25/8 Profetieën van Moeder Yvonne-Aimée de Malestroit (1901 – 1951) - Virgin Mary Prophecies

samen tekst uit www.laselectiondujour.com

Yvonne werd op 1901 geboren in een Christelijk gezin. Haar leven verliep niet op rozen, hoewel ze als tiener in de Parijse high society van de wijk Ternes woonde. Hoewel ze haar vader al vroeg verloor, leerden haar grootouders haar de naaste lief te hebben. Ze werd smoorverliefd op de armen. Overdag vermomde het jonge meisje zich om de burgerlijke appartementen schoon te maken ; 's nachts gleed haar silhouet door de moordende wijken van Billancourt om in de behoeften van de arme gezinnen te voorzien en hen te troosten. Wie kon dat beter doen ? In de duisternis bracht deze engel hen licht.   

Yvonne blijft haar liefdadigheidsdaden tot het einde volbrengen, ondanks haar zwakke gezondheid en de vreselijke migraine die haar overweldigt. Maar ze luistert niet naar zichzelf en de armen nemen de eerste plaats in aan het feestmaal van haar hart. Zoals journalist Christophe Mory opmerkt : "Ze heeft geld nodig, dus geeft ze concerten in de society, verkoopt ze schilderijen die ze schildert, schrijft ze boeken onder een pseudoniem (...) ".       

Yvonne was negen jaar oud in 1911 toen ze in haar bloed een brief schreef om haar leven aan Christus te wijden . Het was Verhaal van een Ziel van Thérèse van Lisieux, voorgelezen door haar grootmoeder, die haar ervan overtuigde heilig te willen worden. In 1922, terwijl ze aan het herstellen was in Malestroit, verscheen Christus aan haar in haar kamer en toonde haar zijn Kruis : " Wil je het dragen ? " 

Deze buitengewone gebeurtenissen zouden haar pas na haar dood in 1951 verlaten. Yvonne verbrak toen haar verloving met Robert, een jonge arts, die ontroostbaar bleef. De Kerk stelde haar toetreding tot het geloof uit, voerde onderzoeken uit en vreesde dat ze de mensen om haar heen manipuleerde. 

Op 27-jarige leeftijd trad Yvonne uiteindelijk in het Augustijnenklooster van Malestroit in en werd ze zuster Yvonne Aimée van Jezus. Acht jaar later werd ze tot overste van de gemeenschap gekozen !

hoe ze het Kindje Jezus afbeeldde 

Maar het ware bewijs van haar profetische charisma kwam met de visioenen van oorlog. In 1922, 17 jaar voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, had ze een angstaanjagend visioen. Een grote duisternis bedekte de aarde, terwijl rookspiralen naar de hemel opstegen. Een innerlijke stem vertelde haar: dit zijn beproevingen die zullen komen. Ze zullen absoluut ongelooflijk zijn, maar verheug je, want je weet dat de Heer je zal komen helpen. Toen zag ze soldaten aankomen die op en neer reden in vrachtwagens, gekleed in groene uniformen die nog niet bestonden in de Europese legers.

Ze zag vliegtuigen grote cilinders op steden laten vallen, die verwoestende branden veroorzaakten. En in deze visioenen verscheen het getal 39 duidelijk. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, kreeg alles een angstaanjagend precieze betekenis. De gebeurtenissen verliepen precies zoals ze had voorzien, inclusief het visioen van een hoge generaal die haar onderscheidde, een profetie die uitkwam toen generaal De Gaulle haar in juli 1945 het Legioen van Eer verleende.

Tijdens de Duitse bezetting werd Moeder Yvonne een ware heldin van het verzet. Met de medeplichtigheid van de andere zusters en dankzij ingenieuze listen slaagde ze erin honderden soldaten, Joden, partizanen en zelfs de beroemde generaal Ottobert, hoofd van het geheime verzetsleger, te verbergen. Soms vermomde ze parachutisten als nonnen om ze aan de Gestapo te ontrukken. Op 15 februari 1943 werd ze in Parijs door de Gestapo gearresteerd en opgesloten in de gevangenis van Cherche-Midi.

Ze werd de dodentrein en het prikkeldraad van het Reich beloofd. Gemarteld door een Fransman in de gevangenis van Cherche-Midi, bleek ze ongevoelig voor de slagen. Maar wat er vervolgens gebeurde, tart elke rationele verklaring. Terwijl haar lichaam in handen van de Duitsers was, ontmoette pater Paul Labutte haar in de metro, gekleed in burger, die hem vertelde over de martelingen die ze had ondergaan en hem vroeg te bidden.

De Priester begreep dat hij te maken had met een fenomeen van bilocatie. Die avond rond 21.00 uur hoorde hij een plof in de kamer van Moeder Yvonne, alsof iemand van grote hoogte was gesprongen en met de voeten tegen elkaar was geland. Hij kwam binnen en trof haar gekleed in burgerkleding aan, verward en bang. Op zijn vraag hoe het mogelijk was dat ze door de gesloten deuren naar binnen was gekomen, antwoordde ze: het was mijn engel die me had bevrijd en me hierheen had gebracht.

