 uur melk hebben. Ik voel me zo versleten, zo uitgeput, heb echt overal pijn, niet zomaar spierpijn, lijkt zoals een griep, maar dan echt een heel erg felle griep. Mijn armen kloppen als ik stilzit en onderaan mijn knie voelt het alsof er binnen in mijn benen een koord keihard is aangespannen. Ik trek mijn benen op om de spanning in mijn benen wat te minderen maar het lijkt niet te lukken. Na een poosje krijg ik het zo enorm koud, ik neem een fleecelaken bij me en leg me neer, ik ril en voel hoe ik letterlijk lig te schudden, het laken voelt zo zwaar en ieder kledingstuk die mijn lichaam aanraakt zorgt ervoor dat mijn huid verbrand aanvoelt. Ik probeer ook de keelpijn die heel diep in mijn keel, zo net in het putje, bijna tussen mijn sleutelbeen, weg te spoelen met warme chocolademelk. Ik sta versteld hoe zwaar het kopje aanvoelt die ik opneem en hoeveel pijn mijn spieren doen om gewoon dat kopje naar mijn mond te brengen.

    Ik neem mijn koorts op en zie dat ik 39,4° heb, ik wil naar de badkamer gaan en elke stap die ik zet doet pijn, ik neem hele korte stapjes omdat ik bang ben als ik zou door wandelen dat de aangespannen ‘koorden’ in mijn benen zouden knappen. In de badkamer kijk ik in de spiegel, ik zie er heel erg wit uit, maar onder mijn wenkbrauwen en rond mijn mond en neus zitten er rode roze vlekken. Ook op mijn armen en mijn buik zitten dezelfde vlekken. Niets jeukt, ik gloei en ben te moe om me er zorgen over te maken. Tegen de avond krijg ik een felle hoofdpijn, lawaai en licht doen mijn ogen pijn en ik zie niet zo duidelijk, het lijkt alsof mijn ogen erg waterig zijn. Wat slaap zou me deugd doen en ik kruip rillend in mijn bed..


    Anderendaags zijn de huidplekken weg, mijn spieren staan nog steeds in brand en ik heb het gevoel dat mijn kracht uit mijn benen is. Ik hou me kalm en het enigste dat ik wil doen is voor mijn kindjes zorgen, de dagtaken putten me uit, bij het minste verkramp ik. s’Anderendaags ben ik beter, wel ben ik uitgeput van een onzichtbare inspanning die ik blijkbaar heb geleverd, maar ik voel me heel wat beter.

    Een goeie 10 dagen later sta ik op met felle diepe keelpijn, ik kijk in de spiegel en zie die rare rode vlekken terug in mijn gezicht. Ik sta versteld dat die vlekken terug zijn en vraag me af of ik van iets kan allergisch zijn. Als de dag enkele uren oud is, voel ik terug een intense diepe pijn in mijn spieren. Het lijkt net alsof iemand een deken van pijn over me heeft gelegd. Ik hou me rustig, maar tegen dat de middag aanbreekt lig ik terug met felle koorts, zware hoofdpijn en spierpijn in mijn bed. Ik laat de dokter komen en tegen de tijd dat hij er is mag je me amper aanraken van de pijn. Mijn hoofd lijkt te bonzen en ik zie overal zwarte vliegjes. Ik kan amper praten omdat mijn keel zo fel pijn doet. De dokter vindt niets die wijst op keelontsteking en zegt me dat hij niet diep genoeg kan zien. Ik sta versteld dat zo’n keelpijn er niet voor zorgt dat die keel niet bloedrood zou zitten, blijkbaar niet.

    Ondertussen zit mijn linker pols helemaal vast, ik heb hem niet verstuikt of overbelast, maar de pijn is zo hevig dat het net aanvoelt alsof hij gebroken is. Ik kan die hand totaal niet gebruiken elke millimeter dat ik hem verplaats zorgt voor zo’n pijn dat ik het echt uitroep. Ook de dokter lijkt zich af te vragen wat er gaande zou kunnen zijn. Ik vertel hem dat dit nu al 3x in een korte periode is voorgevallen, hij neemt bloed af en zegt me dat het voor hem een raadsel is. De huidvlekken lijken op roodvonk, maar mijn leeftijd en het feit dat ik al keelontstekingen heb gehad vernietigen die diagnose.


    Mijn bloedresultaten tonen aan dat ik een ferme ontsteking heb, meer niet. s’ Anderendaags lijken mijn symptomen zo vlug als ze zijn opgekomen weer weg te zijn. Geen vlekken, geen koorts en vooral mijn polsen zijn helemaal genezen. Ik heb wel nog zure spierpijn, net alsof ik een heel zware inspanning heb gedaan, en ook nog een doffe hoofdpijn die later op de dag heviger wordt. De hoofdpijn sleept dagen, weken aan, elke dag opnieuw scherpe steken en doffe pijn die erger wordt naarmate de dag vordert.

    In de maanden erna heb ik meermaals terug de griep met vlekken gehad, de pijn in mijn spieren en in mijn botten zijn enorm. Mijn keelpijn, begint meestal met een vermoeide stem.  Als ik wil praten moet ik mijn woorden er uit duwen, het is lastig om te praten. Het lijkt alsof ik me echt moet inspannen en de spieren in mijn keel te moe zijn om te kunnen praten. Na een paar uur krijg ik er amper nog woorden uit, mijn stem verdwijnt en de scherpe pijn die net in het putje tussen mijn sleutelbenen zit steekt weer de kop op.

    Meestal heb ik ook last van mijn polsen, knieën en enkels. Die pijn is zo fel, dat het net lijkt alsof ik breuken heb. Mijn scoliose, die altijd al een deel van mijn leven heeft uitgemaakt is nu elke dag aanwezig in de vorm van knagende pijn, ik kan niet lang rechtstaan, zitten of liggen. Elke nacht kom ik rond 3u wakker omdat ik het niet uithoud te blijven liggen.


    Mijn benen verzwakken en ik voel hoe ik elke dag meer en meer moet moeite doen om gewone dagdagelijkse dingen te doen. Elke uitstap moet worden gepland met de zekerheid dat ik 3 dagen erna in mijn bed kan blijven, een half uur stappen lukt niet meer, mijn benen geven het op. Wat schommelen met mijn dochter op mijn schoot zorgt ervoor dat ik felle buikkrampen krijg, gewoon omdat je buikspieren nodig hebt om te schommelen. Stofzuigen zorgt ervoor dat mijn handen opzwellen en rood zitten, elke huishoudelijke taak wordt gepland en elk half uur moet ik pauzes nemen om te recupereren. Het is frustrerend, elke keer opnieuw probeer ik en denk ik dit keer zal het lukken zonder dat ik er ziek van wordt. Net alsof ik allergisch ben aan inspanningen, bij het minste wordt ik ziek.
    Na enkele maanden sukkelen beslissen we om professor Ebo, gespecialiseerd in allergieën te bezoeken, hij kon me al redelijk vlug vertellen dat dit niet zomaar een allergie kan zijn, de allergie testen zijn negatief en ook de huiduitslag is verrassend genoeg niet jeukend wat dan niet helemaal klopt met netelroos. Na een echo werd duidelijk dat er wat aan de hand zou kunnen zijn omdat mijn milt en lever vergroot is.

    20-06-2011 om 00:00 geschreven door Valerie

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 10/04-16/04 2017
  • 11/07-17/07 2016
  • 13/04-19/04 2015
  • 03/12-09/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 20/06-26/06 2011
  • 24/01-30/01 2011

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!