25/8/2020 OLVrouw van Civitavecchia - 25 jaar later - Stephen Walford 

Op 2 februari 1995 werd in de havenstad Civitavecchia, liggend in de schaduw van het Vaticaan, een nieuw hoofdstuk van het kritische en diep profetische 'Mariale tijdperk' geschreven door de Heilige Maagd Maria. Het zou beroemd worden over de hele wereld en de familie van Fabio Gregori in het middelpunt plaatsen van een goddelijke tussenkomst met verstrekkende gevolgen voor de Kerk en de wereld.

Het verhaal begon eigenlijk enkele maanden eerder, want in september 1994 vertrok de pastoor van St. Agostino's in Pantano, pater Pablo Martin, op bedevaart naar Medjugorje met de bedoeling een beeld van de Heilige Maagd terug te brengen voor de familie Gregori. Terwijl hij daar was, zei hij dat hij werd begeleid door de H. Padre Pio van Pietrelcina (overleden in 1968) om een ​​bepaald beeld te kopen en dat hij van de beroemde kapucijner monnik te horen kreeg dat "de mooiste gebeurtenis van zijn leven" het resultaat zou zijn van deze beslissing.

Op hetzelfde moment had een spirituele dochter van de beroemde exorcist-priester Gabriel Amorth hem meegedeeld dat een "Madoninna zou huilen in Civitavecchia" en dat het "geen goed voorteken zou zijn voor Italië". Monseigneur Girolamo Grillo, destijds bisschop van Civitavecchia, vertelt in zijn dagboek dat Priester Amorth hem op 13 maart 1995 belde en hem deze informatie overhandigde. De bisschop geloofde hem niet.

Tranen

Terugkerend naar 2/2/1995, was het om 16.20 uur dat de 5-jarige Jessica Gregori voor het eerst getuige was van bloedtranen die van het linkeroog naar het hart van de Madonna in de tuingrot stroomden. Haar vader, Fabio, was spoedig ook ter plaatse, aangezien de familie op het punt stond naar de mis te vertrekken. Hetzelfde fenomeen deed zich de volgende dagen voor met andere getuigen, maar Bisschop Grillo bleef sceptisch. Het beeld zou nog dertien keer huilen voordat een buitengewone genade de Bisschop op andere gedachten bracht. Op 15/3 om 8.15 uur, na de mis in de residentie van de Bisschop, sprak zijn zus Grazia de wens uit om voor het standbeeld te bidden, nadat ze zich de woorden van Priester Amorth had herinnerd. Bisschop Grillo willigde het verzoek in en samen met enkele andere aanwezigen begonnen ze de Salve Regina te bidden. Toen ze de woorden bereikten "Wend dan, o meest genadige Voorspreekster, uw ogen van barmhartigheid naar ons toe", begon het beeld voor de 14e keer bloedtranen te huilen, en dit keer in de handen van de Bisschop zelf.

Priester Amorth zou later bekennen dat zijn geestelijke dochter, die hem in de zomer van 1994 op de hoogte had gebracht van de toekomstige wonderbaarlijke gebeurtenis, hem ook had gewaarschuwd dat Italië te maken zou krijgen met een burgeroorlog en vreselijk bloedvergieten als er niet veel gebed en boete zou worden gedaan. Vanwege dit gevaar bood de liefhebbende ziel zichzelf aan als slachtoffer ter eerherstel van de zonden van Italië, en werd al snel ernstig ziek. Bisschop Grillo nam ondertussen ook de taak op zich om alle gesloten kloosters te verzoeken om vurig voor het land te bidden.

Nu de Bisschop vast overtuigd was van de ware aard van de zich ontvouwende gebeurtenissen in zijn Bisdom, nam hij het beeld mee naar Rome voor twee afzonderlijke teams van artsen om de tranen te analyseren. Beiden kwamen terug met hetzelfde resultaat: het bloed was van een man van halverwege de dertig, maar het vertoonde ook sterke vrouwelijke kenmerken. Verbazingwekkend genoeg verklaarde professor Umani Ronchi, de hoofdarts van de juridische geneeskunde aan de Sapienza-universiteit, openlijk dat er tijdens de tests een bovennatuurlijk licht uit het standbeeld was voortgekomen. CAT-scans uitgevoerd door verschillende instanties samen met de Katholieke Kerk bewezen ook dat er geen verborgen apparaten of mechanismen in het beeld waren waardoor het bloed er doorheen kon gaan. Voor degenen die geloofden in de wonderbaarlijke gebeurtenis - waaronder nu ook de Bisschop - was het bloed dat van Jezus Christus, en de sterke vrouwelijke kenmerken waren verklaarbaar omdat Jezus geen aardse vader had, en daarom alles van Zijn Moeder Maria kwam.

