29/9 Het is begonnen in het VK - God waarschuwde mij - Great Miracles Avenue

Dit had ik me nooit voorgesteld dit openbaar te zeggen. Ik dacht dat het gewoon een visioen voor mijn man en mij was. Maar ik had het mis. Ik heb het gevoel dat als ik blijf zwijgen, er bloed aan mijn handen zal kleven. Wat ik nu ga delen, is niet zomaar een droom. Het is een waarschuwing van God. Een oproep uit de Hemel voor elke gelovige om wakker te worden voordat het te laat is. Als je dit leest of hoort, smeek ik je in de naam van Jezus, neem deze boodschap niet licht op. Elke keer als ik mijn ogen sluit, zie ik dezelfde angstaanjagende taferelen weer. Ik zie mensen huilen en schreeuwen.

Ik zie gezinnen verscheurd worden. Ik zie de kerk. De mensen die ooit hun handen ophieven om te aanbidden, zitten nu gevangen in spijt omdat ze één kleine beslissing namen die hun eeuwigheid veranderde. En die beslissing was om iets te accepteren waarvan de wereld hen vertelde dat het normaal en verplicht was. Ik ben gewoon een Christelijke vrouw, een echtgenote en een moeder die probeert een leven te leiden dat God behaagt. Mijn man en ik hebben altijd van de Heer gehouden.

We hebben ons huis gebouwd op geloof en onze kinderen opgevoed om Hem te vrezen. Ik dien in onze lokale kerk hier in Johannesburg, Zuid-Afrika, en help mee met de vrouwengemeenschap en het jeugdwerk. Mijn man was, voordat hij vertrok, een van de diakens in onze kerk. Ons leven is altijd gericht geweest op het dienen van God en het doen van Zijn wil. Maar twee jaar geleden veranderde alles voor ons gezin. Het bedrijf van mijn man plaatste hem over naar het Verenigd Koninkrijk, naar Canterbury voor een werkopdracht. Het was een goede kans voor hem en we hebben erover gebeden voordat hij accepteerde.

Hoewel het heel moeilijk voor me was om hem te laten gaan, geloof ik dat God er een plan mee had. Sinds hij weg is, voed ik onze drie kinderen hier alleen op. Het is moeilijk geweest, broeder Joseph. Er zijn dagen dat ik mezelf in slaap huil, omdat ik hem zo mis. Maar elke nacht kniel ik naast mijn bed en bid voor hem. Ik vraag God om hem te beschermen, hem te leiden en hem te behoeden voor elk kwaad plan van de vijand. Nog maar een paar dagen geleden had ik een droom. Het was zo echt en angstaanjagend dat ik wakker werd. In deze droom zag ik mijn man op zijn werkplaats in Canterbury.

Hij zat aan zijn bureau te werken zoals hij normaal doet, toen plotseling een luide sirene door het hele gebouw begon te loeien. Het was geen brandalarm. Het was iets anders, iets officieels en angstaanjagends. Iedereen in het bedrijf stopte met wat ze aan het doen waren en liep hun kantoor uit naar een grote, open ruimte. Het leek wel een appèl. Ze riepen elke werknemer op om in de rij te gaan staan. Terwijl ze daar stonden, zag ik een groep overheidsfunctionarissen en mannen in militaire uniformen binnenkomen.

Ze waren serieus en intimiderend. Een van hen pakte een microfoon en sprak luid zodat iedereen het kon horen. Hij zei: "We hebben de opdracht gekregen om iedereen die in dit bedrijf werkt te markeren. Iedereen moet deze nieuwe identiteit krijgen. Dit is een overheidsrichtlijn." Toen zag ik de werknemers onder elkaar mompelen. Sommigen keken verward. Anderen waren duidelijk bang. Velen van hen probeerden te weigeren. Ze schreeuwden dat ze het niet wilden, dat ze niet begrepen wat er aan de hand was. Maar toen, tot mijn verbazing, zag ik de soldaten hen één voor één vastpakken en met geweld iets in hun handen spuiten.

Ze noemden het een nieuw ID. Maar diep in mijn geest, in de droom, wist ik precies wat het was. Het was het merkteken, het merkteken van het beest waar de Bijbel ons voor waarschuwde. Mensen schreeuwden en probeerden weg te lopen, maar de soldaten achtervolgden hen, hielden hen tegen en merkten hen tegen hun wil. Het was hartverscheurend. Toen zag ik mijn man. Hij stond in de rij, wachtend op zijn beurt. Maar toen de rij dichterbij kwam, zag ik angst in zijn ogen. Hij brak plotseling los en liep een toilet in om zich te verstoppen. De soldaten merkten dat iemand de rij had verlaten en ze begonnen luid zijn naam te roepen. "Waar is hij? Zoek hem!" riepen ze.

