26/9 100+ omgebrachte Christenen in Congo op feest Maria-geboorte - FSSP - met dank aan Martine
Op maandagavond 8 september en in de vroege ochtend van dinsdag 9 september 2025 vielen leden van de Allied Democratic Forces (ADF), een terreurgroep die gelieerd is aan IS, in het oosten van de Democratische Republiek Congo de gemeenschappen Potodu en Ntoyo aan met geweren en meestal machetes. Ruim zeventig christenen vonden de dood in Ntoyo en ruim dertig in Potodu. Deze bloedige aanval volgt op eerdere dodelijke aanvallen in het land.
Video’s die via sociale media werden gedeeld, tonen het bloedbad in Ntoyo: lijken liggen verspreid over de grond en opgestapeld in lemen hutten. In de video is de jammerklacht van de overlevende familieleden te horen, die hun leed uiten over deze zoveelste aanval op hun gemeenschappen.
Rond 21.00 uur op 8 september vielen de terroristen in het dorp Ntoyo gelovigen aan die bijeen waren gekomen voor de wake van een overleden kerklid. “Ze kwamen aan en begonnen met moorden. Op deze begraafplaats hebben ze 26 christenen koelbloedig vermoord. Degenen die probeerden te vluchten werden doodgeschoten en anderen werden met machetes vermoord”, vertelt Mbula Samaki. “Het dodental staat op dit moment op meer dan zeventig christenen en minstens honderd mensen werden ontvoerd.” De aanval richtte daarnaast veel schade aan: “Zestien huizen, acht motoren en twee auto’s zijn in brand gestoken. Het is verschrikkelijk”.
Gerichte aanval
De volgende ochtend sloegen de terroristen opnieuw toe. Dit keer was de aanval gericht op christelijke boeren. “De ADF arriveerde in Potodu. Met machetes doodden ze christelijke boeren die op hun boerderijen waren. Het is een nacht van verdriet en verlatenheid voor christenen”, reageert. Een kerkleider vertelt dat het aantal slachtoffers van dertig in Oicha veel hoger ligt. Een aantal mensen wordt nog steeds vermist. “Moge God ons te hulp komen. Wanneer houden deze moorden in Benu op?”, verzucht voorganger Paluku.
De aanvallen leidden ertoe dat grote groepen mensen op de vlucht zijn geslagen, in de hoop veilig te zijn in omliggende plaatsen. Dominee Alili heeft in zijn kerk gevluchte mensen uit Ntoyo opgevangen. Hij vertelt: “Christenen weten niet meer waar ze heen kunnen. Het was de tijd dat ze hun padi (oogst) gingen binnenhalen, maar kijk eens wat er met hen is gebeurd. Wij, als kerk, weten niet goed hoe we met hen moeten meeleven. Ze durven niet in de kerk te slapen uit angst om aangevallen te worden, zoals degenen die tijdens de wake zijn vermoord. De bloedbaden verzwakken het geloof van christenen. Vorige maand was het ook al bloedbad na bloedbad. Heer, kom ons alstublieft te hulp”.
Beide getuigen vertellen dat de meeste slachtoffers lid waren van de katholieke kerk. Sommige begrafenissen vonden gisteren al plaats, in verschillende gemeenschappen zoals Njiapanda, andere in Mangureijipa en weer andere in Ntoyo in een massagraf.
Vertegenwoordigers van de regering hebben de getroffen gemeenschappen bezocht om hun medeleven te betuigen aan de bewoners. “De situatie is kritiek in het Lubero-gebied, waar christenen worden afgeslacht door islamitische terroristen. Broeders en zusters, laten we ons verenigen in gebed om de vijand te bestrijden. Laten we samen bidden voor de christenen in het oosten van de DRC”.
Ongestraft
“We zijn ontzet toen we hoorden dat er opnieuw een bloedbad onder christenen heeft plaatsgevonden in het oosten van de Democratische Republiek Congo (DRC)”, zegt Jo Newhouse, woordvoerder van Open Doors voor Sub-Sahara Afrika. “Het is onaanvaardbaar dat deze aanvallen op burgers, en met name christenen die bijeen waren voor een begrafenis, ongehinderd kunnen doorgaan.
Open Doors veroordeelt deze voortdurende gewelddaden tegen gelovigen ten zeerste en roept de regering en haar internationale partners op om urgent prioriteit te geven aan de bescherming van burgers in het oosten van de DRC, waar de aan IS gelieerde ADF al veel te lang ongestraft gruwelijk zijn gang kan gaan.
We vragen het Lichaam van Christus om de kerk in het oosten van de DRC in gebed te gedenken. Bid om Gods troost, Zijn voorziening voor de gevluchte gelovigen en om Zijn Geest om hen kracht te geven om standvastig te blijven te midden van deze gerichte aanvallen”.
Opnieuw rouwen onze zusters en broeders in de DRC om de zoveelste aanval op hun leven en bestaansmiddelen. Toch erkent de wereld nauwelijks wat er gebeurt. We moeten de stilte doorbreken. Het is een kwestie van tijd dat dit overslaat naar het 'veilige' Europa.
(Bron: Opendoors)
|