De controverse werd zodanig dat het kantoor van de openbare aanklager het beeld in beslag nam voor verder onderzoek, wat opschudding veroorzaakte onder het publiek en de gelovigen. Op dat moment raakte het Vaticaan erbij betrokken en toonde ze steun aan de familie Gregori. Paus Johannes Paulus II stuurde op 10/4/1995 zijn grote vriend Kardinaal Andrej Maria Deskur (de Kardinaal die zijn lijden als gevolg van een beroerte aanbood aan de Paus aan het begin van zijn pontificaat) om de familie een replica van een standbeeld te schenken dat door dezelfde man was gemaakt wie het origineel had gemaakt.

Het was een persoonlijk geschenk van de Heilige Vader en al snel, op onverklaarbare wijze, begon het een geurige olie af te geven op liturgische feestdagen, de verjaardag van de tranen, en ook bij vele gelegenheden voor eenvoudige pelgrims die de hulp inriepen van de Madonna van Civitavecchia. Het beeld huilde ook menselijke tranen op 2/4/2005, de dag dat de H. Paus Johannes Paulus II deze aarde verliet naar de Hemel, en op 31/3/2006, toen Bisschop Grillo persoonlijk getuige was van het huilen en er publiekelijk van getuigde.

Verschijningen

Hoe ongelooflijk deze gebeurtenissen in het voorjaar van 1995 ook waren, ze waren slechts het begin van de goddelijke oproep tot berouw, want binnen enkele maanden ervaarden Fabio, zijn vrouw Annamaria, Jessica en hun jongste kind Davide verschijningen van de H. Maagd Maria en Jezus. Beginnend op 2/7/1995 en eindigend op 17/5/1996, werden 93 openbare boodschappen gegeven over een reeks thema's; maar zelfs daarvoor had Jessica's moeder, Annamaria, bepaalde openbaringen ontvangen in de vorm van dromen. Het was duidelijk de bedoeling van OLVrouw om de aandacht te vestigen op het vitale belang van het Christelijk gezin door geleidelijk alle leden van het gezin bij deze mystieke gebeurtenissen te betrekken. Toen Bisschop Grillo echter het nieuws ontving van deze nieuwe boodschappen, keerde zijn oude scepsis terug. Hij ondervroeg Jessica in september 1995 en beschuldigde haar van liegen, maar het jonge meisje bleef standvastig en kondigde hem zelfs in een tweede ontmoeting aan dat de Heilige Maagd haar had verteld dat "hij een hart van steen heeft".

Op dat moment stelde de Bisschop Jessica op de proef. Hij vroeg haar om een ​​feit over zichzelf te geven dat alleen hij wist. Ze keerde later terug met niet één, maar verschillende feiten over zijn persoon. Duidelijk getroffen door de verbazingwekkende en waarheidsgetrouwe details, werd de Bisschop ziek, maar vanaf dat moment verdwenen alle twijfels en zou hij een grote steun worden voor de plannen van de Heilige Maagd voor Civitavecchia en de familie Gregori. Op dezelfde manier kreeg de Bisschop ook een geheim van de Heilige Maagd waarin de toekomstige gebeurtenissen in zijn leven werden beschreven, en kort voor zijn dood in 2016 onthulde hij publiekelijk dat de inhoud van het geheim allemaal was uitgekomen.

Een van de mooiste aspecten van de verschijningen was de tederheid en nederigheid van de Heer Jezus en de Heilige Maagd. Wanneer OLVrouw verscheen, verontschuldigde ze zich bijvoorbeeld voor het feit dat ze tijd voor het gezin in beslag nam. Op een keer werd Davide omhelsd door de Madonna terwijl hij aan het koord om haar middel trok. Fabio vertelt hoe hij ongelovig was geweest bij het idee dat de Heilige Maagd aan Jessica en Davide verscheen, maar hij zou haar toen ook zien: “Ze gaf me een geschenk en een kus op het voorhoofd; Ik voelde de warmte van een echte kus.” Jessica en haar moeder Annamaria spraken beiden met Jezus in de kerk. De Heer kwam tevoorschijn uit het beeld van de Goddelijke Barmhartigheid en liep naar Annamaria en hield vervolgens haar hand vast. Hoewel de openbare berichten in mei 1996 eindigden, zijn de verschijningen op persoonlijke titel doorgegaan. Manuel, geboren in 2002, zag OLVrouw op 7-jarige leeftijd, in een tijd van bijzonder lijden voor de familie, en in december 2018 verscheen OLVrouw aan Fabio en Annamaria tijdens de mis in de tussenliggende jaren.

