15/8 De H. Maagd Maria werd nooit oud! - Mother & Refuge Omdat Maria geen gewoon mens was zoals jij en ik, was haar ontvangenis onbevlekt en gevrijwaard van zonde, en daarom zouden de biologische wetten niet noodzakelijkerwijs in haar vervuld moeten zijn zoals in ons. Hier zullen we het hebben over het tijdloze aspect dat Maria wordt uitgebeeld en de redenen waarom zij niet leed aan de verdorvenheid van de zonde, die tot uiting komt in ouderdom, ziekte en dood die alle mensen overkomen. Wanneer OLVrouw op aarde verschijnt als de versie van Guadalupe, Lourdes, Fatima, enz., wordt ze altijd afgebeeld als een zeer jonge vrouw, in sommige gevallen zelfs als een adolescent.
En het Evangelie presenteert Maria als een meisje, jong en maagd, die de Moeder van Jezus zal worden. Uit de verhalen van Matteüs en Lucas kunnen we afleiden dat de Maagd een normale fysieke ontwikkeling had. Ze was een baby, een meisje en nu een jonge vrouw. Maar wat gebeurde er daarna? De traditie bevestigt dat OLVrouw stierf op 72-jarige leeftijd. Dus de logica leidt ons tot de veronderstelling dat ze rimpels, grijs haar en ouderdomskwalen had.
En we moeten ook bedenken dat de fysieke gesteldheid en gezondheid van een mens in de eerste eeuw op die leeftijd niet te vergelijken waren met die van nu, waarin mensen langer leven en een betere levenskwaliteit hebben. Met andere woorden, het lichaam van OLVrouw aan het einde van haar leven zou nog zieker moeten zijn geweest dan dat van een mens in onze eeuw. Maar ook in de kunst zien we dat de Maagd er bijna altijd jong uitziet. Hoe is het daarom mogelijk als ze op 72-jarige leeftijd stierf?
Hoe kan het dat ze niet verouderde en in uiterlijke verschijningen en kunst als een jonge vrouw wordt gepresenteerd? Is deze manier van presenteren om esthetische redenen, omdat het altijd aantrekkelijker is om een jong persoon te tonen dan een oude persoon? Of zijn er misschien theologische redenen die hiertoe leiden? Of is het simpelweg een weerspiegeling van de werkelijkheid zelf dat de H. Maagd niet ouder werd zoals de rest van de mensheid? Waqin Kasan vertelt ons in zijn magnifieke werk 'Het leven van de Maagd Maria', waarin hij een enorme hoeveelheid informatie verzamelt, over de dood van de H. Jozef op 60-jarige leeftijd, en voegt eraan toe dat hij 33 was toen hij met de Heilige Maagd trouwde.
Bij de dood van Jozef was Maria 41 jaar oud, omdat ze op 14-jarige leeftijd met de H. Jozef getrouwd was. Er staat ook dat Maria op 41-jarige leeftijd dezelfde natuurlijke volmaaktheid had als op 33-jarige leeftijd, omdat ze niet verouderde en de meest volmaakte staat had.Jezus Christus stierf op 33 jarige leeftijd en wordt beschouwd als de leeftijd van volmaaktheid. En men heeft aangenomen dat dit de leeftijd is die onze glorierijke lichamen voor eeuwig zullen hebben.
We moeten bedenken dat veroudering, ziekte en dood door de erfzonde in de wereld komen. We dragen allemaal deze smet, waardoor we oud, ziek worden en sterven. De H. Maagd was echter de enige mens die niet onder de erfzonde viel. En als Maria geen zonde had, dan had ze niet de fysieke evolutie van de rest van de mensen, noch de aspecten die het gevolg zijn van de erfzonde. Meer specifiek kon ze niet ouder zijn geworden of gestorven. Dit wordt goed uitgelegd door de zalige Johannes Duns Scotus, die stelde dat Maria van de zonde was bewaard doordat ze door Onze Heer op een preventieve manier was gered. Er zijn namelijk twee manieren om de mens te redden. Eén door te voorkomen en de andere door te redden. Als Jezus de volmaakte middelaar is, moest hij de mens ook op een volmaakte manier kunnen verlossen, óók door te voorkomen.
Dat verklaart waarom de H. Schrift zegt dat ze vol genade was, wat ook tot uiting zou moeten komen in haar fysieke verschijning, die die van een jonge vrouw zou moeten zijn. Dit gebeurde vanwege haar Onbevlekte Ontvangenis. Dat is een dogma van het geloof dat in 1854 werd verkondigd en dat stelt dat de Maagd Maria vanaf het eerste moment van haar ontvangenis vrij was van de erfzonde door de verdiensten van haar Zoon Jezus Christus.
Christus bewaarde haar op een buitengewone manier en schonk haar een heiligheid die ze niet op eigen kracht had bereikt, en ze deed het omwille van haar missie. Een missie die alleen zij kon vervullen: Moeder van God zijn. Dit werd vereist door de heiligheid van Christus en de eer van God. En hoe zit het met Maria's dood?