Ze begonnen elke kamer, elke hoek te doorzoeken, in een poging hem op te sporen. Mijn hart bonsde terwijl ik hen gadesloeg. Mijn man liep het gebouw uit en liep de straat uit, en de soldaten sprongen in hun voertuigen en begonnen hem te achtervolgen. Het was angstaanjagend. Toen, plotseling, veranderde alles in de droom. De lucht werd donker en ik hoorde een luide trompetklank, een geluid dat de hele aarde deed schudden. Ik keek om me heen en zag graven openbreken. Ik zag lijken uit de grond opstijgen, gekleed in licht en de lucht in getild worden. Overal om me heen begonnen mensen te verdwijnen.

Ze stegen op in de lucht, werden opgenomen. Ik wist meteen wat er aan de hand was. De opname had plaatsgevonden. Jezus was teruggekeerd voor Zijn volk. Maar toen zag ik iets wat mijn hart nog meer brak. Al die mensen die het merkteken hadden ontvangen, stonden er nog steeds. Ze schreeuwden en huilden. Ze werden achtergelaten. Niemand van hen werd meegenomen. Ze werden achtergelaten om het oordeel te ondergaan dat nu over de aarde kwam. Ik keek wanhopig om me heen, op zoek naar mijn man. Ik schreeuwde zijn naam, probeerde hem te vinden tussen de mensen, maar ik zag hem nooit meer.

Diep vanbinnen wist ik wat dat betekende. Hij had het merkteken niet aangenomen, en daarom was hij opgenomen. Op dat moment werd ik wakker uit de droom. Ik zweette en trilde. Ik kwam uit bed, ging op mijn knieën zitten en smeekte God om genade met ons. De droom voelde zo echt dat het was alsof ik hem had meegemaakt. En weet je dat ik slechts een paar dagen na de droom het nieuws aanzette en wat ik zag, deed mijn bloed stollen. De Britse overheid had net een nieuw digitaal identificatiesysteem aangekondigd.

Het werd omschreven als verplicht voor alle burgers en werknemers. Mijn handen bewogen terwijl ik luisterde. Het voelde precies zoals ik in mijn droom had gezien. Ik verspilde geen seconde. Ik pakte mijn telefoon en belde mijn man. Ik vertelde hem alles over de droom, elk detail. En ik smeekte hem met tranen in mijn ogen. Ik zei: "Alsjeblieft, wat er ook gebeurt, neem die ID niet mee. Laat ze niets in je lichaam stoppen. Laat ze je niet overtuigen dat het gewoon een nieuwe technologie is. God heeft me al laten zien dat dit het merkteken van het beest is. Als je het meeneemt, word je achtergelaten.

Broeder, ik deel dit met je omdat ik geloof dat dit niet alleen een boodschap voor mijn man is. Het is een waarschuwing voor elke gelovige wereldwijd. Het is begonnen in het Verenigd Koninkrijk. Maar heel snel zal het zich naar elk land verspreiden. Ze zullen ons vertellen dat het voor veiligheid, gemak en identificatie is. Maar het is een valstrik van de vijand. Het is het begin van het systeem dat de wereld zal voorbereiden op de Antichrist. Ik smeek elke Christen die mijn stem hoort, accepteer de nieuwe ID niet, wat ze je ook beloven, neem geen merkteken in je hand of op je voorhoofd, hoe normaal ze ook zijn.

De Bijbel is duidelijk in Openbaring 13:16-17 dat iedereen die het merkteken van het beest ontvangt, niet gered zal worden. Dit is niet iets om lichtvaardig op te vatten. Als je het eenmaal aanneemt, is er geen weg meer terug. En voor degenen die luisteren en hun leven nog niet aan Jezus hebben gegeven: doe het alsjeblieft, alsjeblieft nu. Bekeer je van je zonden en bekeer je tot Hem zolang er nog tijd is. De opname kan elk moment plaatsvinden, net zoals ik in mijn droom zag. Jezus komt spoedig, en alleen zij die in gehoorzaamheid leven, zullen met Hem worden opgenomen.

De rest zal een wereld onder de controle van het beest tegemoet gaan, een wereld van duisternis en lijden zoals nooit tevoren. Ik weet niet hoeveel tijd we nog hebben. Misschien weken, misschien maanden, maar de tekenen zijn overal. Deze nieuwe digitale ID is er daar één van. Alstublieft, deel deze boodschap met zoveel mogelijk mensen. Waarschuw je kerk, je vrienden, je familie. Vertel hun wat ik heb gezien. Zeg hen standvastig te zijn en op God te vertrouwen, zelfs als de hele wereld zich tegen hen keert.

Ik hou meer van mijn man en kinderen dan woorden kunnen zeggen. Ik zou alles doen om hen te beschermen. Maar bovenal wil ik dat zij en wij allemaal op een dag voor Jezus staan en Hem horen zeggen: "Goed gedaan, goede en trouwe dienaar." Dat is mijn grootste verlangen. Daarom deel ik dit vandaag met jullie, zelfs met tranen in mijn ogen. Omdat ik niet kan zwijgen zolang de waarschuwing zo duidelijk is. De tijd is kort. De Koning komt en we moeten klaar zijn.