Boodschappen

Als we naar de boodschappen zelf kijken, stellen ze ons in staat de reden voor de bloedtranen te begrijpen. Ze schetsen voor de Kerk profetisch de gevaren die de mensheid bedreigen, en in die zin zijn ze zeker apocalyptisch in de ware zin van het woord: afval van het ware geloof, een satanische aanval op het gezin, de gevaren van een derde wereldoorlog, het belang van de devotie tot het Onbevlekt Hart van Maria en een waarschuwing dat het profetische visioen van het derde geheim van Fatima zich begon te ontvouwen aan het einde van het tweede millennium. OLVrouw spreekt echter ook over de komende eindoverwinning op het kwaad met de wederkomst van de Heer in heerlijkheid.

In termen van een “grote afvalligheid” van het ware geloof zoals OLVrouw het heeft beschreven, is de waarschuwing grimmig: “Kinderen, de Kerk is een periode van grote beproeving ingegaan, en bij velen van jullie zal het geloof wankel worden.” Bij een andere gelegenheid lezen we: “Satan neemt de hele mensheid over, en nu probeert hij de Kerk van God te vernietigen door vele priesters. Sta het niet toe! Help de Heilige Vader!”… “In Rome daalt de duisternis steeds meer neer op de Rots die mijn Zoon Jezus jullie heeft nagelaten om Zijn kinderen te stichten en geestelijk op te voeden.”

De waarschuwingen voor afvalligheid zijn ook te vinden in het leergezag van de recente Pausen. De H. Paus Johannes Paulus II verwees specifiek naar een “stille afvalligheid” in zijn apostolische exhortatie, Ecclesia in Europa, terwijl Benedictus XVI de profetie van de H. Paulus aan Timoteüs zag over de “dag waarop mensen de gezonde leer niet zullen verdragen, maar jeukende oren hebben, ze zullen leraren rond zich verzamelen om aan hun eigen verlangens te voldoen, en zullen zich afkeren van het luisteren naar de waarheid en afdwalen naar mythen” (2 Tim: 4:3) zoals die in onze eigen tijd voorkomen. Paus Franciscus heeft bij talloze gelegenheden gewaarschuwd voor het gevaar van geestelijke wereldsgezindheid, die “de meest verraderlijke verleiding is die de Kerk bedreigt”.

De H. Maagd smeekt om eenheid in de Kerk door gehoorzaamheid van alle Bisschoppen aan de Paus. "Zijn kracht [de Paus] bevestigt dat de echte evangelische waarheid alleen binnen de Kerk van Jezus is die aan de Paus is toevertrouwd en alle Bisschoppen die zich in gehoorzaamheid met hem verenigd hebben." De Bisschoppen worden ook uitgenodigd om “weer één van hart te worden vol waar geloof en nederigheid”.

Een centrale boodschap die via de verschillende bovennatuurlijke tekens wordt gegeven aan de familie Gregori is de vernietiging van het huwelijk en het gezin. Zo presenteerde OLVrouw zich als “Koningin van de Kerk en Koningin van het gezin”; de boodschappen spreken van "daden van liefde" binnen het gezin die "zielen redden van Satan". De rozenkrans wordt gepromoot als een middel om ook de duivel te verslaan. Op 16/7/1996 verklaarde de Heilige Maagd: "Satan wil het gezin vernietigen." Jessica voelde eerder de roeping tot het huwelijk dan tot het gewijde leven, juist omdat het de Wil van God was dat zij zou getuigen van de schoonheid van het huwelijk in een tijd waarin kwade krachten het willen vernietigen.

Een van de meest profetische aspecten van de boodschappen betreft de link van Civitavecchia met Fatima. Daar zijn verschillende redenen voor:

1) OLVrouw noemt specifiek Fatima “Mijn kinderen, de duisternis van Satan verduistert nu de hele wereld en ze verduistert ook de Kerk van God. Bereid je voor om te beleven wat ik aan mijn kleine dochters van Fatima heb geopenbaard”

2) OLVrouw onthulde het 3e geheim van Fatima aan Jessica op 27/8/1995. Jessica kon toen zuster Lucia van Fatima bezoeken in 1996 en de twee bespraken het geheim.