Want als de erfzonde de oorzaak van de dood is, en aangezien Maria die niet had, dan had ze niet mogen sterven. Hoewel ze echter geen erfzonde had, wilde ze haar Zoon in alles navolgen, inclusief de dood. En de Engel Gabriël heeft nu op verzoek van de H. Maagd de echte datum van de Tenhemelopneming bekend gemaakt: 18 OKTOBER. Maria stierf echter niet aan een fysieke oorzaak of ziekte, maar aan liefde. De H. Johannes Damascenus zegt dat de moeder van God niet stierf aan ziekte, omdat ze de straf van ziekte niet hoefde te ondergaan omdat ze geen erfzonde had.
Ook stierf ze niet van ouderdom, omdat ze niet oud hoefde te worden, aangezien de straf voor de zonde van de eerste ouders niet tot haar kwam om oud te worden en te eindigen door zwakte. Ze stierf uit liefde. Ze wilde zo graag naar de Hemel gaan, waar haar Zoon was, dat deze liefde haar deed sterven. De behoefte om haar Zoon weer te zien was zo groot dat ze gewoon in slaap viel. Daarom spreken Oosterse Christenen over de rustperiode of overgang van de Maagd Maria.
En aangezien Maria's lichaam niet verdorven kon raken als ze stierf, omdat dat alleen gebeurt vanwege de erfzonde, nam Jezus haar met lichaam en ziel mee naar de Hemel, de Tenhemelopneming. Enige tijd voor haar dood, volgens een Oosterse tekst toegeschreven aan Johannes de Evangelist, benaderde de H. Aartsengel Gabriël Maria terwijl ze aan het bidden was in de H. Grafkerk en vertelde haar dat haar aardse leven ten einde was gekomen.
Vervolgens liet ze de apostelen weten dat de datum van het verlaten van deze wereld voor de eeuwigheid naderde. Johannes Damascenus, één van de laatste apostolische vaders, vertelt ons dat de apostelen zich haastten naar Jeruzalem, de plaats waar de Maagd Maria was. De Oosterse tekst van Johannes zegt dat de apostelen zagen hoe het gezicht van Maria helderder scheen dan het licht, opstond en elk van de apostelen met haar eigen hand zegende, en zij allen verheerlijkten God.
En de Heer strekte Zijn vlekkeloze handen uit en ontving haar heilige en vlekkeloze ziel. De apostelen legden haar heilige lichaam op een bed en droegen het naar de hof van Getsemane, waar ze het in een nieuw graf plaatsten. De H. Johannes Damascenus zegt dat op het moment van haar dood de engelenkoren een concert gaven.
Feest op 31 augustus in Oosterse Kerken:
Bij Maria's sterven werden alle apostelen als getuigen opgeroepen, ook degenen die reeds overleden waren. Thomas werd door een engel vanuit India door de lucht naar Jeruzalem gevoerd. Zo kruiste zijn weg die van de Heilige Maagd toen zij met lichaam en ziel ten hemel werd opgenomen. Als bewijs van dat wonder wierp zij de apostel, die als de 'ongelovige Thomas' bekend stond, haar gordel toe.
Toen hij de elf anderen dan ook in verdriet aantrof, kon hij ze de blijde boodschap mededelen dat de Moeder van de Heer met lichaam en ziel ten hemel was opgenomen. Hij toonde hun haar gordel. Nu was het hun beurt om zich ongelovig te tonen. Ze togen naar het graf en vonden het leeg, juist zoals Thomas het hun gezegd had... Zo werd hij in ere hersteld.
Later zou Maria's gordel in een verzegelde schrijn bewaard zijn in de kerk van Maria Blachernae te Constantinopel. Pas rond het jaar 900 werd hij weer geopend. Keizerin Zoë, de vrouw van Leo de Wijze, leed aan depressiviteit. In een droomvisioen werd haar de gordel van Maria getoond als het enige geneesmiddel. De gordel werd tevoorschijn gehaald en op de zieke gelegd: zij was onmiddellijk genezen.
Veel later werd nog eens de dochter van keizer Romanus op dezelfde manier van een ziekte genezen. Toen deze naar Georgië verhuisde, nam ze er een deel van mee. Tsaar Alexander I liet er een kerk voor bouwen in Zugdid, Georgië.
De apostelen openden het heilig graf van OLVrouw en er kwam een zeer onaangename geur uit. Het enige wat ze vonden, waren de lijkwades. Op dat moment begrepen ze dat de H. Maagd in haar rust naar de Hemel werd gebracht, eerst in ziel en vervolgens in lichaam. Op 1 november 1950 proclameerde paus Pius XII het dogma van de tenhemelopneming van de Maagd Maria met lichaam en ziel, waarvan de tekst zegt dat de Onbevlekte Moeder van God, de altijd Maagd blijvende Maria, na het voltooien van haar aardse leven, met lichaam en ziel in de Hemelse glorie werd opgenomen. Ere zij God in zijn engelen en heiligen. Amen.
|