Hij greep me vast op de binnenplaats van de gevangenis, terwijl we verzameld waren om naar Duitsland te gaan. De vloer van de kamer was bedekt met verse bloemen, zo'n hoeveelheid dat er minstens twee tuinmannen nodig zouden zijn geweest om ze te vervoeren. Het spirituele leven van Moeder Yvonne werd ook gekenmerkt door een vreselijke strijd tegen de krachten van het kwaad. De demon vervolgde haar door zeven verschillende fasen van verleiding.

Het begon met angstaanjagende verschijningen en fysieke mishandelingen. Het ging verder met psychische aanvallen die haar tot de rand van wanhoop brachten. Hij probeerde haar van het balkon en van het dak te laten vallen; hij dreef haar tot suïcidale gedachten. En uiteindelijk probeerde hij haar te laten twijfelen aan de authenticiteit van haar mystieke ervaringen door middel van vertrouwde mensen, die zich plotseling tegen haar keerden. Yvonne gaf echter nooit toe en toonde een buitengewone geestkracht die de goddelijke oorsprong van haar charisma bevestigde.

Maar Moeder Yvonne’s meest verontrustende visioenen betreffen de toekomst die ons te wachten staat. Toen Pr Chotard haar vroeg of Frankrijk het communisme zou overwinnen, was haar antwoord huiveringwekkend. Zeker, maar eerst zal het een zeer zware beproeving moeten doorstaan: de grote verdrukking, de revolutie in Frankrijk, vervolgens de Derde Wereldoorlog en de Russische invasie met zijn islamitische bondgenoten. De non legde uit dat de Russische bezetting qua wreedheden erger zou zijn dan de Duitse.

Zelfs al zou die gelukkig minder dan een jaar duren. Wie denkt dat de Russen ons zullen komen bevrijden van de diep antichristelijke westerse leiders, vergist zich deerlijk. Volgens haar visioenen zal het een ongekende slachting zijn. Ze zag ook mannen gekleed in vreemde kostuums en grote medailles, gemanipuleerd door demonen (vrijmetselaars).

Naast deze angstaanjagende visioenen ontving Moeder Yvonne echter ook de belofte van de uiteindelijke overwinning. Ze profeteerde de heerschappij van Christus door een grote Monarch die aan het hoofd van een klein onoverwinnelijk christelijk leger zou komen. Een belofte die ook door andere mystici zoals Marie Julie Jahenny werd bevestigd. Maar bovenal dicteerde de Heer haar op 17 augustus 1922 een aanroeping die 's ochtends en 's avonds moest worden gereciteerd:

O Jezus, Koning van Liefde, ik vertrouw op Uw barmhartige goedheid.

Dit eenvoudige maar zeer krachtige gebed verspreidde zich over de hele wereld. Moeder Yvonne bevestigde: deze aanroeping brengt veel vrede, troost en licht, niet alleen voor de zieken en stervenden, maar voor iedereen. Het kan ook wonderen bewerkstelligen. Op 3 februari 1951 maakte een hersenbloeding een einde aan haar leven. Ze was 49, net toen ze op het punt stond te vertrekken voor een missie in Zuid-Afrika. Zes jaar later, toen haar kist werd geopend, werd het lichaam intact aangetroffen, omringd door vijf cm kristalhelder water. Haar dood en de geur van heiligheid bevestigden de buitengewoonheid van haar leven.

Jezus, Koning van Liefde, U die aan Moeder Yvonne en aan de H. Margaretha Maria het verlangen hebt geopenbaard om over christelijke gezinnen te heersen, wij verkondigen vandaag uw meest absolute Koningschap over ons. Wij willen voortaan van Uw leven beleven. Wij willen in ons gezin de deugden laten bloeien waarvoor U de beloning reeds hier beneden hebt beloofd. Wij willen de wereldse geest die U hebt vervloekt, ver van ons verdrijven. Heers over onze rede door de eenvoud van ons geloof.

Heers over onze harten door de onvoorwaardelijke liefde waarmee ze voor U branden. We ze zullen in onze harten de vlam aanwakkeren door de veelvuldige ontvangst van Uw goddelijke Eucharistie. Verwaardig u, O goddelijk Hart, om onze geestelijke en wereldlijke ondernemingen te zegenen. Neem onze zorgen weg, heilig onze vreugden, verzacht ons verdriet. O Hart van Jezus, wees barmhartig voor de berouwvolle zondaar.

En wanneer het uur van de scheiding klinkt, zullen wij allen, zij die weggaan en zij die achterblijven, onderworpen zijn aan uw goddelijke wil. We zullen ons troosten met de gedachte dat er een dag zal komen waarop de hele familie, verenigd met U in de Hemel, voor eeuwig Uw glorie en weldaden zal kunnen bezingen. Het Onbevlekt Hart van Maria en de glorierijke H. Jozef, herinner ons aan onze toewijding alle dagen van ons leven. Leve het Hart van Jezus, onze Koning en onze Vader. Amen.