Er lijken verschillende elementen van grote betekenis te zijn die Fatima en Civitavecchia met elkaar verbinden vanuit historisch, geografisch en eschatologisch oogpunt, maar ze komen allemaal samen op één punt: het lijden van de Paus en de Kerk. Fatima kondigde het lijden aan dat aan het begin van de eeuw zou komen, terwijl we in Civitavecchia aan het einde van de eeuw worden meegedeeld dat we nu de voorspelde tijden zijn binnengegaan en dat de jaren van de "triomf van mijn Onbevlekt Hart op handen zijn".

In geografische termen moeten we zien dat Civitavecchia naast Rome ligt; het vertelt ons dat de geestelijke oorlog nu een kritieke plaats is binnengetreden en dat de blik van OLVrouw gericht is op het leven en de bediening van de Paus, en de gevaren die hem en zijn bediening bedreigen om de kudde te beschermen tegen de wolven van binnen en van buiten.

Vanuit een eschatologisch perspectief is het van groot belang dat het 3e geheim vijf jaar voor de vrijgave in 2000 aan de 6-jarige Jessica werd toevertrouwd. We weten niet of Jessica een precieze interpretatie van het visioen kreeg, maar er is duidelijk een reden voor. waarom het haar werd verteld. Civitavecchia lijkt in ieder geval te wijzen op twee realiteiten die in het oorspronkelijke visioen worden getoond: ten eerste de verwoesting van een stad waarin de Paus bidt voor de doden. Dat zou een straf zijn voor de mensheid in het algemeen. Ten tweede: het martelaarschap van de Paus, en die Bisschoppen, Priesters, religieuzen en leken voor het kruis op de top van de berg. Dat vertegenwoordigt ongetwijfeld een universele vervolging van de Kerk; een die lijkt te wijzen op de laatste beproeving vóór de wederkomst van de Heer (KKK 675).

Ook de bloedtranen van het oorspronkelijke beeld van de familie Gregori kunnen in dit licht worden geïnterpreteerd; ze vertegenwoordigen profetisch het lijden dat zal voortvloeien uit het falen van de mensheid om zich te bekeren. Maria weent om al haar kinderen, maar zij vertegenwoordigt de Kerk; zij is het model van de Kerk in haar lijden en volmaaktheid, en in haar lijden vertelt ze ons dat ze weer naast het kruis zal staan wanneer de Kerk haar eigen Goede Vrijdag meemaakt.

Natuurlijk eindigde Fatima niet met de belofte van mislukking, maar eerder met de belofte van een triomf; geen tijdelijke gebeurtenis, maar een definitieve triomf tegen Satan. Daarom verkondigen Moeder en Zoon in Civitavecchia, evenals in San Nicolas, Argentinië en Kibeho, Rwanda, een boodschap van grote vreugde.

Tegen Fabio Gregori zei de Heer: “Je bent één van Mijn favorieten; Ik zal je een engel sturen om je te laten zien wat er binnenkort moet gebeuren. Gezegend is degene die de profetische woorden van de Kerk van God, Onze Vader, heeft bewaard en gepredikt. Onze Hemelse Moeder bereidt ons de weg voor door voorspraak te doen bij God, Onze Vader. Verlaat nooit de sacramenten, de biecht, het gebed, het vasten en het lichaam van Christus Jezus in de Heilige Mis, want Mijn komst zal zeer spoedig zijn.”

Bij een andere gelegenheid zei OLVrouw: "Open je hart en je armen op dezelfde manier en liefde waarmee je je eigen zoon omhelst, om klaar te zijn om Christus te omhelzen in de pracht van Zijn glorie, want Zijn grote komst staat op het punt te komen. Bid en word het bidden nooit moe. Mijn lieve kinderen houden van elkaar, want liefde in Christus, Mijn Zoon, is jouw sleutel om die kleine deur binnen te gaan die naar het Koninkrijk van God leidt.”

Natuurlijk kunnen dit soort boodschappen sensationeel worden gemaakt en zelfs verkeerd worden begrepen. Het punt is zeker dat ze een oproep zijn om op de meest authentieke en radicale manier te reageren op het evangelie. Ze nodigen ons uit om elke dag in een adventsgeest te leven, niet door het leven op te geven en te wachten, maar het te omarmen; om elke dag in dienst van anderen te staan. De waarschuwing van de H. Paulus aan de Tessalonicenzen is hier zeker van toepassing (vgl. 2 Tess 3:11-12).

De andere belangrijke schakel tussen Fatima en Civitavecchia is de wens van OLVrouw dat de devotie tot haar Onbevlekt Hart zich verspreidt. Ze vraagt om de toewijding van de wereld aan haar Onbevlekt Hart, en aan individuen om hetzelfde te doen. Dit komt omdat een toewijding betekent jezelf onder de directe bescherming van de spirituele Moeder van alle volkeren te plaatsen; het is om je toevlucht te zoeken tegen de geestelijke storm in de veiligste haven, en aangezien Maria de Middelares van genade is, is het om de snelste weg te vinden naar een nederige vereniging met God.

Voor Fabio Gregori zijn de gebeurtenissen in Civitavecchia een geweldige oproep. Hij stelt dat de Maagd Maria “ons onderdompelt in het mysterie van de liefde van God in Jezus, door Jezus” en dat het Christelijk gezin de Heilige Familie moet navolgen. Hij herinnert ons eraan dat vanwege Satans haat vanaf de schepping tot aan de Parousia, "er een grote strijd zal zijn om het Christelijk gezin en het grote gezin van God, de Kerk te vernietigen en zijn volledige Woord en de Eucharistie te verminderen." Wanneer we de tekenen van de tijd in het licht van het evangelie zien, kunnen we niet anders dan vaststellen dat dit proces de laatste tijd versneld is en dat de Heilige Maagd van Civitavecchia zich heeft aangesloten bij het leergezag van de recente Pausen om het gezin te verdedigen, en het bevorderen van liefde en eenheid in de Kerk.

Positie van de Kerk

Op dit punt is het belangrijk dat we kijken naar de houding van de Kerk ten opzichte van de verschillende fenomenen die hier worden beschreven. Kunnen we zeggen dat er een goedkeuring is?

Kort nadat de gebeurtenissen zich in zijn Bisdom begonnen te ontvouwen, richtte Bisschop Grillo een diocesane theologische commissie op om de feiten te bestuderen. Uiteindelijk stemde de meerderheid voor de goedkeuring van de bovennatuurlijke gebeurtenis. Bisschop Grillo erkende ook al in 2005 de vele vruchten van Civitavecchia in het eerste decennium. Dit hield in dat er continu verschillende biechtvaders aanwezig waren bij het heiligdom om de duizenden biecht te horen. Er waren veel zwangerschappen van koppels waarbij onvruchtbaarheid een probleem was geweest nadat ze voor het standbeeld hadden gebeden, en op dat moment had hij meer dan duizend huwelijken geteld die waren gered op voorspraak van OLVrouw, Koningin van de Familie.

Een persoonlijk beroep op Paus Franciscus

Aan het einde van dit onderzoek naar de feiten rond OLVrouw van Civitavecchia, en gezien de ernstige gevaren die de mensheid bedreigen in deze tijd van beproeving, zou ik onze dierbare H. Vader, Paus Franciscus, nederig willen verzoeken om te overwegen een nieuw Mariaal jaar uit te roepen dat overal in de Kerk en de wereld zou kunnen worden gevierd, en als een mogelijk bekronend moment van dat jaar, om de toewijding van de H. Johannes Paulus II uit 1984 aan het Onbevlekt Hart van Maria te hernieuwen, en om opnieuw elke Bisschop uit te nodigen om zich bij hem aan te sluiten.

Het is 33 jaar geleden sinds het laatste Mariaal jaar en we zouden ons misschien kunnen herinneren aan de grote vreugde die dat jaar aan de Kerk gaf ter voorbereiding op het grote jubileum van het jaar 2000. Toevallig zijn we nu even ver verwijderd van de herdenking van de Verlossing in 2033, en het lijkt erop dat de Kerk grote behoefte heeft aan een moment van hoop dat de harten kan voorbereiden op de toekomst. De H. Vader heeft onlangs en genadig 3 nieuwe titels toegevoegd aan de Litanie van Loreto, en één in het bijzonder lijkt me essentieel en profetisch voor de toekomst: "Moeder van Hoop."

We kunnen niet anders dan begrijpen waarom de wereld de deugd van hoop zo hard nodig heeft: een fragmentarische WOIII, zoals de H. Vader ons bij verschillende gelegenheden heeft herinnerd, de voortdurende vluchtelingencrisis, de pandemie van het Coronavirus, de brute ineenstorting van het gezin, abortus, verschrikkelijke werkloosheid, honger en de steeds toenemende vervolging van het Christendom en minderheidsgroepen over de hele wereld.

In de Kerk zien we onenigheid, schandalen, het kwaad van seksueel misbruik, massale hypocrisie en het verlangen van degenen die de kracht van het evangelie willen verminderen door de doctrines van het leergezag af te zwakken - en dat geldt voor degenen aan de rechter- en linkerkant. Velen voeren ook een heroïsche dagelijkse strijd tegen de krachten van het kwaad in hun eigen spirituele leven.

We kunnen niet ontkennen dat we intense momenten beleven die schijnbaar apocalyptisch zijn; de Pausen hebben er vaak over gesproken, maar we kunnen en moeten het verhaal verwerpen dat door sommige Katholieken wordt verspreid en dat zich lijkt te voeden met angst en verdeeldheid, en theologische waarheid vervangt door politieke ideologie. In dit verhaal is er ook weinig ruimte voor hoop. De Heilige Maagd leert ons echter altijd de remedie tegen eindeloos pessimisme; het is om ons te bekeren, het evangelie naar de letter na te leven en mensen in nood de hand te reiken. Het is ja zeggen tegen liefde zonder uitzondering.

Een Mariaal jaar geleid door de Heilige Geest zou kunnen dienen om de Kerk eraan te herinneren dat net zoals Maria bad in het Cenakel met de Apostelen in afwachting van de eenheid die zou komen van de Heilige Geest. Ze kan nu hetzelfde kan doen om de verdeeldheid binnen de Kerk te helpen helen. Ik moet denken aan de prediking van Paus Benedictus XVI over de twee principes, Maria en Petrijns ambt.

Hij stelt dat het mariale principe nog fundamenteler is dan het Petrijns ambt en vervolgt: “Alles in de Kerk, elke instelling en elk ambt, ook dat van Petrus en zijn opvolgers, is 'ingesloten' onder de mantel van de Maagd, binnen de gratievolle horizon van haar 'ja' tegen Gods wil”. Bij een andere gelegenheid zei hij: “Maria is zo verweven in het grote mysterie van de Kerk dat zij en de Kerk onafscheidelijk zijn, net zoals zij en Christus onafscheidelijk zijn. Maria weerspiegelt de Kerk, anticipeert op de Kerk in haar persoon, en in alle turbulentie die de lijdende, worstelende Kerk treft, blijft zij altijd de Ster van het heil. In haar ligt het ware centrum waarop we vertrouwen, ook al wegen de periferieën ervan heel vaak op onze ziel.

Herinnerend aan de woorden die OLVrouw sprak in Civitavecchia, zelfs tijdens het bewind van de grote H. Paus Johannes Paulus II: “In Rome daalt de duisternis steeds meer neer op de Rots die mijn Zoon Jezus jullie heeft nagelaten om Zijn kinderen te stichten en geestelijk op te voeden ”, dan zien we hoe profetisch die woorden waren. De duisternis wordt veroorzaakt door degenen die dreigen met een schisma, die het gezag van de Paus willen verminderen en die zichzelf opwerpen als rechters van zijn leergezag. Een Mariaal jaar zou de Kerk eraan kunnen helpen herinneren dat Maria de Paus altijd gehoorzaamheid leert, en zo een nieuwe nederigheid aanmoedigen om zijn leer te aanvaarden in het licht van de traditie die vandaag levend en vruchtbaar blijft.

Met opperste vertrouwen en hoop op de Heer zou een Mariaal jaar zeker grote genaden aan de Kerk en een toename van heiligheid brengen. Het zou dienen om velen uit te nodigen om hun liefde en toewijding aan de Moeder te vergroten, die hen eschatologische hoop zal leren; die hen zal instrueren hoe ze de valkuilen van de duivel kunnen vermijden, en die hen zal leiden om hun leven in dienst van anderen te brengen. Op universeel niveau zal het de Kerk helpen voorbereiden om moediger door de jaren van moeilijkheden te gaan die in het verschiet liggen; waar Paus Benedictus XVI in 2010 voor waarschuwde op weg naar Fatima: Een Kairos van genade op de pelgrimstocht naar de Triomf van het Onbevlekt Hart.